Mensen met macht glimlachen minder vaak terug

Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.

Een glimlach is een belangrijk smeermiddel voor communicatie. Jij glimlacht en ik glimlach automatisch terug. Het zorgt voor een vriendelijke stemming. Onderzoek dat op het congres van de Society for Neuroscience in de VS werd gepresenteerd zou aantonen dat machtige mensen minder vaak terug glimlachen.

Glimlachen gebeurt overigens meestal automatisch en dat wordt aangestuurd door de zogenaamde spiegelzenuwen. Die hebben zich gedurende de evolutie waarschijnlijk ontwikkeld om het leven in groepen mogelijk te maken. Wij zien het gedrag van een ander en dat prikkelt een (spiegel)zenuw bij onszelf waardoor we het gedrag zonder nadenken kopiëren. Het voorbeeld dat meestal gegeven wordt om dat te illustreren is geeuwen. Daarbij is het kopieergedrag erg opvallend, maar ook ander gedrag doen we zonder dat we er erg in hebben na, iets dat ook bij sommige dieren gebeurt.

55 mensen moesten iets opschrijven over een situatie waarin ze zich machtig of juist machteloos voelden. Daarna kregen ze filmpjes te zien waarin een persoon met macht (een arts) of iemand met weinig macht (bediende bij een fastfoodketen) gelukkig of boos was. Tegelijkertijd werd de activiteit in de spieren waarmee mensen glimlachen gemeten. En ja, er werd meer naar de dokter gelachen, maar machtige mensen blijken niet automatisch naar andere machtige mensen te glimlachen. Wel naar mensen die veel lager op de maatschappelijke ladder staan. Mensen zonder macht glimlachen naar iedereen.

Ik vraag me wel af wat er eerst komt, de glimlach of de macht? Zou trouwens het gevoel dat je iemand wel of niet nodig hebt ermee te maken hebben? Want je glimlacht voor de zekerheid naar de dokter in de hoop dat hij zal zeggen dat je niets hebt. In de rij bij MacDonalds voel je je zo gedeprimeerd dat je geen zin hebt om naar de persoon met dat malle uniform te lachen. Je ziet hem niet eens.

Wat me het meest boeit is dat ik dit onderzoek op verschillende sites voor wetenschappelijk nieuws tegenkwam en dat er standaard een foto van een ernstig kijkende Obama bij was afgebeeld.

Probeer maar eens zo’n foto van Rutte te vinden.

Het weetje van dinsdag nalezen: Mannelijke politici hebben grotere hoofden

Volg I van Wolffers ook op Twitter Zijn meest recente boek is: Gezond