Hoeveel meer bewijs wil je voor de misdadige Farma Maffia...en nog daargelaten de ridiculisering en onderdrukking van allerlei andere manieren voor heling van kanker.
Sinds rond 2000 een begin is gemaakt met de marktwerking in de zorg, zijn de kosten verdubbeld, terwijl juist een geringe stijging van de kosten werd voorspeld. De voorstanders van de marktwerking hebben nog steeds geen antwoord gegeven op de vraag, waardoor het zo fout heeft kunnen gaan. Als links beleid hetzelfde effect zou hebben gehad, was de wereld te klein geweest. Nu gaan we onbekommerd door, met vooral het afknijpen van de patient.
De inkomsten uit de octrooien (patenten) gaan helemaal op aan marketing (congressen onder de palmen = snoepreisjes). Het eigenlijk onderzoek gebeurt vooral academische ziekenhuizen, met name de zeer kostbare klinische testen. Maar op de universiteiten is zo hard bezuinigd dat medische faculteiten helemaal zijn overgeleverd aan de industrie. In 1995 werd met het wereldhandelsverdrag de octrooibescherming van geneesmiddelen versterkt. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat sindsdien de aandeelhouder in plaats van de patiënt centraal heeft gestaan bij de "innovatie" van geneesmiddelen. De medische innovatie is sterk afgenomen.
Overal waar je bazen de vrijheid geeft om hun inkomsten afhankelijk te maken van de winst die hun bedrijf maakt zul je dit soort uitwassen zien. Het krankzinnige systeem van winstafhankelijke bonussen helpt zieke en amorele geesten in het zadel alwaar zij zich omringen met gelijkgestemden. Er is geen sprake meer van rationaliteit en mededogen, slechts van vriendjes en winstmaximalisatie. De socialistische heilstaat is ook niet ideaal.
@co "Onderzoekers hebben, net als topsporters, een grote motivatie voor hun werk" En als in de tak van sport te graaien valt, zijn ook onderzoekers na verloop van tijd vooral 'extern' te motiveren. De interne motivatie geeft de topsporter meer voldoening en misschien daardoor ook een hogere prestatie... Extra beloning bovenop de modale behoefte heeft -in mijn ogen- een negatieve beoordeling op de objectieve prestatie. Een stap extra zetten voor het geld impliceert ook soms geen stappen zetten omdat je het geld niet krijgt. Een afweging die de intern gemotiveerde niet hoeft te maken, want alleen het geleverde is motivator...
Met geld is tegenwoordig alles te koop, ook wetgeving of het gebrek daaraan. Er moeten zo snel mogelijk wereldwijde richtlijnen komen om dit tegen te gaan, maar door omkoping vanuit deze bedrijven zal dat nooit gebeuren.
Wacht, omkoping is natuurlijk gewoon lobbyisme en daar is niets mis mee...
Een goede journalist past hoor en wederhoor toe. Hoe verantwoorden de farmaceuten de prijsverhogingen? En hoe valt dit nieuws te rijmen met het feit dat zorgverzekeraars de kosten van geneesmiddelen sterk hebben weten terug te brengen, waardoor de premies niet omhoog hoeven (en misschien zelfs omlaag kunnen)?
Heel simpel. De winst op inkoop betrof relatief eenvoudige middelen waarvan het patent was verlopen en waar genoeg alternatieven voor zijn. Dus het was geen prestatie van de zorgverzekeraars maar een logisch gevolg van de octrooiwetgeving. Voor specialistische medicijnen zoals in dit artikel gaat dat niet op zoals dit artikel laat zien.
Aangezien het kapitalisme een superieur systeem is dat uiteindelijk voor iedereen de best mogelijke uitkomsten oplevert, moet er iets mis zijn met dit verhaal. Ofwel is dit een samenzwering van boosaardige extreem-linkse medici. Ofwel moeten we onze definitie van wat goed is voor de samenleving aanpassen. Dat laatste zou betekenen dat de vrije markt in al haar wijsheid terecht heeft besloten dat het niet goed is dat er veel mensen van kanker genezen. Als dat de wil van de markt is, dan moeten we die respecteren. De derde mogelijkheid, namelijk dat er grote bedrijven bestaan die uiterst kwaadaardig te werk gaan, moeten we gemakshalve maar negeren, want die is in strijd met de heilige principes van het kapitalisme.
Een redelijke kapitalist erkent dat markten kunnen falen, vooral als bepaalde marktpartijen (te) veel macht hebben. Om dat te corrigeren moet je het kapitalisme niet afwijzen maar corrigeren. Grappige parallel: de Engelse vakbonden rond 1980 en voornoemde medicijnenfabrikanten zitten in hetzelfde schuitje: te veel macht door een monopolie. Als Thatcher nog zou leven zou ze logischerwijze ook tegen geneesmiddelenmonopolies zijn.
De een z'n dood de ander z'n brood. Een schandalige manier van jezelf verrijken vind ik dit. Aan de andere kant waren we al lang op de hoogte van het feit dat de farmaceutische industrie zich graag verrijkt aan de ziekten van een ander. Dat je als farmaceutisch bedrijf zo schaamteloos durft te profiteren van ziekten. De eed van hipocrates hoeft de farmaceutische mafia niet af te leggen denk ik.
Marktwerking is prima, zo lang het vrije marktwerking is. Dit is geen vrije marktwerking. "Je geld of je leven" betekent in economisch jargon dat de prijselasticiteit heel laag is, en dan kun je wiskundig uitrekenen dat de fabrikant de meeste winst maakt bij zeer hoge prijzen. En ondernemingen hebben per definitie het doel om zo veel mogelijk winst te maken, binnen de kaders die de wet stelt. Conclusie: de wetgever moet ingrijpen. Is de wetgever opgewassen tegen de machtige lobby van de pillendraaiers? Je zou geneigd zijn die vraag met "nee" te beantwoorden, maar dan zeg je tegelijk dat de overheid corrupt is! De fabrikanten van medische apparatuur moeten ook in de gaten worden gehouden. Waarom stapt Philips uit de consumentenelectronika? Omdat ze met röntgenapparaten en NMR scanners veel meer geld kunnen verdienen. En goede diagnostiek is zoveel waard dat ook daar exorbitant hoge prijzen gevraagd kunnen worden.
Kan zo wel een paar politieke partijen opnoemen die daar gegarandeerd niets mee gaan doen en ook wel eentje die er niets aan mag doen maar graag wil. En U, velen, wilt er ook allemaal niets aan doen, hooguit 5 minuten verontwaardigt zijn. Zelfs dat misschien nog niet. Alles voor de winst nietwaar?
Heb je je verhaal aan de huisarts gemeld stuurt hij je door naar een specialist. Dan kom je daar en dan moet je hetzelfde verhaal houden met als uitkomst dat je een nieuwe afspraak voor over enkele weken moet afspreken. Dus wat de huisarts gedaan heeft wordt gewoon na enkele weken over gedaan en dan ben je niks opgeschoten, want dat komt pas weer na een volgende afspraak. Terwijl je op internet leest dat als er geen haast gemaakt wordt je nog meer in de penarie kan komen te zitten. De dubbelcheck zou beter in het vervolgonderzoek meegenomen kunnen worden Het kost dan minder en er gaat minder tijd over heen.
Natuurlijk moet je je verhaal nog een keer afsteken. Zo kan de specialist ook gelijk determineren, of je de kluit niet belazert. Wie daarover valt is met recht een kniesoor.
Er zijn (en het waren er nog veel meer) toch wel een aantal socialistische heilstaten waar de medicijnen "gratis" zijn. waarom werd de wereld niet overspoeld met "gratis" medicijnen uit de communistische wereld? En nu uit Cuba? Gek.....
Ajantafarma is een van de grootste producenten van generieke geneesmiddelen. Doen niet moeilijk over patentrecht: gewoon een order plaatsen, en het product wordt geleverd. Het huidige patentrecht is een van de wapens van het mondiale neo-liberale old boys network. Dit gaan we dus bestrijden/ afbreken/ omzeilen!
Erik Bos geeft correct aan dat een aantal communistische landen (zeg maar, Oost-Europa en de Sovjet-Unie) over goede wetenschappers beschikten. Dat dit niet geleid heeft tot innovatie komt (denk ik) doordat er een flinke stap zit tussen laboratorium-onderzoek en de productie, in het geval van medicijnen vergt het testen op proefpersonen veel organisatie (en administratie). Ik denk dat de communistische overheden hiervan niet het belang inzagen, of er niet genoeg moeite voor wilden doen. (Een andere verklaring zou zijn dat de communistische heilstaten minder bedreven in marketing zijn. Of dat ze gewoon te egoïstisch zijn om proletariërs aller landen te laten delen in hun zegeningen.)
Het ontwikkelen van medicijnen is inderdaad duur, maar de fabrikanten maken m.i. misbruik van de patenten op deze manier. Ik vrees dat de enige oplossing is, dat overheden op grote schaal investeren in onderzoek, zodat de overheid de patenten bezit. Op die manier wordt evenveel uitgegeven aan onderzoek, maar kunnen meer patiënten het medicijn gebruiken. Onderzoekers hebben, net als topsporters, een grote motivatie voor hun werk. Ze hebben commerciële aansporingen nodig om goed werk te verrichten.