‘Nieuwe kerncentrales niet haalbaar en niet betaalbaar’
Meer Kamerleden betekent niet meer vertrouwen
Fractievoorzitters Laurens Dassen van Volt en Mirjam Bikker van de ChristenUnie pleiten samen voor het uitbreiden van het aantal Kamerleden in de Tweede Kamer. De Nederlandse politiek zou volgens de politici gebaat zijn bij uitbreiding van het aantal Kamerleden, onder andere door een betere lastenverdeling. Dit moet op den duur ook het vertrouwen in de politiek herstellen.
Een betere ondersteuning voor de Kamerfracties is inderdaad broodnodig vanwege de werkdruk in de Kamer. Of dit voorstel echter het beste middel daarvoor is, valt nog te bezien. Als het gaat om het herstellen van vertrouwen in de politiek, is deze maatregel echter irrelevant.
Denken dat meer Kamerleden concreet bijdraagt aan het vertrouwen in de politiek toont exact de zelfingenomenheid van de Haagse Bubbel aan. Het ligt niet aan de middelen die fracties en politici ter beschikking hebben. Herstel in vertrouwen ligt bij de vraag of politici betrouwbaar kunnen zijn, partijen zich aan verkiezingsbeloftes houden en of de problemen in het land worden opgelost.
Dat het toeslagenschandaal nog niet is opgelost, is niet te wijten aan een gering aantal Kamerleden, maar aan de politieke onwil van enkele partijen in de Kamer. Dat Pieter Omtzigt slachtoffer is geworden van de machtsgeile Haagse bestuurscultuur heeft niets met het aantal Kamerleden te maken. Dat oud-leider van de ChristenUnie, Gert-Jan Segers, bezwoer niet met Rutte in een nieuw kabinet te stappen en dat toch(!) deed, heeft evenmin met het aantal Kamerleden te maken.
Voor het herstel van vertrouwen moet Den Haag simpelweg doen waar zij toe in staat wordt gesteld: het volk vertegenwoordigen.
Reacties (16)
Als de schrijver mijn student zou zijn, zou ik deze opdracht weer terug geven met een flinke onvoldoende. Want kennelijk heeft hij de kern van dit initiatief wet niet begrepen. Want omdat de Nederlandse bevolking flink gegroeid is, is een betere vertegenwoordiging van de kiezer nodig. Daarnaast is uitbreiding van het aantal kamerleden wenselijk om de hele hoge werkdruk te verlagen. Zodat er geen leegloop is zoals wij die nu zien. Jammer dat dit gegeven op de achtergrond gezet is om een punt te maken.
Als Noah mijn student was geweest en hij dat dit als opdracht bij mij ingeleverd, had ik gezegd: heel sterk betoog, Noah. Jammer van je slotopmerking. Het betoog had een betere verdiend. Stel nou dat 'Den Haag' zich keihard zou inzetten , maar zwaar onderbezet was. Dan zou het daardoor simpelweg niet in staat zijn goed het volk te vertegenwoordigen. En zou het met dit als vertrekpunt nooit het vertrouwen kunnen herstellen. De basis voor vertrouwen ligt bij de politici. Voor hun succes zijn ze weldegelijk afhankelijk van de beschikbare kwaliteit en capaciteit aan mensen (kamerleden, ondersteuning). Ook blijvend gebrek aan succes schaadt het vertrouwen.
Ik pleit voor halvering van het aantal Tweede Kamerleden waarbij het budget voor ondersteuning verdubbeld wordt. Door vermindering van het aantal Kamerleden zal het aantal fracties ook afnemen. Dus zal er per onderwerp wat minder spreektijd nodig zijn. Kamerleden krijgen een bredere portefeuille en worden daardoor gedwongen zich meer met de hoofdlijnen bezig te houden. Eventueel kun je de ondersteuners laten deelnemen aan commissievergaderingen als onderdeel van de voorbereiding. Meer ondersteuning biedt mogelijkheden voor kwalitatief betere besluitvorming en wetten. Minder Kamerleden bij de grote partijen die alleen maar stoelen warmhouden.
Kiesdrempel van 5% invoeren. Dan blijven er 5 of 6 grote partijen over. - partijen die genoeg kamerleden hebben om de werkdruk te verdelen - minder geneuzel/tijdsverspilling van de kleine partijen - nieuwe partijen kunnen het eerst via de gemeenten/provincies proberen - minder gedoogconstructies, duidelijker keuzes
De meeste 1 man's/vrouw's fracties zijn afgescheiden uit hun oorspronkelijke partij, en dat probleem los je niet op. Daarnaast ben je Volt, CDA, CU, SGP en mogelijk D'66 en de SP dan kwijt. Gezien de politieke problemen ligt het niet aan de kleine partijtjes, maar aan de stilstand, uitstelgedrag, kadaver discipline van de coalitie partijen. Het is het bekende ontwijken om de oorzaak aan te wijzen en een niet effectieve oplossing te zoeken van de gevolgen. De grote partijen in de coalitie hebben het geheel zo laten ontsporen, die zaten in de regeringen en die hebben het institutioneel racisme en discriminatie ingevoerd en onder de pet gehouden. Je wijst naar een niet bestaand probleem, wat voorspelbaar bij de grote partijen gepropageerd wordt.
Het is al moeilijk om 150 uitstekende kamerleden te vinden. Meer kamerleden lost geen enkel probleem op. Veel beter lijkt het me, om ieder kamerlid een prive-secretaris (m/v) te geven, die veel werk uit handen neemt. Vooral ambtenaren achter de vodden zitten om gevraagde informatie tijdig en volledig te geven. Elders op Joop staat een artikel met de kop "Ruim een kwart van de kamerleden heeft beveiliging nodig". Meer kamerleden => meer beveiligers.
Het gaat in de politiek constant over de gevolgen van een falende oorzaak. Er zijn te veel fracties en we voeren een kiesdrempel in. of om de werkdruk te verlagen moet het aantal TK leden verhoogd worden. Alsof het aantal TK leden de effectiviteit van de TK definieert, of de democratie verbeterd. Het is heel simpel : Doen wat ze zeggen en zeggen wat ze doen, als begin. Schaf de kadaverdiscipline af en ga de bevolking vertegenwoordigen en hun problemen oplossen. Ga je taak vervullen en pak de oorzaak aan. Stop met debatteren over de gevolgen alsof het de oorzaak is. De regering regeert en de Kamers doen hun taak : controleren en toezicht houden. Nu gaat een overmatige energie zitten in het onzichtbaar maken van het falen en de blunders, het wegkijken en het bagatelliseren van de fouten. De politiek is hoofdzakelijk met zichzelf bezig en gevuld met incompetente figuren, die wel goed kunnen praten, maar verder niets oplossen. Door het wantrouwen en de controle van de regering is er een overmatige bureaucratie ontstaan, die qua kosten de oplossingen onbetaalbaar maken. Alles moet dichtgetimmerd worden, want misschien is er wel een individu of individuen, die mogelijk in de toekomst daar misbruik van maken. Als dat dan toch gebeurt, ontstaan er grote archiefkasten waar de briefjes en e-mails diep begraven worden. Voorbeelden te over voor de affaires en schandalen. Zaait de regering, overheid en politiek wantrouwen en achterdocht, dan oogst het wantrouwen en achterdocht.
De tweede kamerdebatten vullen we af met reacties op de laatste krantenkop. En elke scheet geeft een pavlof reactie "laten we een verbod/nieuw plan verzinnen". Voorbeeld. Er is huizennood. Niemand zit op weer een nieuw debat te wachten "dat er speciale aandacht nodig is voor groep XYZ die in de verdrukking zit". De kamer moet drukken op het uitvoeren van bouwplannen. Ook debatten over criminaliteit rond AZC's zijn futiel. We hebben allang wetten die overlast en wangedrag verbieden. Laat oom agent zijn ding doen. Als we langzaam de regering eens vooruit laten plannen en de hand aan uitvoering van bestaande besluiten houden dan komen we verder. Er zijn wetten zat. We hoeven geen doelgroep-versies ervan.. We willen ACTIE zien! Stop de moties voor wetten, start de moties voor uitvoering ervan.
Tja, hoe kun je het hier nou niet mee eens zijn? Deze Laurens Dassen shopt in dit geval in zijn partijprogramma, en rukt er dan maar een of ander -niet passend- standpunt uit als 'oplossing', omdat Europa partij VOLT voor wat betreft dit thema gewoon niks anders in huis heeft. Komt ie toch nog met 'iets'.
Meer kamerleden zou ook de werkdruk verminderen stellen Dassen en Bikker. Ik denk eigenlijk juist dat meer kamerleden zal leiden tot meer kleine fracties en nog meer afsplitsingen waardoor de duur van debatten verder zal toenemen en er ook meer onderwerpen geagendeerd zullen worden. De reden waarom de twee met dit voorstel komen is een gele goede, maar de bedachte oplossing maakt de problemen vermoedelijk nog niet kleiner. Waarom vertrouwen kiezers de volksvertegenwoordigers steeds minder? Dat veroorzaken ze zelf door hun eigen gedrag. Door hun politieke tegenstanders uit te maken voor van alles en zelf te liegen over beweegredenen of tegen zaken te stemmen die ze daarna zelf opnieuw aanbieden bijvoorbeeld. Niet willen luisteren naar anderen, honderd keer dezelfde vraag stellen, weigeren informatie te geven, enzovoorts, enzovoorts. Politici moeten allemaal, niemand uitgezonderd, zich bij iedere actie, ieder leugentje, iedere beschuldiging zich afvragen wat het effect is. De pers is een minstens zo belangrijke partij. Ooit was er op de derde pagina van de krant een kolommetje waar af en toe een mening werd gegeven. Tegenwoordig is bijna ieder artikel gebaseerd op een mening. Voorbeelden vind je bijvoorbeeld ook op deze site volop. Neem dit artikel maar (hoewel ik het er mee eens ben!). Het voorstel zelf is het nieuws. De mening (“betekent niet meer vertrouwen”) zou niet hoeven wat mij betreft. Kijk naar alle koppen en vraag je af of dat op die manier zou moeten.
Misschien gewoon een limiet zetten op het aantal moties per lid/fractie. Kamerleden zorgen er vooral zelf voor dat ze druk (lijken te) zijn.
Er zijn helemaal geen extra kamerleden nodig, wel minder fracties. Het aantal kamervragen en moties neemt toe, men zou beter naar minder kamervragen en moties kunnen maar wel betere kamervragen en moties. En zolang al die kamerleden nog bezig zijn met ophef op social media hebben ze tijd genoeg.
@Jozias: Minder fracties? Dan moet het kiessysteem op de schop. Kamerleden kunnen zelf al beginnen met minder achter het nieuws aan te hobbelen. Niet elke kamervraag of debatvoorstel is even zinvol en dat weten ze zelf ook wel. De kamer moet, en dat geldt voor alle fracties, goed in de spiegel kijken en zich afvragen of ze niet zelf de veroorzaker zijn van het probleem.
@polisario Dat valt wel mee, het is ook een keuze. Volt kiest er voor om als relatief kleine partij in de kamer te gaan zitten en vervolgens met 2 m/v alle onderwerpen aan te vliegen waardoor ook de debatten weer langer worden omdat er meer fracties deelnemen. Men had er ook voor kunnen kiezen om samen te gaan met d66 en binnen de d66 fractie zich te richten op EU onderwerpen en andere onderwerpen aan anderen te laten. Dan hebben ze het een stuk rustiger maar kunnen ze wel meer aandacht besteden aan een onderwerp. Partijen moeten ook zelf de afweging maken wil ik volledig mijn eigen geluid laten horen in een minieme fractie met weinig invloed en veel werkdruk tot gevolg of ben ik bereid om als onderdeel van een grotere fractie iets meer concessies te doen maar heb ik wel meer invloed en tijd voor een kwalitatief betere invulling.
@polisario Dat valt wel mee, het is ook een keuze. Volt kiest er voor om als relatief kleine partij in de kamer te gaan zitten en vervolgens met 2 m/v alle onderwerpen aan te vliegen waardoor ook de debatten weer langer worden omdat er meer fracties deelnemen. Men had er ook voor kunnen kiezen om samen te gaan met d66 en binnen de d66 fractie zich te richten op EU onderwerpen en andere onderwerpen aan anderen te laten. Dan hebben ze het een stuk rustiger maar kunnen ze wel meer aandacht besteden aan een onderwerp. Partijen moeten ook zelf de afweging maken wil ik volledig mijn eigen geluid laten horen in een minieme fractie met weinig invloed en veel werkdruk tot gevolg of ben ik bereid om als onderdeel van een grotere fractie iets meer concessies te doen maar heb ik wel meer invloed en tijd voor een kwalitatief betere invulling.