Messen in de rug

Zeg nou zelf, het was vanavond smullen om Geert Wilders na lange tijd weer eens door een goede journalist ondervraagd te zien worden. Hij is kennelijk zo in paniek dat hij zelfs bij het ultralinkse Nieuwsuur en de vuurrode Toine Huys wilde aanschuiven in het kader van de broodnodige damage control.

Twee rancuneuze fractieleden zijn vertrokken uit angst voor een lage plaats op de PVV-lijst, we moeten uit Europa en terug naar de gulden. De hardwerkende Nederlander moet niet uitgeknepen worden om de Grieken en de Spanjaarden te spekken. Brussel is onze baas niet, Nederland voor de Nederlanders. Elke vraag leidde tot deze antwoorden. Het was toch een beetje deerniswekkend.

Hij had voor de presentatie van het verkiezingsprogramma zijn haar helemaal in de bleek gezet en laten bijknippen, monddroogte lag op de loer en door die messen in zijn rug zat hij als een stijve pop op zijn stoel. Hopenlijk stond Fleur Agema klaar om hem een beetje te masseren, of zouden die bewakers dat inmiddels ook doen?