Het zullen wel 'aanloopprobleempjes' zijn, zal men op het ministerie denken. Helaas is het oplossen ervan een extra taak voor de corporaties.
Sja het kabinet wil dat de huurder de hra gaat betalen, maar als al die huurders gaan kopen wie gaat dan de extra hra betalen en wie gaat de misgelopen huuropbrengsten van de leegstaande woningen compenseren?
Deze bezwaren zijn het begin van een heleboel administratieve wijzigingen voor de corporaties. Naarmate de tijd voortduurt zullen de problemen complexer gaan worden, immers wat gebeurt er met huurders die op gegeven moment boven de huursubsidie grens zitten van € 668, en pas na een aantal jaren sterk in inkomen achteruit gaan?
De bedoeling is om de sociale huur af te schaffen. Er gaan heel veel huisuitzettingen komen, omdat mensen hun sociale (!!) huur niet langer kunnen betalen. En waarom? Omdat rijk Nederland de pest heeft aan arme mensen. Dat die op straat komen en daar het dorps- en stadsbeeld vullen, hebben ze nog niet door. Barakken dan maar in zwaar omheinde terreinen, net als vroeger, nietwaar?? Hoezo: leren van het verleden?
Ik heb al eens eerder gezegd dat dit plan, vooral nu in tijden van economische stagnatie en grote werkloosheid voor mensen met een redelijk inkomen die in een sociale huurwoning wonen en op basis van dat inkomen ingeschaald worden op een hoge huurprijs, weleens nadelig kan uitpakken. Wat gebeurt er als die persoon zonder werk komt te zitten en aanzienlijk minder inkomen heeft als gevolg daarvan. Gaat dan ook direct de huurprijs weer naar beneden, wat ik betwijfel en voorzie dan ook een enorme chaos. Gaat dit dan geen enorme bureaucratische toestanden administratieve rompslomp opleveren en wordt hiermee de te verwachten winst niet te niet gedaan.
Ja Dennis, dat gaat enorme administratieve rompslomp geven. Immers huren gaan weer omlaag als er inkomensverlies is, maar mij is nog niet duidelijk of die compensatie geldt met terugwerkende kracht van 2 jaar, of per het moment dat er inkomensverlies geleden wordt en met hoeveel procent. Dit heeft uiteraard gevolgen voor alle corporaties. Mensen overlijden, gaan scheiden, studeren of worden werkeloos, arbeidsongeschikt, you name it. Dit vraagt om voortdurende wijziging per huurder, per woning en dus aanpassing van de huurprijs.
Iedereen dezelfde marktconforme hogere huur laten betalen. De laagst betaalden, die dat middels hun belasting aangifte kunnen aantonen, kunnen aanspraak maken op gedeeltelijke teruggave. Binnen een jaar woont er niemand meer "scheef".
Scheefwoners? 26-06-2013 Dure scheefheid veel groter probleem dan goedkope scheefheid Slechts 2 procent (59.000) van de 2,9 miljoen hurende huishoudens huurt echt ‘goedkoop’ scheef (met een jaarinkomen boven € 43.000 en een huur onder de € 366,37, de kwaliteitskortingsgrens in de huurtoeslag in 2012). Het aantal ‘dure’ scheefwoners is daarentegen veel groter. Veel huurders met een laag inkomen betalen een huur die eigenlijk te hoog voor ze is. Maar liefst 554.000 huishoudens met een inkomen onder € 33.000 huren een woning met een huur boven de aftoppingsgrens (€ 524,37 voor 1 en 2-persoonshuishoudens en € 561,98 voor meerpersoonshuishoudens). Dit blijkt uit een analyse van onderzoeksbureau ABF in opdracht van het ministerie van BZK. De analyse bevestigt het standpunt van de Woonbond dat ‘goedkope’ scheefheid een sterk overschat verschijnsel is. Zelfs als wordt uitgegaan van een ruimere definitie van ‘goedkope’ scheefheid, dan valt het aantal goedkope scheefwoners reuze mee, zo blijkt uit de analyse van ABF. Het aantal dure scheefwoners is volgens de Woonbond een veel groter probleem. Deze groep kampt met hoge huurquotes (tussen 33 en 49 procent) en heeft grote moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. /pages/nieuws/images/kortNieuws/betalingsproblemen.jpgMinister Blok van Wonen rept in zijn aanbiedingsbrief bij het ABF-onderzoek met geen woord over het probleem van de dure scheefheid en blijft de goedkope scheefheid overdrijven. Hij ziet de analyse van ABF als een ondersteuning van zijn huurbeleid, met inkomensafhankelijke huurverhogingen. Volgens Woonbonddirecteur Ronald Paping is dat onterecht. Hij heeft een veel beter alternatief. ‘De huursombenadering, waarbij relatief goedkope woningen iets meer in huur mogen stijgen en relatief dure juist minder, zou een goede methode zijn om zowel goedkope als dure scheefheid aan te pakken.’ Goedkope scheefwoners ABF zoomt in zijn analyse in op de verschillende categorieën. Opvallend is dat van de 59.000 ‘echte’ scheefwoners (de huurders met een hoog inkomen en een lage huur, volgens de definitie van ABF) ruim driekwart aangeeft helemaal geen huur te betalen. Volgens ABF gaat het om mensen die tijdelijk gratis in een huis mogen wonen, bijvoorbeeld studenten voor de ouders een woning hebben gekocht. Laat je deze groep buiten beschouwing dat zou het aantal echte goedkope scheefwoners slechts 14.000 bedragen. Dure scheefwoners Ook heeft ABF de groep dure scheefwoners onder de loep gelegd. Het blijkt dat relatief veel huishoudens in deze categorie pas recent in de woning is komen wonen en ook relatief vaak van een commerciële verhuurder huurt. Ook komt dure scheefheid veel vaker voor in de grote steden. De verklaring van ABF is dat het vooral om huishoudens gaat die om urgente redenen (bijvoorbeeld echtscheiding of verkoop van de vorige woning), al dan niet tijdelijk, een dure woning hebben betrokken. Bron: De Woonbond - http://www.woonbond.nl/nieuws/3186