Zie ook de bijdrage van Ton Wilthagen, Ruud Muffels en ondergetekende op socialevraagstukken.nl http://www.socialevraagstukken.nl/site/2012/11/09/bruggen-slaan-op-de-arbeidsmarkt/
Ik zie het somber in voor velen die straks versoepelt de laan uitgestuurd zullen worden en de genen die het van hen overnemen zullen aanmerkelijk slechtere arbeidsvoorwaarden kennen dan hun voorgangers bestaande uit 50ers die thuis zitten flippen omdat ze geen werk kunnen vinden en binnen no time in de bijstand zitten.
Johny Kraaikamp komt bij overheidsinstantie. Hij wil subsidie voor ombouw. Johny zegt na veel gevraag dat het voor het kleinste kamertje in huis is. De ambtenaar begrijpt niet waarvoor hij komt na veel vragen. Meneer ik zit hier om U te helpen. Dat komt goed uit want ik heb 2 hamers en 2 zagen, zegt Johny. Nee zo bedoel ik het niet zegt de ambtenaar. Zo worden ook alle werkzoekenden geholpen. Kantoren vol met helpers.
Voor Amerikanen is "hire & fire" normaal; een werknemer die je even niet nodig hebt stuur je weg, net zoals je niet naar de bakker gaat als je nog brood in huis hebt. Ik heb gewerkt voor een Amerikaans bedrijf dat van dit beginsel afweek, en als beleid had om mensen zo veel mogelijk binnen boord te houden. Sociaal? Misschien. Maar ook zeer zakelijk, want zo krijg je hondstrouwe medewerkers. Terwijl in een "flexibele" arbeidsmarkt werknemers voortdurend uit hun ooghoeken kijken of ze het elders nog beter kunnen krijgen. En van ondankbare werk dat ook moet gebeuren zal men zich zo veel mogelijk proberen te onttrekken.
Het probleem is natuurlijk dat iedereen zekerheid in z'n baan wil, maar z'n uitgavenpatroon verandert. Door die veranderingen is er een andere vraag naar producten en diensten, en moeten mensen worden ontslagen, en elders ingehuurd. Zoals gebruikelijk zijn wij de vijand van onszelf. De VS is een ramp op arbeidsgebied, landen als Frankrijk en België, waar bij elk ontslag wordt gestaakt, ook. Tussen deze uitersten doorlaveren is de kunst.
Ik heb sowieso al nooit geloofd dat het helpt om mensen nog makkelijker dan nu al het geval is te kunnen ontslaan, al helemaal niet in tijden van crisis, nu de banen niet voor het oprapen liggen. Helaas is ons klunzenduo in Den Haag al lang door de bocht, onder het mom van de positieve uitruil.
Wat ik mis in het hele verhaal over flexwerken is het creëren van banen. En waarom word er vastgehouden aan werken tot 67? De enige geldige reden is dat er dan 2 jaar lang geen AOW hoeft te worden uitgekeerd, een bijstandsuitkering is immers goedkoper, maar met werkgelegenheid of arbeidskrapte of een lagere levensduur heeft dit allemaal niets uitstaande. Waarom word het idee van de arbeidstijdverkorting niet weer heringevoerd? Veel werkende hoor ik klagen dat ze tegen een burnout aanzitten met 60/70/80 uur p/week werken, terwijl de rest gedwongen aan de kant moet staan. Terug naar 32 uur p/w zou al een heel goede stap kunnen zijn naar een gezondere situatie voor zowel werkenden als werkzoekenden. Tja en dan zal er wat salaris moeten worden ingeleverd en waarschijnlijk zal dat dan weer een bezwaar vormen, maar dan ook niet meer klagen over werkdruk en de schuld bij de niet-werkende leggen svp. De keuze is hier eigenlijk gezondheid inleveren of geld inleveren. Vrij eenvoudig eigenlijk.
Er was een tijd dat banen gecreerd werden door het herverdelen van arbeid. Arbeidsduurverkorting, vierdaagse werkweek, vervroegd pensioen en meer van dat moois. In veel CAOś werd daar min of meer vrijwillig geld voor ingeleverd. Als ik me goed herinner liep de economie toen helemaal niet zo slecht. Heden ten dage worden banen gecreerd door mensen langer te laten werken. ADV en ATV zijn echo's uit het verleden, en in plaats van vroeger uittreden moeten we tot 67 doorwerken (waar? blikjes oprapen langs de snelwegafritten misschien naar amerikaans voorbeeld?). De werkloosheid stijgt, de economie krimpt, de koopkracht loopt terug. Maar na het zuur.... Bronnen beweren dat er zo'n 21 uur per werkgeschikte nederlander beschikbaar is. Misschien moeten we daar maar eens naar gaan streven. Dat hou ik misschien wel met plezier tot mijn 67ste vol :)
Hoe vaak moeten deskundigen dit nog roepen voordat bij de regering en een flink deel van de tweede kamer de ogen en oren open gaan. Hoe vaak hebben hier al velen dit geconstateerd en hiervoor gewaarschuwd. Zeker in tijden van crises leidt versoepeling van ontslagrecht en flexibilisering van werk tot vermindering van werk en banen. Wat leidt tot meer ellende en vergroting van de crises. En al helemaal tot vergroting van werkloosheid onder 50 plussers. Tevens leidt het langer doorwerken van bejaarden tot jeugdwerkloosheid. Waarom snapt de regering deze eenvoudige communiceerde wetmatigheden niet. Het lijkt wel of er in Nederland de grootste ezels in de tweede kamer zitten. Ezels stoten zich nooit tweemaal aan dezelfde steen, maar onze tweede kamer blijft haar eigen fouten herhalen. Ongelooflijk, dat we zoveel betalen voor dit incompetente zooitje.