Joop

Merde, worden we echt allemaal Amerikanen?

  •    •  
03-10-2018
  •  
leestijd 5 minuten
  •  
104 keer bekeken
  •  
6025123843_533ceff079_o

© cc-foto: Joanne

Ineens begon ik door te krijgen dat een vergelijking tussen Franse en Amerikaanse gewoontes vooral liet zien hoe de Nederlandse cultuur sterk veranderd is onder invloed van de Yankees
’10 ongewone Franse gewoontes die je zou moeten kennen voor je naar Frankrijk gaat’, luidde de kop. Clickbait natuurlijk maar daarom ook onweerstaanbaar. Klik dus en ik belandde op een obscure met advertenties volgeplempte Engelstalige site waar ik nog nooit van gehoord had en vermoedelijk ook nooit meer zou komen. Living on the edge. Edge of the sofa, dat is. Om maar met een anglicisme binnen te vallen. Pas later ontdekte ik dat het verhaal gewoon gejat was van een Franse site.
De eerste ongewone gewoonte betrof brood eten. Hoe Fransen dat doen, in stukjes scheuren, en dat ze brood niet op een bord maar gewoon op tafel leggen. Goh. “Over borden gesproken, als je toevallig een gerecht met een heerlijke saus krijgt is het in Frankrijk gewoonte om de saus met het brood van het bord op te vegen aan het slot van je maaltijd.” Precies wat ik vaak doe, meestal onder afkeurende blikken van mijn tafelgenoten. Maar ik ben daarmee dus gewoon een beetje Frans. En wees eerlijk, wie wil er nou niet een beetje Frans zijn?
Gretig klikte ik op ‘Volgende’. Op een pagina vol nieuwe advertenties, waarvan ik de boodschap maar negeerde, ging het over kinderen. Anders dan in de VS, waar kinderen speciale kindermaaltijden krijgen, eten Franse kinderen gewoon mee met wat de pot schaft. Daar had ik nooit bij stil gestaan en ik dacht ineens aan alle speciale potjes van vrienden met kinderen, aan de kindermenu’s die ik steeds vaker lijk te zien in restaurants. Is dat ook al uit de VS komen overwaaien? Tevergeefs trachtte ik me te herinneren of ik zelf ooit kindervoedsel kreeg. Wel kwamen ineens de huilpartijen naar boven, omdat ik geen witlof of andijvie lustte.
Klik. Volgende. Hoffelijkheid is een Franse manier van leven, stond er. Over hoe je als man vrouwen in hun jas helpt, de deur voor hen open houdt, ze voor laat gaan. Allemaal dingen die ik ook heb geleerd en doe. Ik dacht dat het van mijn Argentijnse vader was maar het is dus ook Frans. “In de VS wordt dat gezien als flirten en zelfs als seksistisch”, stond er ter verduidelijking van de ‘ongewoonheid’. Ineens ging er een lichtje branden. Een hardcore feministische vriendin vertelde me onlangs trots dat ze een man terecht had gewezen die de deur voor haar openhield. ‘Want seksistisch.’ Ik begreep er niets van maar nu snapte ik het: ze had zich het Anglo-Amerikaanse puritanisme toegeëigend als feministisch statement.
Hoeveel verschil zou er eigenlijk zijn tussen Amerikaans en Frans feminisme, vroeg ik me af. Is er verschil tussen Simone de Beauvoir en Gloria Steinem? Natuurlijk heb ik daar geen idee van maar ik stoor me al tijden mateloos aan hoe door de opkomst van internet de Europese manier van denken overboord wordt gegooid en plaats moet maken voor vaak nogal eendimensionale Amerikaanse opvattingen. Ik scande een dubbelinterview met Steinem en een Franse feministe van een Amerikaanse site met een Franse naam maar dat ging niet over hoffelijkheid als patriarchale manifestatie. Wel over hoe in de VS vrouwenrechten op hun retour zijn, in tegenstelling tot in Frankrijk.
Overigens moet je natuurlijk nooit hoffelijk doen tegenover vrouwen die daar geen prijs op stellen. Ook dat is een kwestie van hoffelijkheid.
Daarna kwam de zoen als begroeting. In Frankrijk is dat de normaalste zaak van de wereld. In de Anglo-Amerikaanse cultuur wordt meer de voorkeur gegeven aan de handdruk. Althans onder mannen. Nu is er in Frankrijk wel een anti-kus beweging op gang aan het komen. In Nederland lopen de verschillende begroetingen allemaal een beetje door elkaar, al heb ik het idee dat de knuffel, ter vervanging van zowel kus als handdruk, aan een opmars bezig is.
Het vijfde punt van ongewoonheid was gemeenschappelijke solidariteit. De gewoonte om vreemden te helpen. Blinden of oude mensen bij de zebra helpen oversteken, maar ook daklozen de hand toesteken. Doen Fransen gewoon. Het stuk constateert dat het in andere culturen – ik lees Amerikaanse – normaal is om mensen aan hun lot over te laten. Het Kitty Genovese-syndroom, de benaming voor omstanders die niet ingrijpen als een ander mishandeld of vermoord wordt, is niet voor niks een Amerikaans begrip. Maar er zijn vast Amerikanen die dat niet doen. Ik ken ze als een stuk opener en vriendelijker dan Fransen.
Het zesde cultuurverschil betrof het ‘negativisme’, ofwel kritisch zijn. In Frankrijk is het leveren van kritiek een teken dat je iemand serieus neemt. Amerikanen daarentegen zijn van het motiveren en vinden alles great en fantastic , om maar eens te generaliseren. Die laatse cultuur rukt aan alle kanten op. Wie kritisch is, wordt tegenwoordig al snel weggezet als zuur. Terwijl spaarzaamheid met complimenten toch altijd een typisch Nederlandse eigenschap was. ‘Niet onaardig’ betekende dan ‘geweldig’. En daar mocht je blij mee zijn want als men je luid gaat prijzen dan is dat een teken van medelijden, constateerde Godfried Bomans in zijn essay ‘Wat is een Nederlander?’
Ineens begon ik door te krijgen dat deze vergelijking tussen Franse en Amerikaanse cultuur vooral liet zien hoe de zo intens bediscussieerde Nederlandse cultuur, die in beton gegoten zou zijn, sterk veranderd is onder invloed van de Yankees, wat natuurlijk op zijn beurt weer een naar Nederlandse kolonisten verwijzende benaming is. Die heetten immers allemaal Jan en Kees.
Het zevende cultuurverschil betrof hoe je de betaling verdeelt na bijvoorbeeld een etentje. Fransen zijn daar genereuzer in en gooien een ruime bijdrage op tafel maar in de VS spreken ze al eeuwen van Going Dutch als ieder voor zich betaalt, dus daar hoeven we het verder niet over te hebben.
Daarna werd opgemerkt dat apotheken in Frankrijk niet zijn gedegenereerd tot supermarkten, zoals in de VS. In Nederland speelt dat verschil minder omdat wij zowel de Amerikaanse drugstores kennen (met een drogisterijvergunning mag je werkelijk alles verkopen) als de Franse uitvoering van apotheken waar ze alleen medische middelen verkopen.
Het negende verschil betrof de papieren zak of de plastic tas waar boodschappen in worden vervoerd maar vooral het verschil dat je in Frankrijk zelf je aankopen inpakt, in tegenstelling tot de VS. Dat doen we dus nog op z’n Frans. Een AH die ik ken experimenteerde een tijd geleden met het inpakken van boodschappen door winkelbedienden, maar dat was geen succes. Blijf van m’n spullen, is al snel de Nederlandse houding ten opzichte van service.
Het laatste opgemerkte cultuurverschil tenslotte ging over het traag nuttigen van consumpties. In Frankrijk kan iemand uren doen over het nuttigen van een enkele espresso zonder dat hij of zij opgejaagd wordt. In de VS hebben ze dan al de politie gewaarschuwd. In Nederland zitten we er een beetje tussenin, vermoed ik.
Dat laatste lijkt me ook de slimste positie. The best of both worlds. We zouden dat met alles moet doen, kijken wat het handigst is. Maar ik vrees toch dat op den duur de Amerikaanse cultuur gaat winnen. Ook in Frankrijk. Tenzij Trump het voor elkaar krijgt dat niemand meer met de VS geassocieerd wil worden. Heeft hij toch nog iets goeds gedaan.
Delen:

Praat mee

Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.

avatar

Reacties (36)

CharlesdeValois
CharlesdeValois13 okt. 2018 - 14:04

Je kreeg ook altijd drie gangen. Standaard. Maar plat du jour week daar van af. Weet niet of de horeca van de verplichting: plat du jour af willen.want ja, dan verdient de concurrentie op alleen maar een hamburger (zelf meenemen en plateau zelf afruimen} en jij moet zes keer heen en weer lopen. En van alle gasten in de gaten houden wanneer de salade vert op is. En wanneer men aan het kaasje kan beginnen.. Daar kwam wel verandering in toen de Nederlanders zeiden dat alles wel tegelijk op tafel kon. Dus dat ging buiten de Amerikanen om. Want we wilden wel wat meer groente bij de hoofdmaaltijd... De tijd dat er kleefstrips tegen de vliegen voor de ramen hingen had wel iets.Niet dat er een verband is tussen het verdwijnen van kleefstrips en de toetrede van de hamburger. Want misschien hingen er in Amerika ook kleefstrips,, maar wellicht liepen de verbanden wel parallel. Maar waaraan, daar kan je op promoveren als je dat weet.

B4
B45 okt. 2018 - 20:24

Frankrijk of de VSA. Wat hij Frans noemt, heet voor mij gewoon beleefdheid. Ik woon dan ook in Vlaanderen. Een buurland. Maar mij niet gelaten, wees vooral ongerust over de internationale importentie van je zielige vierkante kilometertjes belangrijkheid.

Luneau
Luneau4 okt. 2018 - 9:49

Een beetje jammer dat het Kitty Genovese of bystander effect hier verkeerd uitgelegd wordt. En ook niet typisch Amerikaans is. Het bystander effect houdt in dat omstanders geneigd zijn geen actie te ondernemen, omdat ze ervan uitgaan dat een andere omstander dat wel zal doen of omdat ze niet willen afwijken van de andere omstanders. Op het moment dat ze de indruk hebben dat ze de enige omstander zijn, zullen ze eerder geneigd zijn om te helpen. Bij mijn weten blijkt uit geen enkel psychologisch onderzoek dat er wetenschappelijk significante nationale verschillen zijn.

1 Reactie
DanielleDefoe
DanielleDefoe5 okt. 2018 - 8:42

Toen ik in Chicago over een putdeksel struikelde schoten er direct mensen toe om mij te helpen. Het "bystandereffect" trad hier niet op. Voor zover het bestaat is het inderdaad niet typisch Amerikaans. Wat de chinese kleuter Wang Yue overkwam was zo mogelijk nog vreselijker dan de moord op Kitty Genovese. Een belangrijk verschil is ook dat de feiten betreffende Wang Yue duidelijk waren. Dat geldt niet voor de moord op Genovese. Saul Kassim heeft recentelijk de zaak opnieuw onderzocht op basis van documenten waaruit bleek dat er veel niet klopte van het verhaal dat in de psychologieboeken terecht is gekomen. Saul M. Kassin (2017). The Killing of Kitty Genovese: What Else Does This Case Tell Us? Perspectives on Psychological Science, Vol 12, Issue 3, pp. 374 - 381.

Eric Minnens
Eric Minnens4 okt. 2018 - 7:58

Wij zijn begonnen met Nieuw Amsterdam en kunnen het nog steeds niet verkroppen... nee... beschouwen de VS nog altijd als een soort uit de kluiten gewassen (ex-) kolonie van Nederland. Sinatra's New York New York is eigenlijk van ons.

Tommy Skylar
Tommy Skylar4 okt. 2018 - 5:35

Er is geen Amerikaanse cultuur zomin er een Europese is, De Amerikaanse is als je van de VS uitgaat cultureel de meest diverse van de wereld als immigrantenland bij uitstek. Wat haar verenigd is de gedrevenheid tot ondernemen en persoonlijke vrijheid en weinig meer. De Europese zou net zo divers zijn als de EU verenigd was maar dat is ze niet. Maar binnen de Amerikaanse staten, de Europese naties, en overige westerse naties is de diversiteit meestal veel groter dan de meeste niet-westerse landen. Nederland is al van ver voor de immigratie van de laatste halve eeuw een cultureel divers land samengesteld uit vele naar onze streken gekomen volken. Dat er tegenwoordig in de tijden van wereldwijd toenemende communicatiemiddelen via ICT maar eerder al de tv- en filmindustrie ook een uitwisseling van gewoontes en een creëren van nieuwe is geeft sommigen misschien een beeld van uniformisering maar die is beperkt. Zij is ondanks een aanvankelijke voorsprong van de Amerikaanse culturen in beeldvorming ook steeds meer een die uit culturen over de hele wereld put. Mensen die de VS reduceren tot "yankees" die te bestrijden zouden zijn als een ons bedreigend kwaad onderscheiden zich niet van anderen die over China als bedreigend ervaren spreken over "spleetogen". Maar zoals ik al aanvoerde is het vooral een onjuist beeld. Als er dan toch iets is wat vanuit de VS als cultuurfenomeen verspreid wordt en mijns inziens een doorgeslagen agressief kwaadaardig afrekenende ongewenste zaak is dan is dat die van de identity politics vanuit de SJW's. Maar die zullen we naar ik aanneem als iedere hype, denk aan de hoelahop, zien komen en gaan.

2 Reacties
W-74
W-744 okt. 2018 - 7:15

"Er is geen Amerikaanse cultuur zomin er een Europese is," En toch ook weer wel. Cultuur is als een gemêleerde trui: als je van wat afstand kijkt lijkt het één kleur, als je wat dichterbij komt blijkt die ene kleur te bestaan uit allemaal verschillende kleuren.

Tommy Skylar
Tommy Skylar4 okt. 2018 - 9:26

@W-74 Je bedoelt dat je door het bos de bomen niet meer ziet. Wie van een afstand kijkt vormt weinig meer dan vooroordelen over te grote groepen die de werkelijke diversiteit doen verhullen. Op die door jou genoemde nodige afstand die dus een te onderscheiden beeld zou geven zijn al veel van de ons allen bekende vooroordelen over groepen mensen ontstaan. Beter altijd meer van nabij kijken als je de gelegenheid hebt en de dan gevormde beelden voorrang geven. Maar zelfs dan kan een meer culturele afstand verhullend werken.

quatsch
quatsch4 okt. 2018 - 1:25

Pubers hebben hun popidolen. De Nederlandse 'intelligentsia' heeft Amerika als idool. Een adolescente visie die ik nooit begrepen heb, maar ook breed gedragen schijnt te worden door het Nederlandse volk. Terwijl er over de hele wereld prachtige films worden gemaakt, krijgen wij hier alleen de pulp films uit Amerika te zien. En wij vinden dit normaal. Wij zijn een onderdeel van Europa. Niemand weet echter wat zich nu afspeelt in Duitsland, Spanje, Frankrijk of Italië. Het is Amerika dat alle aandacht krijgt. En wij vinden dit normaal Amerika heeft een groot deel van onze aardgasbaten ingepikt, alsmede ons goud. We kopen gevechtsvliegtuigen bij ze, terwijl we evengoed de Europese fabrikanten hadden kunnen steunen. En wij vinden dit normaal Vanwege sjoemelsoftware gaan Europese directeuren in Amerika het gevang in. De Amerikaanse bankdirecteuren die de wereld in een recessie hebben gestort met hun dubieuze praktijken gaan vrijuit. En wij vinden dit normaal. Een Nederlandse tiener die in Amerika een computerhack pleegt, kan een levenslange gevangenisstraf tegemoet zien. Een Amerikaanse moordenaar of oorlogsmisdadiger die elders op de wereld zijn daad heeft begaan, gaat vrij uit. En wij vinden dit normaal. #Ineens begon ik door te krijgen dat een vergelijking tussen Franse en Amerikaanse gewoontes vooral liet zien hoe de Nederlandse cultuur sterk veranderd is onder invloed van de Yankees# Waarom de Franse gewoontes aanhalen, terwijl ook een vergelijking gemaakt had kunnen worden tussen Nederland en de VS? Dan was de stap naar de conclusie dat Nederland een vazal is van de VS, een stuk makkelijker geweest

henk-alexander
henk-alexander3 okt. 2018 - 22:23

Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is. De moedertaal zal daarom niet zo snel verdwijnen. Daarnaast is het wel handig een 'wereldtaal' taal te beheersen. Zoals vroeger het Grieks, Latijn, Frans en in de toekomst Mandarijn. Nu is Engels dominant. Niet 'British English', want dat is met zijn rijke literatuur te hoog gegrepen. Dus moeten Nederlanders zich op mondiaal niveau voorlopig behelpen met een mengeling van IT-jargon, 'Wall Street slang' en hiphop. Als hybride mens (zeg maar bastaard) heb ik vele gebruiken en gemakken van verschillende culturen leren kennen. Met name het culinaire aspect, met het daaraan gerelateerde het gebruik van bidet of botol cebok.

Hannes van Achterhout
Hannes van Achterhout3 okt. 2018 - 17:30

US Kerstman, Valentine, Halloween, Black Friday wordt hier al optimaal gepropagandeerd door media & reclame. Straks ook nog Thanksgivingday, Groundhogday en 4th of July hier? My gosh, mag ik deze sh*t straks nog aan me voorbij laten gaan zonder voor anti-amerikaans te worden uitgemaakt?

Thomas de ongelovige
Thomas de ongelovige3 okt. 2018 - 16:54

"Wel over hoe in de VS vrouwenrechten op hun retour zijn, in tegenstelling tot in Frankrijk." De vrouwenrechten in Amerika op retour? Gaan ze het stemrecht weer ontnemen ofzo?

2 Reacties
Nick the Stripper
Nick the Stripper3 okt. 2018 - 23:16

Nah, eerst pakken ze hun de beschikking over hun eigen lichaam af. Dat stemrecht komt daarna wel.

DanielleDefoe
DanielleDefoe4 okt. 2018 - 16:11

Never take your rights for granted

[verwijderd]
[verwijderd]3 okt. 2018 - 16:52

--- Dit bericht is verwijderd —

2 Reacties
quatsch
quatsch3 okt. 2018 - 23:46

Spelling is niet het sterkste punt van Amerikanen, nietwaar?

HM van der Meulen
HM van der Meulen4 okt. 2018 - 1:18

Ik heb onlangs nog een documentaire zitten bekijken die zich deels afspeelt in de binnenlanden van de VS: "Wild Country". Ik kan me voorstellen dat je je daar helemaal thuis voelt.

HM van der Meulen
HM van der Meulen3 okt. 2018 - 16:42

Het is natuurlijk allemaal niets vergeleken met de Amerikaanse manier om geweld te exporteren. Opvallend was bijvoorbeeld de hele tsunami van films en zelfs hele televisieseries, waarin martelen als onvermijdelijk of zelfs "normaal in oorlogstijd" wordt gepropageerd. En als je dan bedenkt dure koffiehuizen en frietverkopers maar 30 seconden hebben om hun waar aan de man te brengen, dan moet die boodschap er onderhand wel ingegaan zijn als zoete koek.

Dubbelgedopte snijboon
Dubbelgedopte snijboon3 okt. 2018 - 16:35

Een tikkeltje "off topic" maar ik moest bij het lezen van dit artikel onwillekeurig denken aan een geniaal nummer van mr. John Dowie uit de jaren 70. https://www.youtube.com/watch?v=DCmc42kZrBc

5 Reacties
Nick the Stripper
Nick the Stripper3 okt. 2018 - 23:19

Ja, haha, dat EP'tje heb ik ook nog! The Dutch, the Dutch I hate them worse than dogs. They live in windmills and mince around in clogs.

Eric Minnens
Eric Minnens4 okt. 2018 - 1:52

Hij is leuk Gadfly! ????

Dubbelgedopte snijboon
Dubbelgedopte snijboon4 okt. 2018 - 13:22

@ Nick the Stripper Weer er maar zuinig op, kan wel eens een collectors item worden!

DanielleDefoe
DanielleDefoe4 okt. 2018 - 16:15

They don’t have any manners They don’t say ‘thanks’ or ‘please’ all they eat is tulips and stinking Gouda cheese! dit EP'tje heb ik niet, wel een collectie bluesplaten dankzij de ijver van de Lomax broertjes

Nick the Stripper
Nick the Stripper8 okt. 2018 - 9:36

Gadfly 4 oktober 2018 at 15:22 Nah, 32 exemplaren te koop op discogs vanaf 1,16 pond. Kijk als je A Factory Sample (FAC-2) hebt waar John Dowie op staat met o.a. Hitler's Liver ("is a liver liverestly weird"), dán heb je wat in handen. Maar die heb ik dus niet.

Minoes&tuin
Minoes&tuin3 okt. 2018 - 16:26

Het wachten is op Trump!

geronimo3
geronimo33 okt. 2018 - 16:04

Het taalgebruik alleen al,heb je daar wel eens opgelet,op de radio,op de tv,op straat,zoveel woorden kiest men de Engelse versie terwijl er in het Nederlands zoveel prima alternatieven zijn,we kunnen echter de geschiedenis niet vergeten van hoe ons landje is bevrijd van Nazi Duitsland en daar hebben natuurlijk mede de Amerikanen o.a. voor gezorgd en de Europeanen hebben het continent Amerika gekoloniseerd en hardhandig veroverd op de oorspronkelijke bewoners,een lange geschiedenis waardoor velen zich erg verwant voelen met de VS. Er zijn natuurlijk ook vele verschillen maar het eetgedrag,de films,de sport, het heeft allemaal een uitwerking op de Nederlanders en de samenleving,sommige dingen van de Amerikanen zijn voorbeelden en goed om over te nemen,zelf heb ik niets met de gevoerde politiek van de VS richting het buitenland en al helemaal niet als het om de Native volkeren gaat,zij hebben van alle inwoners de minste rechten en zijn het armste. Voor mij is de VS geen voorbeeld maar anderen zullen dat tegenspreken en dat is prima,dat is mijn mening en die zal ik nooit veranderen vanwege de politiek tegen de Native volkeren en het buitenlandbeleid,Amerikanen kunnen in andere landen mensen vermoorden en nooit kan men 1 soldaat vervolgen in Den Haag,hoe kunnen andere landen dat accepteren denk ik dan?

W-74
W-743 okt. 2018 - 15:32

En Yankees is weer de spottende bijnaam voor Nederlandse kolonisten in Amerika en komt van Jan Kees. Ik weigerde dit aanvankelijk te geloven en deed dit af als een Nederlands flauwekulverhaal maar na lezing van de Engelstalige Wikipedia pagina kan ik niet anders dan dit als feit aan te nemen. Ten aanzien van het zoenen als begroeting. Vroeger was dat ook niet echt de gewoonte in Nederland. Door internationalisering is dat er ingekomen en van gekkigheid zijn wij vervolgens nog eens doorgeschoten in drie zoenen. Maar wie het WK wielrennen gezoen eh gezien heeft vorige week is vast iets opmerkelijks opgevallen. Normaal is het zo in sport en dus ook in het wielrennen dat de winnaar een handje en twee zoenen krijgt op het podium. Niet alleen van de rondemissen -die overigens dit jaar opvallend afwezig waren in Innsbruck- maar ook van een van eventuele vrouwelijke official (burgemeester, voorzitter etc). Maar daar is iets in veranderd. Het wielrennen, vroeger vooral gedomineerd door Zuid-Europese omgangsvormen, is gemondialiseerd en vooral veramerikaniseerd. Er wordt enkel bij de mannen nog gezoend, zij het schoorvoetend. Liever niet maar als de winnaar zich voorover buigt met getuitte lippen, vooruit dan maar. Maar bij de vrouwen wordt er enkel afstandelijke handjes gegeven. Het krijgt daarmee iets steriels en afstandelijks, vind ik. Een winnaar en een winnares hoort groots gehuldigd te worden en daar horen twee ferme zoenen op de wangen bij. Ik zie dit als Amerikaanse invloed op Europese omgangsvormen en een afkeer van zuidelijke warmbloedigheid naar noordelijke agelsaksische kilheid. Jammer. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met #metoo. Of dat winst is weet ik niet, het maakt mannelijk/vrouwelijke interactie een stuk minder warm en spontaan. Aan de andere kant, als je niet zo fysiek en aanhankelijk bent ingesteld is dat gezoen misschien ook niet helemaal tof. Maarja weigeren mag altijd natuurlijk, of ervoor zorgen dat je nooit wint ????

1 Reactie
W-74
W-744 okt. 2018 - 7:13

Zoenen als begroeting blijft altijd een kwestie van aftasten (niet letterlijk natuurlijk:)) en vooral buiten Europa een no-go.

Absconditus
Absconditus3 okt. 2018 - 14:46

Zoals alle culturen en de daarmee verbonden omgangsvormen en conventies is ook de Nederlandse niet statisch en in beton gegoten. Zij is aan een constant veranderend en dynamisch ontwikkelingsproces onderhevig. Tot aan het einde van de XIXe eeuw was de Franse cultuur, althans bij de toenmalige maatschappelijk bovenlaag, in Nederland dominant en vervulde zij een voorbeeldfunctie. Dat ging soms zover dat het Frans in bepaalde kringen de omgangstaal was en er zelfs een speciaal kerkgenootschap, de Waalse Kerk, bestond, met erediensten en preken in het Frans. Onder de invloed van het zich zowel cultureel en wetenschappelijk steeds meer manifesterende en dynamische in 1871 gestichte Duitse Rijk kreeg de toenmalige Duitse cultuur vanaf die tijd ook steeds meer haar beslag in Nederland; inclusief een zich in het voetspoor van Duitsland stormachtig voltrekkende industrialisatie, en (jawel!) het democratische socialisme. Want de S.D.A.P was in vrijwel alles het kleine Nederlandse zusje van de S.D.P. Voor W.O.I stond Duits in Nederland gelijk aan modern en vooruitstrevend. De Britse cultuur werd breed afgewezen vanwege sterke anti-Engelse sentimenten over de Boerenoorlog. Na 1918 werd de rol van Duitsland gaandeweg door de V.S. overgenomen. En na 1945 werd de Amerikaanse cultuur in Nederland zelfs dominant, mede door de invloed van de TV. Terwijl in de hedendaagse Nederlandse maatschappelijke bovenlaag, als reactie daarop, de Britse cultuur net zo'n bepalende functie lijkt te vervullen als de Franse in de eerste helft van de XIXe eeuw; compleet met high teas, tweedpakken, Chesterfield bankstellen, landhuizen, paarden, Range Rovers en andere klassieke auto's met veel hout en leer. En Engels (NIET de Amerikaanse variant daarop) in bepaalde kringen de omgangstaal is geworden.

Tom Meijer
Tom Meijer3 okt. 2018 - 14:44

Ik herken me hier wel in. Blijkbaar doe ik ook veel op z'n Frans. Lijkt me prima. Het is wel heel toevallig maar een uur of drie geleden schreef ik op een ander blog: "Ik heb ooit [=tijdens de zeventiger jaren] geologie gestudeerd. Dat was voor de tijd dat men het nodig vond om colleges in het 'Engels' te geven. Er werd dus gewoon Nederlands gesproken, zoals het hoort. Tot mijn verbazing en grote ergernis gebruikten docenten voor allerlei geologische verschijnselen, processen en gebeurtenissen engelse vaktermen, terwijl daar zeer goede Nederlandse termen voor bestonden die ook al heel lang in gebruik waren. Ik ben die Nederlandse terminologie consequent blijven gebruiken, zoals ik dat gewend was. Het voor mij verbijsterende feit bestond eruit dat diezelfde docenten geen benul hadden waarover ik sprak (terwijl ik die Engelse terminologie wel kende). Ik snap dat het belangrijk is om Engelse terminologie te kennen, een gebruik wat overigens pas na WO2 ontstond, daarvoor was het Duits, maar wij leven in Nederland, spreken nog steeds iets wat op Nederlands lijkt en dan verwacht ik van de Uni dat men zich daaraan conformeert." Dat was een staaltje verengelsing die nu natuurlijk nog veel groter is. Ik vraag mij af of de Nederlandse terminologie overhoofd nog wel gegeven wordt.

kweenie2
kweenie23 okt. 2018 - 14:32

Je bent dus een clickbait website tegengekomen, waarvan er letterlijk duizenden zijn. Ik weet niet of ik dat allemaal zondermeer als waar aan zou nemen. Wie zegt dat kindermenu's zijn overgewaaid uit de VS naar Nederland? Waarom niet andersom? Bij de betaling na etentjes, geeft u eigenlijk zelf al aan dat het niet typisch Amerikaans zal zijn om 'Going Dutch' te betalen, want anders zouden ze er niet een buitenlandse term voor hebben. Blijkbaar vinden de Amerikanen dat ook vreemd/onaardig. Boodschappen inpakken? Willen we in Nederland niet, net als in Frankrijk. Dus al met al valt het nogal mee. En dat verpakt u vervolgens allemaal in een artikel met de titel 'Merde, worden we echt allemaal Amerikanen' wat ook je reinste clickbait is.

1 Reactie
W-74
W-743 okt. 2018 - 15:39

Kindermenuutje is zeer zeker een typisch Nederlandse uitvinding. Toen de Nederlander na de oorlog welvaart ging ervaren, kocht hij een auto en werd er wel eens buiten de deur gegeten. Als je deze twee zaken combineert kom je al snel uit bij AC restaurants en die hadden het oer-kindermenu: kip, patat en appelmoes.

Anoniempje5
Anoniempje53 okt. 2018 - 14:10

"We zouden dat met alles moet doen, kijken wat het handigst is." Zo ongeveer m'n levens motto. Maximaal resultaat met zo min mogelijk inspanning. Efficiënt of liever lui dan moe is me om het even. "Hoe Fransen dat doen, in stukjes scheuren, en dat ze brood niet op een bord maar gewoon op tafel leggen." Dat heb ik dus ook overgenomen van een Française, eerst beetje vreemd maar het scheelt veel 'werk', afwas en smaakt precies hetzelfde dus ik was snel om. Een ander verschil wat ik heb opgemerkt is dat ze geen fooi wilde geven als je door de eigenaar van een restaurant o.i.d. wordt geholpen, dat doe je alleen bij personeel. Geen idee of het typisch Frans of streek gebonden is maar ben het principe nog nooit elders tegengekomen.

3 Reacties
HM van der Meulen
HM van der Meulen3 okt. 2018 - 16:32

Een man/vrouw naar mijn hart: de wereld gaat aan vlijt ten onder.

EricDonkaew
EricDonkaew3 okt. 2018 - 18:26

Anoniempje: Een ander verschil wat ik heb opgemerkt is dat ze geen fooi wilde geven als je door de eigenaar van een restaurant o.i.d. wordt geholpen, dat doe je alleen bij personeel. ---------------------------------------- Dat doe ik al jaren zo. Zeker ook in het buitenland.

Anoniempje5
Anoniempje54 okt. 2018 - 16:29

@Eric; Ik zie ook wel wat logica erin maar meestal is het geen 1 mans/vrouws zaak. Maar staat er nog wel iemand anders te koken, af te wassen e.d. Ik ga er van uit dat fooi dan met hun gedeeld wordt tot het tegendeel blijkt. Daarnaast weet ik zonder te vragen lang niet altijd zeker of het wel de eigenaar is.