'Met moslims knuffelen en theedrinken werkt'

Islamitische jongeren die het, op zijn zachtst gezegd, niet zo hebben op joden; het is een probleem dat diverse media graag vermelden, want het scoort. De drie Turkse jongens uit Arnhem, die niet mis te verstane uitspraken over joden deden bijvoorbeeld. Het is een reden om flink in te zoomen op de problematiek. Maar hoe kunnen we er eigenlijk voor zorgen dat die denkwijze verandert? Kan dat überhaupt? Ibrahim Wijbenga en rabbijn Lody van de Kamp menen van wel.

In dagblad Trouw houden de twee een pleidooi voor contact tussen joden en moslims. Er is maar een manier om antisemitisme bij de wortel aan te pakken en dat is door contacten te leggen, menen zij. Van de Kamp en Wijbenga schrijven:

Het enige wat een jood kan overtuigen dat niet iedere moslim hem haat en wat een moslim kan bewegen anders te denken over joden dan dat zij zwendelaars of bezetters zijn, is hen met elkaar in contact te brengen.”

Het is geen nieuw idee, maar wie contact oppert, loopt het risico weggezet te worden als “knuffelaar” en “theedrinker”, alsof dat een slechte zaak is. Wijbenga en Van de Kamp draaien het nu juist om:

Ja, knuffelaars en theedrinkers. En dat is goed. Het zijn niet anders dan gesprekken geweest die Marokkaanse jongeren ertoe hebben gebracht een joodse begraafplaats in Amsterdam op te knappen. Het is het gesprek en het contact dat ervoor heeft gezorgd dat een moslim, die over een jood alleen maar wist dat je de rechterarm opsteekt en ‘Sieg Heil’ roept, in het Anne Frankhuis kijkt naar de beelden van de moedige Miep Gies. En dan over deze moedige hulpverleenster van de familie Frank zegt: ‘Nu weet ik wat stoer doen is’.

Lees het pleidooi in Trouw (betaalde toegang): Knuffelen, theedrinken: ja hoor, het werkt echt