Het is een wonder dat er vorig jaar geen doden of zwaargewonden zijn gevallen bij de azc-rellen in Geldermalsen, dat stelt ME-commandant ‘Frans’ in de Gelderlander :
“De regen van straatstenen en zwaar vuurwerk was zo heftig. We dragen als ME’ers beschermende kleding, maar als zo’n vuurwerkbom in een kraag of helm was blijven hangen, dan hadden we een paar dagen later een begrafenis gehad.”
Frans zag zich bij de bestorming van het Geldermalsense gemeentehuis tot twee toe gedwongen om zijn wapen te gebruiken en een waarschuwingsschot in de lucht af te vuren:
“De eerste keer om een collega te ontzetten die was gevallen. Hij zat met zijn arm klem onder zijn schild, terwijl er iemand bovenop hem zat en hij van alle kanten klappen en trappen kreeg. De tweede keer, kort daarna, was toen de hysterische menigte door de dranghekken bij het gemeentehuis heen dreigde te breken. Wij waren met dertig ME’ers, zij met honderden. Ik zag de ontzetting op de gezichten van mijn collega’s. Ze vroegen zich af: hoe kom ik hier vandaan? Kom ik nog wel thuis vanavond?”
Volgens de ME-commandant is het feit dat er die avond een tweede ME-sectie achter de hand was, die te hulp schoot, hun redding geweest. “Anders was het slechter afgelopen.” Zijn grootste angst op dat moment was dat zijn collega’s en hij gericht op personen hadden moeten schieten. Een aantal collega’s zouden door de rellen ‘mentaal beschadigd’ zijn geraakt en nog steeds last hebben van het gebeurde.