Meneer Timmermans, mag ik even uw aandacht?

INDIGNEZ-VOUS! VERONTWAARDIGT U! NEEM HET NIET! ( Stephane Hessel , 2010)

Beste meneer Frans Timmermans, beste EU Commissie,

Mag ik even uw aandacht voor iets anders dan de Brexit?

Want weet u, de Brexit is nu een feit, niets meer aan te doen – ‘eigen schuld, dikke bult’ zou ik bijna zeggen – en er zijn op dit moment écht andere en véél belangrijkere problemen. Zoals de vluchtelingen in Griekenland. En elders. Daar doen u en uw EU-vrienden sowieso al jarenlang veel te weinig aan, en ik durf te wedden dat u de Brexit de komende twee jaar zult misbruiken om er nóg minder aan te doen. Daarom val ik maar meteen met de deur bij u in huis. Midden in uw geliefde EU-huis, of wat daar nog van over is.

In april twitterde u dat de – in álle opzichten volstrekt verwerpelijke en Europese basiswaarden en beschavingsprincipes opblazende, maar dat terzijde – 18 maart- deal met Turkije ‘werkte’, want volgens u waren er sindsdien geen vluchtelingen meer verdronken.

Bruno Tersago, Belgisch correspondent in Griekenland, twitterde onmiddellijk terug:  I dare you to back that up.

Diezelfde week verdronken in één klap 500 vluchtelingen. Ze waren vanwege uw beschamende EU-akkoord met Erdogan inderdaad niet meer vanuit Turkije op weg naar Griekenland, maar vanuit Libië naar Italië: een nog dodelijker route over zee dan voorheen.

Sindsdien komen er beduidend minder vluchtelingen aan in Griekenland, maar in Italië daarentegen nu tussen de drie- en zesduizend per dag, aldus de UNHCR. Geen haan die er naar kraait. Brexit of geen Brexit.

Niet lang daarna was er in mei de grootste humanitaire VN-top allertijden. Een totaal fiasco: de UN en ook de EU laten op giga-schaal vluchtelingen verkommeren, zo bleek. Nog steeds. Daar weet ik alles van sinds ik hier in Griekenland al wekenlang van het ene miserabele vluchtelingenkamp naar de andere spontaan ontstane gruwelopvangplek reis. Ik luisterde naar honderden verhalen van radeloze mensen over armoede, ziekte, angst, terreur, geweld, dood en verlies. En over eenmaal in Griekenland hun machteloos-, uitzichtloos- en hopeloosheid. En ik zag de bovenmenselijke inspanning van een aantal buitenlandse, maar vooral Gríekse vrijwilligers die het weinige of niets dat zij dankzij u en uw handlangers nog hebben, délen met tienduizendenden fugitives.

Want dat zijn het: people who are running away (from something).

En ik wist het al, meneer de vice-voorzitter van de Europese Commissie: ú & co bepaalt who is running away for what. En of dat what or something afschuwelijk genoeg is om ergens in een EU-land toegelaten te mogen worden. Kom je wegens ‘economische motieven’ uit Marokko of Tunesië? Of uit Pakistan, Somalië, Sudan, Niger, Bangladesh? Dan ben je helaas geen ‘vluchteling’. Dan ren je niet weg voor iets dat ‘erg genoeg’ is. Dan is het: RAUS!

Ik ging eens zoeken, en kwam terecht bij een uitspraak van u, meneer Timmermans, op 26 januari dit jaar. U stelde pontificaal dat wel zestig procent van alle migranten teruggestuurd kan worden, omdat ze niet op de vlucht zouden zijn voor oorlog, en daarom niet in aanmerking komen voor een EU-vluchtelingenstatus. In september 2015 was volgens de VN nog 89 procent vluchteling. Maar u baseerde zich indertijd volgens uw woordvoerder op toen nog niet gepubliceerde cijfers over december 2015 van het Europese grensbewakingsagentschap Frontex. Die zouden aantonen dat er een verschuiving gaande was: de meeste migranten zouden inmiddels uit Marokko en Tunesië komen.

Hebbes.

RAUS!

In een NOS-interview zei u ook nog eens: ‘Als we daar nou eens mee zouden beginnen, zou dat al een enorm verschil maken’.

Pardon? Excusez-moi , meneer Timmermans.

Verschil? Voor wie? En hoezo ‘beginnen met terug sturen van de door u als zodanig beoordeelde non vluchtelingen’ (‘gelukszoekers’), in plaats van eindelijk, eindelijk eens ‘beginnen met fatsoenlijke opvang voor de wél vluchtelingen’? In al deze tijd dat ik tussen de inmiddels geestelijk verlamde en veelal suïcidale vluchtelingen in Griekenland vertoef, heb ik geen één ‘gelukszoeker’ gesproken, not a single one.

Alleen maar met ‘traumatized and lost people’ die alles maar dan ook alles, ook hun hele familie of een deel daarvan, hebben verloren door ondraaglijke rechteloosheid, levensbedreigend religieus fanatisme, allerlei vormen van ultiem al dan niet oorlogsgeweld of horrorterreur en extreme intimidatie. In Syrië, Afghanistan, Irak en Iran. En ja meneer Timmermans, dat geldt ook voor mensen uit Pakistan, Sudan, Eritrea, en Somalië. Het minuscule handjevol Tunesiërs en Marokkanen dat ik inderdaad ook tegenkwam daargelaten, maar laten dat nou net bijna allemaal doodsbange homo’s zijn.

Na een levensgevaarlijke en boven op alle oorlogstrauma’s ook nog eens meer dan traumatische overtocht op zee in gammele rotbootjes, terwijl ze links en rechts mensen – veelal, soms hun eígen, bejaarden en kinderen – zagen verdrinken, zijn ze nu dankzij de door u en uw makkers in februari gesloten Schengen-grenzen ‘gestrand’. Zitten ze nu ‘vast’. Kunnen ze geen kant meer op. ‘Gevangen in Griekenland’, er zijn geen andere woorden voor. Mooie alliteratie, als een titel voor een boek, meneer Timmermans. Het soort boek dat u kennelijk nooit leest.

En tijdens hun door mensen als u, ‘Timmermans cum suis’, opgelegde kansloze en gekmakende gevangenschap, worden ze ook nog eens gemarteld: in de winter in de kou, regen, sneeuw en modder in nonkampen zoals aan de Macedonische grens bij Idomeni, nu rondom Thessaloniki, Athene en op de Griekse eilanden, in gloeiendhete nylon tentjes – het is hier soms 40 graden! – al dan niet op brandend asfalt, op de meest verschrikkelijke plekken: midden tussen olieraffinaderijen, onder viaducten van snelwegen, in afgedankte, vermolmde fabriekshallen, op afgelegen plekken naast de zee die daar zo vervuild is dat ze er niet in mogen zwemmen – en dat toch doen omdat de hitte ondraaglijk is. Met duizenden bij elkaar. In onpasselijk makende stank. Want nooit zijn er voldoende douches, goed werkende wc’s, laat staan wasbakken om hun kleren te wassen. De ratten lopen zelfs op klaarlichte dag door het rondslingerende vuilnis en langs op de grond spelende peuters. Deze verschoppelingen der aarde – wier énige in uw ‘ver-pluche-te’ ogen, ‘misdaad’ is dat ze een veilige toekomst voor hun kinderen willen, en voor terreur, geweld en de overal in hun land van herkomst op de loer liggende dood vluchten – krijgen ook nog eens structureel veel te weinig en beroerd eten. Voedsel dat vooral uit koolhydraten bestaat en soms bedorven is, waardoor iedereen diarree krijgt.

Zelfs dáár doet u niets aan, meneer Timmermans, terwijl er in principe eten, ook groente en fruit, genoeg is. Kwestie van organisatie en institutionele hulp. Iets dat volgens de statuten van de EU in situaties als deze geboden zou moeten worden, maar die jammerlijk uitblijft. Want u weet net zo goed als ik: er is niet zozeer sprake van een ‘vluchtelingencrisis’ in Europa, er is boven alles een vluchtelingenópvang crisis.

Wereldwijd zijn wel zestig miljoen mensen on the run, berooid en dakloos. En daar hebben we in Europa met ons vijfhonderd miljoen maar iets meer dan één miljoen van, tot nu. En dat miljoentje kunnen we met ons relatief buitengewoon welvarende en gefortuneerde EU-allen ‘niet aan’?

De meeste Griekse vluchtelingenopvangplekken en kampen, meneer Timmermans, worden momenteel gecoördineerd door uitgeputte meer dan genereuze, gastvrije en wél met al dat leed begane Griekse en ideologisch bevlogen buitenlandse vrijwilligers. Door mensen die allemaal graag een democratische en compassievolle EU willen, die ontzettend verdrietig zijn over de Brexit, maar die níet meer de narcistisch inhumane EU van u en uw kornuiten wensen. Hetgeen u daar in het Berlaymont nog steeds niet begrepen heeft. Zelfs niet na de Brexit.

Hoe arrogant kunt u zijn, meneer Timmermans? Vrijwilligers uit alle mogelijke hoeken en gaten van de wereld die zich verbeten allemaal met elkaar het schompes werken en improviseren om iedere dag weer, tegen de klippen op, absurde ad hoc oplossingen te verzinnen voor simpelweg voedsel- en watertoevoer. Soms lukt dat niet, meneer Timmermans, en dan zitten duizenden mensen en kinderen zomaar in de stikhitte dagenlang zonder drinkwater.

De Griekse overheid heeft geen rooie rotcent dankzij u allemaal daar in Brussel. Want u en uw partners in crime noemen al zes jaar lang de honderden miljarden euro’s die u voor 95 procent regelrecht naar uw eígen Franse, Duitse en Nederlandse banken stuurde, en waarvan slechts een paar miezerige kruimeltjes in Athene terecht kwamen – allerminst genoeg voor steun voor de allerarmste Grieken, laat staan voor vluchtelingen en zoiets als een Griekse wederopbouw – schijnheilig ‘noodleningen aan Griekenland’.

Ja u durfde dat zelfs ‘steunpakketten’ te noemen. In ruil voor bezuinigingen en hervormingen. Hervormingen als ‘de privatisering van alle Griekse staatsbedrijven’. Hetgeen neer komt op de voor een appel en ei uitverkoop van het laatste dat Griekenland nog heeft, waaruit het nog énige inkomsten kan verwachten. Of vindt u de recente verkoop van het overige gedeelte van de haven van Pireus alweer aan het Chinese Cosco voor het ridicule bedrag van 387 miljoen en nog wat net zo’n ‘goede deal’ als die met Turkije wat betreft de vluchtelingen?

Wat u de EU-burgers durft te verkopen als ‘hulp aan Griekenland in ruil voor’ is de grootste, meest ontluisterende, perverse en langst durende leugen in de geschiedenis van het Europese Project. De meest verregaande vorm van kiezersbedrog en volksverlakkerij, meneer Timmermans. U liegt en bedriegt, in plaats van open en transparant, zoals het een goede Voorbeeld Europeaan als u betaamt, deze desastreuze geldstromen bij de naam te noemen, te erkennen voor ze in werkelijkheid zijn: een ordinaire Twééde Bailout van uw, of ónze, eigen Noord-Europese banken.

Banken die dertig jaar lang sámen met alle voorgaande corrupte Griekse regeringen – waar u en uw makkers ál die tijd willens en wetens ongegeneerd zaken mee deden – verantwoordelijk zijn voor al die toxische leningen en de Griekse reuzenschuld. Maar waarvan u met uw Brusselse allen meent dat daar uitgerekend de Grieken die er géén schuld aan hebben voor moeten betalen en opdraaien: de armsten en de middenstand. En die laatste verdwijnt door uw EU-toedoen als sneeuw voor de zon, meneer Timmermans. Kom hier maar eens kijken.

Om uw eigen banken te redden, perst u de zwakste Grieken massaal al zes jaar lang zozeer uit, dat nu één op de drie Grieken onder de armoede grens terecht is gekomen, dat 45 procent van de Griekse bejaarden met inmiddels 320 euro per maand rond moeten zien te komen, dat de strúcturele werkloosheid nu meer dan 20 procent, de officiële 26 procent en de wérkelijke 60 procent is, dat de gezondheidszorg hier inmiddels geïmplodeerd – en waar vier van de elf miljoen Grieken geen toegang meer toe heeft – en van het onderwijs niets meer over is.

Terwijl u de frauduleus zakkenvullende en belasting ontduikende Griekse oligarchische politieke en industriële elite die debet is aan het decennialange financiële wanbestuur, scrupuleloos de hand boven het hoofd houdt, vrijuit laat gaan – ja, en die u nota bene Nederland aan de Amsterdamse Zuid as als belastingparadijs ‘aanbiedt’. De Griekse crisis is de gezamenlijke schuld van onze eígen banken mét voorgaande Griekse regeringen.

It takes two to tango, mister Timmermans, in dit geval three, want uw geliefde Brussel deed er ook nog eens aan mee. De EU hevelde in 2012 de Griekse schuld van onze eigen banken over naar de EU-burgers: wellicht de grootste bestuurlijke roofpartij sinds mensenheugenis, durf ik zo maar te stellen. Maar ik kan me vergissen. In Afrikaanse en Aziatische dictaturen of democraturen zijn bestuurders ook niet zo koosjer.

U laat de Grieken én de vluchtelingen in Hellas doodleuk en volkomen onaangedaan creperen. Geen énkel land zou dit massale vluchtelingenprobleem in zijn eentje aankunnen, laat staan het uitgeknepen Griekenland dat op sterven na economisch dood is. De EU, de VN en de grote hulporganisaties, zoals u dondersgoed weet, schitteren door afwezigheid. Zonder al die moedige en doodvermoeide vrijwilligers zouden de vluchtelingen collectief ter plekke sterven.

Punt.

Er is hier een ‘slow motion slaughter ‘ aan de gang, een ‘langzame volkenmoord’. And nobody cares, mister Timmermans. Excuseert u mij even meneer Timmermans, ik moet even naar mijn wel goed werkende en frisse badkamer om te braken.

Zo, daar ben ik weer.

Waar was ik gebleven? Ach, ik kan nog bladzijdenlang doorgaan, maar anderen en ook ik hebben het allemaal al opgeschreven, vele malen, voor uw dovenmansoren, en die van uw kameraden. Leest u dit soort artikelen wel eens, meneer Timmermans? Of deze ? Deze ? Deze dan ?

Ooit? Één lettertje? En wat dénkt u dan, meneer Timmermans? Wat gebeurt er dan in godsnaam in uw hoofd? Over uw hart heb ik het maar niet, want dat overdrachtelijke empathische orgaan lijkt u samen met de gehele huidige EU top te ontberen.

Ik heb zo maar de indruk dat u zich daar met u allen in Brussel heel wat vindt. Opgeblazen, zich important voelende, neoliberale bezuinigingsbobo’s, en misplaatste eurofanaten die weigeren hun eigen (euro)falen te erkennen, weigeren van binnen uit te hervormen, en het beter weten dan ‘het volk’. En juist door díe houding krijgt het meest xenofobe, afschrikwekkend racistische en verachtelijk populistische segment van de Europese bevolking steeds meer draagvlak. Zie Brexit. Zie Wilders die nu een Nexit wil, en Marine Le Pen een Frexit.

Well done , meneer Timmermans. U heeft ónze, die van mijzelf en zovele anderen, Europese Droom vernietigd met uw harteloze zelfgenoegzaamheid en debiliserende gebrek aan introspectie.

Bravo.

U vindt u zelf ‘Grote Mensen’. Maar u bent helemaal niet ‘groot’. Iemand als Stephane Hessel, die op zijn 92e INDIGNEZ-VOUS! schreef, dát was een Groot Mensch. Daar kunt u met u allemaal tezamen bij elkaar nog niet aan tippen. Lees hem, ga bij deze wijlen Grote Man eens in de leer.

Tegenover de mega-economische en financiële crisis sinds 2008, de al veel langer nijpende ecologische crisis die meer dan acute en drastische maatregelen vereist – want het is wat betreft onze Nederlandse, vergeleken met 300 jaar geleden voor 85 procent verloren gegane, biodiversiteit, de bron van al het leven, dankzij het door de EU toegestane overkill gebruik van chemicaliën in de landbouw alláng vijf óver twaalf, én het inmiddels werkelijk imménse vluchtelingenprobleem, toont u zich al jarenlang microscopisch klein, kortzichtig, op mini-termijn denkend en met mini-argumenten zwaaiend, verbluffend zelfingenomen en verpletterend incompetent.

Voortaan zou iedereen al uw namen heel anders moeten uitspreken.

Ik heb een idee: zullen we u, de Timmermansjes, Dijsselbloempjes, Ruttetjes, Schaubletjes en al die andere -tjes gewoon eens een week samen met de vluchtelingen en ‘gelukzoekers’ opsluiten in The Stonehouse, of op die vuilnisplek onder dat viaduct in Pireus – zie het artikel in De Groene ‘Vanavond is het rustig, want iedereen heeft diarree’?

Één week maar.

De vluchtelingen en gelukzoekers zitten er maanden, en hebben nog jaren te gaan, want de gemiddelde asielprocedure duurt 7 jaar, meneer Timmermans. (Weet u trouwens dat er tíg vrouwen zijn, die moesten bevallen en dus niet toen het nog ‘mocht’ de grens over konden steken, nu vast zitten in Griekenland? Terwijl hun man en eventuele andere kinderen wel door konden lopen, nu in Duitsland, Nederland of Scandinavische landen zijn, en hun pasgeboren kind, broertje of zusje misschien wel zeven jaar lang niet zullen kunnen zien?)

Één weekje …. En dan moet u in dat weekje uw dassen en strakke pakken aanhouden, als extra straf. En de enige afleiding die u dan krijgt via ipods zijn, als een mantra, keer op keer, de volgende audio-boeken – want genoeg verlichting om te kunnen lezen is daar nu eenmaal niet:

En alle artikelen – vooruit, ook audio – in De Groene en van De Correspondent over de Griekse en de vluchtelingencrisis – áls u zo dom bent die voor dat ene weekje nog niet gelezen te hebben. En dan praten we na die week verder, meneer Timmermans. Misschien is er dán een licht bij u allen daar in dat overbevolkte, donkere en kokende vluchtelingen stinkhol opgedaan: dat global mega problems schreeuwen om global mega solutions!

Hoezo kibbelt u met u EU-allen sinds oktober vorig jaar op ridicule wijze over ‘het plaatsen van 160.000 vluchtelingen’, terwijl er al meer dan een miljoen in Schengengebied zijn? Hoe komt u er ongestraft mee weg dat daarvan na al die tijd nog maar iets minder dan 500 daadwerkelijk ‘geplaatst’ zijn? Hoezo laat u Griekenland, en ook Spanje en Italië helemaal aan hun lot over met al die daar aanspoelende tienduizenden vluchtelingen, is er nog nauwelijks een zak terecht gekomen van de befaamde ‘hot spots’ en krijgen die Zuid-Europese landen amper geld, waar ze wegens onzinnige red tape en bureaucratische rompslomp ook nog eens niet bij kunnen komen? Hoezo denkt u dat zoiets als Fort Europa überhaupt mogelijk is, want denkt u nu écht dat Grieken, Italianen of Spanjaarden op vluchtelingen, al zijn het ‘gelukzoekers’, zullen gaan schieten, of bootjes vol vrouwen en kinderen om- en terug gaan duwen, zoals de Turkse autoriteiten volgens vele bronnen wel schijnen te doen? Hoezo meent u dat Turkije, waar nog steeds een hevige ‘soort van oorlog’ tegen de Koerden woedt, de mensenrechten vertrappelt worden, het treurig gesteld is met de persvrijheid, waar Syrische en andere kinderen niet naar school mogen en voor de seksindustrie gekidnapt en verhandeld worden, ‘een veilig en okay land’ is, waar je wie dan ook naar kunt deporteren?

Hoezo denkt u dat het ‘normaal’ is van Griekenland ondertussen één groot vluchtelingenkamp te maken, het afvoerputje van Europa, door de Schengengrenzen dicht te gooien, zonder dat de Grieken daar ook maar iets over te zeggen hebben, want ze hebben immers geen recht van spreken, omdát ze nu eenmaal zoveel schuld dankzij u aan de EU hebben’? En hoezo denkt de huidige EU dat het een ‘oplossing’ is acht biljoen te gaan investeren in een paar bloeddorstige Afrikaanse dictaturen en monsterlijke Afrikaanse regiems op voorwaarde dat ook zij vluchtelingenstromen gaan opvangen, uit Griekenland en Turkije onder andere, ter vervanging van de traditionele ontwikkelingshulp, een structurele doorn in het oog van neoliberaal Brussel, níet uit humanitaire overwegingen, maar puur en alleen wegens geopolitieke en economische belangen – dit onzinnige plan zou namelijk meteen ook een ‘oplossing’ zijn voor die andere doorn in het huidige EU-oog, namelijk de onstuitbare Chinese expansie op het Afrikaanse continent ?

Zie het artikel ‘De verkeerde mensensoort’ in De Groene. Hoezo dwingt u tegelijkertijd Athene Pireaus aan de Chinezen te verkopen, dat dan weer wel? Hoezo bedenkt u dit soort walgelijke nieuwe vormen van westers economisch EU-kolonialisme over de ruggen van al die oorlogsvluchtelingen en krom liggende Zuid-Europese landen? Hoezo? Hoezo? Hoezo? Meneer Timmermans, denk samen met uw collega’s eens een keertje global , écht groots, zeg maar.

Wel eens in Argentinië geweest? Net zo groot als heel Europa, niet met 500 maar slechts met 40 miljoen inwoners: leeg en onontwikkeld, vruchtbaar en rijk aan van alles en nog wat. Daar kunnen zo een paar miljoen vluchtelingen makkelijk terecht, in Canada ook, Australië en Nieuw Zeeland idem dito – dat laatste land doet enorm z’n best, maar wordt wat vluchtelingen opname gesaboteerd door het aartsconservatieve buurland.

En zo’n gek idee is dit allemaal niet, want de Canadese president Justin Trudeau gaat regelmatig persoonlijk naar het vliegveld om iedere keer een paar honderd vluchtelingen persoonlijk te verwelkomen. De Franse president Hollande en ook Obama waren deze winter op bezoek in Argentinië en vroegen de kersverse president Mauricio Macri vluchtelingen op te nemen, en onlangs was op de tv van Cordoba te zien dat hij de eerste drieduizend heeft geaccepteerd.

Maar het is allemaal zo kleinschalig, zo niet groots aangepakt, zulk miezerig ‘korte termijn denken paniek voetbal’. U wilt toch dat Europa op wereldniveau meespeelt? Iets te vertellen heeft? Gerespecteerd wordt? Uw eigen Europeanen respecteren u niet eens meer. Dus doe daar dan eens iets met al uw Knappe Koppen aan. Met net zoveel onvermoeibare energie, ijver en échte ‘handen uit de mouwen stekerij’ als al die vrijwilligers die nu in Griekenland en elders úw vuile werk doen, mét liefde en compassie.

Ga praten met die gigantische lege potentiele opvanglanden. Bedenk een nooit eerder in de geschiedenis bewerkstelligde global solution , honderdduizendkeer zo groot als ooit het Marshallplan, een masterplan met creatieve architecten, duurzame wegen- en stedenbouwers, urbanisten, landbouwspecialisten, met iedereen en alles dat ervoor nodig is om voor miljoenen vluchtelingen ergens een nieuw onderkomen te creëren, waar ze zelf aan kunnen meehelpen bouwen.

Want ze willen niets liever: werken.

En, meneer Timmermans, alstublieft, gaat u nou niet piepen dat dat niet mogelijk is, omdat de vluchtelingen zoiets zelf niet zouden willen, dat ze hopen op terugkeer naar hun totaal verwoeste steden zoals in Syrië, Afghanistan, Iran, Irak, name it. Want dat is simpelweg niet waar. Alweer, ik heb geen één vluchteling gesproken, ook al missen ze hun vaderland nog zo erg, die terugkeer als een reële optie ziet, not a single one. Europa dat al die vluchtelingen niet wil en volgens specialisten boven de vijf á tien miljoen mensen niet kán opvangen, financiert de overtocht – vast goedkoper dan hen allemaal hier in science fiction insanity te houden, ik voorzie namelijk Mad Max-film achtige toestanden als u niet snel iets dóet.

Verzin iets met het IMF, de Wereldbank, bil- en ziljonairs, investeerders, hedgefunds , al dat geld dat voor Olympische spelen verspild wordt aan stadions en Olympische dorpen die daarna in verval raken, tot ruïnes verworden, zoals hier in Griekenland, na de 2004 Olympische Spelen. Vindt u het ook niet de ironie ten top, meneer Timmermans, dat diezelfde ooit peperdure, top of the bill , inmiddels spookvoetbalstadions in Athene, nu dienen als erbarmelijke vluchtelingen opvangplekken?

Zoals u begrijpt, meneer Timmermans, heeft het eindeloze en intense leed van al die mensen die ik de laatste tijd heb ontmoet zich diep in mijn botten genesteld. U kunt misschien rustig slapen, maar al die vluchtelingen op en naast elkaar in tentjes, waar altijd en overal lawaai is, zonder enige privacy en in onverdraaglijke temperaturen, en ook die overwerkte vrijwilligers die dikwijls doorgedraaide vluchtelinegn in huis nemen, niet. En ik inmiddels ook niet meer.

Een paar vrienden maakten zich een beetje zorgen over mijn woede en razernij over u, meneer Timmermans. ‘Je bent te geobsedeerd’ zeiden ze. Ze namen me tegensputterend mee naar een tentoonstelling van Ai Weiwei, ironisch genoeg – alweer – die wereldberoemde Chinése kunstenaar en activist in het Atheense Museum of Cycladic Art. Hij heeft na een bezoek aan Lesbos – u weet wel, het Griekse eiland waar de allermeeste vluchtelingen vorig jaar aan land kwamen, waar de kerkhoven inmiddels vol zijn en Griekse vrijwilligers soms kinderlijkjes in hun eigen tuinen begraven – een kunstwerk gemaakt: een reuzenmuur beplakt met piepkleine pasfotootjes. Van ver een gigantisch vlak vol pixels.

Van dichtbij een oceaan van smoeltjes, van gezichtjes van stuk voor stuk ménsen.

Die Ai Weiwei muur visualiseerde precies wat ik in de Griekse vluchtelingenhel had gezien en waarover ik al had geschreven: ‘In de eindeloze massa van individuen die allemaal hun eigen familie en vrienden hebben, een persoonlijk verleden en een unieke geschiedenis, is het collectieve besef dat hier iedereen niet meer dan een nummer is, niet meer betekent dan een stempeltje op een papier voor een ellenlange asielprocedure, het aller moeilijkst te verdragen. De verpletterende wetenschap dat niet alleen geen enkel persoonlijk drama of geleden leed, maar ook geen enkele persoonlijke kwaliteit, geen enkel uitzonderlijk talent of ooit cum laude behaald diploma, wie dan ook de mogelijkheid biedt uit deze horror te ontsnappen. De waanzin en wanhoop in de ogen van al die mensen is vooral dat ene, verschrikkelijke besef: iedereen is hier even kansloos’.

In de brochure over de Chinese kunstenaar en zijn werk stond tot mijn stomme verbazing de volgende quote van hem: ‘I call on people to be ‘obsessed citizens’, forever questioning and asking for accountability. That’s the only chance we have today of a healthy and happy life’. Eigenlijk net zo als Stéphane Hessel, met zijn INDIGNEZ-VOUS!, maar dan anders. Daar stonden mijn bezorgde vrienden met een mond vol tanden. 1- 0 voor mij.

Inderdaad meneer Timmermans, met leiders als u en uw collega’s laat u ons geen andere keus dan ‘geobsedeerde wereldburgers’ te zijn, die niet mogen ophouden verontwaardigd te schreeuwen om verandering, van onze bestuurders en politici te eisen dat ze verantwoording afleggen, en hen te dwíngen tot transparant, ethisch, inventief, intelligent en humaan leiderschap. U faalt tot nu toe jammerlijk. Zie Brexit. En de vluchtelingen.

Het roer moet radicaal om, meneer Timmermans. In de eerste plaats bij u, de politiek. Alleen dán kunnen verdere financiële, economische, ecologische, sociale en humanitaire rampen die ons nu zeker en vast te wachten staan, voorkomen worden. En kan de huidige vluchtelingen horror enigszins in goede banen worden geleid, als het niet al te laat is. Indien niet goedschiks, met grondige democratische hervormingen binnen de nu nog bestaande EU, zoals Diem25 , de beweging van de – door u en uw vriendjes verguisde – voormalige Griekse minister van Financiën Yanis Varoufakis voorstaat, dan kwaadschiks: het definitieve einde van úw EU.

Aan u de keus, meneer Timmermans. Ik wens u een onrustige nacht.

Ik verblijf in door Ai Weiwei gelegitimeerde obsessieve ‘burger-woede’, Ingeborg Beugel