Met een stem op de VVD blijven we op rampkoers

Geachte heer Rutte,

Het ziet er naar uit dat uw partij de VVD opnieuw als grootste partij uit de bus gaat komen bij de verkiezingen van volgende week. Ik vraag me af hoe dat kan. Of eerlijk gezegd vraag ik me steeds vaker af of onze democratie niet gewoon failliet is. Onder uw premierschap is de jeugdzorg een drama geworden, zijn de wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg gegroeid tot soms meer dan een jaar, is het aantal daklozen verdubbeld, het aantal aanmeldingen bij de voedselbank enorm gestegen, is er eerst internationaal opgeroepen om in ons land te investeren in vastgoed en zitten we nu met een wooncrisis, met daarbij nog de afhandeling van de toeslagenaffaire, de schade-afhandeling in Groningen, een tekort aan opvangplekken voor vluchtelingen en een energiecrisis die u allemaal niet adequaat opgelost krijgt.

En dan heb ik het nog niet eens over de bonnetjesaffaire, de burgerdoden bij het bombardement op de Iraakse stad Hawija, het gelieg en gedraai over Pieter Omtzigt, het gedoe met mondkapjes en Sywert van Lienden of de geheimzinnigheid rondom het afschaffen van de dividendbelasting. De lijst met schandalen en mislukkingen is eindeloos en u bent daar amper op aan te spreken. Als de oppositie met u in debat wil over deze catastrofes blijken er essentiële stukken niet gedeeld te zijn, laat uw geheugen u in de steek of offert u bewindspersonen. En als u dan toch een motie van wantrouwen of afkeuring krijgt, wordt u gered door de coalitiepartijen.

Uw beleid en manier van besturen zijn dus een nauwelijks bij te sturen drama en als er verkiezingen zijn blijven mensen massaal toch op u stemmen. Hoe kan dat? Is het Nederlandse volk masochistisch geworden? Of storten we ons gewoon als lemmingen in het ravijn?

Ik denk steeds vaker dat het laatste het geval is. Ik denk dat de wereld, of de mensheid, naar de klote gaat omdat we niet het vermogen hebben daadwerkelijk aan een betere wereld te werken. We blijven het klimaat verzieken en rapporten die het zieke van ons gedrag aantonen ter discussie stellen. Bij ongemakkelijke boodschappen trekken we blijkbaar liever de boodschap in twijfel, dan dat we ons gedrag veranderen. Daarbij blijven we oorlog voeren of oorlogen steunen en zoeken we niet naar nuance of verbinding, maar juist naar radicalisering, polarisatie en haat. Je bent voor of tegen, vriend of vijand, en daar zit niets meer tussen.

Wie afwijkt van de dominante mening of norm mag niet meer meedoen. We willen allemaal onszelf zijn en onze vrijheid vieren en denken tegelijkertijd voor de ander te kunnen bepalen welke woorden ze mogen gebruiken, hoe ze zich mogen kleden of hoe hun haar zit, waarmee ze mogen sympathiseren en waarover ze hun mond moeten houden.

Om jezelf te kunnen zijn moet je je blijkbaar heel erg met anderen bemoeien. Als je onverschillig bent, dien je je uit te spreken en als je je uitspreekt, word je gevraagd te zwijgen omdat je niet in de positie zou zijn om te spreken. In onze emancipatiestrijd  is het blijkbaar nodig anderen te domineren en daarmee een nieuwe tweedeling te creëren. Is dit nou een uiting van het liberalisme dat u als VVD’er voor ogen heeft? Of moet ik dat liberalisme toch vooral zoeken in de dealtjes die uw ministeries van Financiën en Economische Zaken sloten met de grote bedrijven, in dat naïeve idee dat belastingverlaging voor grootverdieners via investeringen terugvloeit naar de minderbedeelden?

Ik weet het niet, vriend Rutte. Het zou fijn zijn als u het als premier van ons land eens over dit soort zaken zou willen hebben, maar helaas gaat u die gesprekken uit de weg. Toen er rellen uitbraken in dit land had u geen behoefte aan ‘sociologische bespiegelingen’, toen u werd gevraagd om een toekomstvisie voor het land noemde u een visie ‘een olifant die het zicht ontneemt’ en nu er weer verkiezingscampagnes en debatten zijn kiest u zorgvuldig uw onderwerpen en tegenstanders. Dat is natuurlijk strategisch heel slim en tegelijkertijd volksverlakkerij. U doet blijkbaar niet alleen uw best om de Tweede Kamer, het instituut dat uw regering moet controleren, niet volledig te informeren, maar u wil dus ook dat het Nederlandse volk een vertekend beeld van u en uw VVD krijgt.

Zo begreep ik dat u komende maandag bij het programma Voetbal Inside in gesprek wil met Johan Derksen en dat u als voorwaarden heeft dat er in het publiek geen slachtoffers van de toeslagenaffaire zitten, geen boeren, geen mensen uit Groningen en dat er aan tafel ook geen expert mag zitten die duidt wat u allemaal zegt. Waarom is dat toch? Bent u bang voor kritiek? Of bent u bang voor een echt debat of voor de confrontaties met de slachtoffers van uw zwalkende beleid? Mogen de kijkers niet zien wat de negatieve impact is van wat u allemaal doet of nalaat? En is dat dan een vorm van censuur of moet ik dit anders duiden? Wilt u simpelweg de vuile was niet buitenhangen?

Het zijn maar wat vragen die ik u stel omdat ik het allemaal maar pijnlijk vind wat er gebeurt. Het zou u sieren als u een keer stelling inneemt en uitspreekt wat u met dit land beoogt. Ik hoop namelijk dat u begrijpt dat u met uw zwijgen ruimte geeft aan complotdenkers, fantasten en fascisten. Als u het volk niet inspireert, haalt het volk de inspiratie wel elders. En die doomscenario’s en spannende verhalen die elders verteld worden, gaan er in als zoete koek. Ik heb u zelden of nooit inhoudelijk op die wilde verhalen horen reageren. Waarom laat u dit toch na? Staat een liberale samenleving voor u gelijk aan een samenleving waarin mensen de vrijheid nemen om rechtspraak, media, onderwijs, onderzoek, politie en politiek belachelijk, en daarmee vleugellam, te maken?

Ik weet dat de VVD houdt van een kleine overheid, maar deze overheid bemoeit zich met zaken waar ze zou mogen zwijgen en zwijgt waar ze zou moeten spreken. U trekt geld weg waar het nodig is en laat het volk aan zijn lot over en geeft daarmee ruimte aan charlatans en populisten om het volk een beetje te bedaren te brengen en daarna nog verder op te hitsen tegen elkaar en de rechtsstaat. Zo’n beleid geeft geen blijkbaar van het geven van maatschappelijke vrijheid, maar eerder van onverschilligheid en nalatigheid.

Goed, het lijkt erop dat uw partij ondanks uw zwalkende beleid en gebrekkige geheugen in het zadel blijft en dat mensen u keer op keer het mandaat geven het land verder te slopen. Ik moet eerlijk gezegd soms ook lachen om die stommigheid. Vorige maand trapte u uw campagne af door de PvdA en GroenLinks in een interview met de Telegraaf een ‘linkse wolk’ te noemen en vooral in te hakken op de belastingverhoging die zij voor ogen zouden hebben. Een dag later zat uw partijgenoot Dilan Yeşilgöz bij het programma WNL op Zondag te vertellen dat de capaciteit van de politie te wensen overlaat, dat het Nederlandse leger geen eigen tanks meer heeft en dat de tanks die aan Oekraïne beloofd zijn geleased moeten worden en dat de zorg onbetaalbaar wordt.

Tja, dat krijg je als steeds pleit voor belastingverlaging. Wat je niet binnenhaalt, kun je simpelweg ook niet uitgeven. Ik mag toch hopen dat de Nederlandse kiezer deze incongruenties in uw boodschap zien. Ik vrees echter van niet. Ze juichen voor lastenverlichting en janken daarna over hun financiële nood en zien niet in dat dit beide uit uw koker komt. Wat u met je linkerhand geeft, harkt u met uw rechterhand weer binnen. U lacht erbij en komt er al jaren mee weg. Het zou hilarisch zijn als het niet zoveel slachtoffers zou maken.

Nou ja, ik laat het hier maar bij. Mijn vertrouwen in de politiek en mijn medemens daalt met de dag. Met zo’n beleid en zulk stemgedrag lijkt een catastrofe onvermijdelijk. Of ik dat erg vind weet ik niet. Ik zet wat muziek aan en trek nog een flesje bier open. Zo gaan we dansend en feestend ten onder. Voor mineur en gezeur is het te laat.

Dus in opperbeste stemming groet ik u,

Rutger