Marokkaanse misstanden

Zaterdag wordt er geprotesteerd bij de Marokkaanse ambassade in Den Haag uit solidariteit met Ali Anouzla en soms word ik er wanhopig van. Eigenlijk best vaak. Wanneer er wat gebeurt in Marokko en ik de Nederlandse Marokkanen niet kan bereiken. Niet kan bewegen, boos kan maken en ze niet eens kan ergeren.

Gisteren werd de Marokkaanse journalist Ali Anouzla aangeklaagd wegens het ‘plegen van terroristische daden en het behartigen van de belangen van terroristen’. Ali Anouzla is journalist en redacteur van de kritische website Lakome en is op 17 september gearresteerd. Twintig politiemannen stormden zijn huis binnen en sindsdien zit hij vast. Zijn misdaad? Het posten van een fimpje. Correctie: het posten van een link naar een filmpje waarin de Marokkaanse tak van Al Qaeda Marokko ‘een corrupt koninkrijk’ noemt en het bedreigt met aanvallen.

Ali Anouzla zit nu vast in een gevangenis in Sale. Ex-gevangenen noemen deze gevangenis ook wel ‘Guantanamo Bay’. Kun je je voorstellen dat een redacteur of journalist van de Volkskrant of Vrij Nederland een link van een filmpje post op de website van zijn werkgever en daarvoor wordt gearresteerd door twintig politiemannen? Kun je je voorstellen dat deze persoon dan aangeklaagd wordt voor het ‘adverteren’ en ‘steunen van de makers’ van het filmpje?

Moeilijk voor te stellen? In Marokko is het allemaal mogelijk. Vroeger kon het en nu kan het ook nog. Zelfs nadat King Cool M6 aan de macht is gekomen en niet kan stoppen met het aanleggen van mooie playas . Als jij, ja jij daar, op de straten van Tanger, Casablanca, Marrakech of Agadir, je kritisch durft uit te laten dan beland je zonder pardon in de gevangenis.

Op dezelfde dag dat Anouzla werd beschuldigd van terrorisme, is er een lijk van een activist in Nador gekidnapt. Als er geen lijk is, kan er natuurlijk ook nooit een moord zijn geweest. Een tactiek van de Marokkaanse geheime dienst om politieke liquidaties in de doofpot te stoppen.

En dan is er nog het nationale lijk in de kast; kindermisbruiker Daniel Salvan. Deze man heeft god only knows how many Marokkaanse kinderen misbruikt. Kinderen die op ons lijken toen we klein waren, die lijken op nichtjes of neefjes, voor sommigen op hun eigen kinderen. Hij is met koninklijke gratie vrijgekomen. Een koninklijke verklaring legde uit dat de koning zelf van niets wist. Meneer Salvan was ondertussen in Spanje aangekomen. Maar de Spaanse autoriteiten hebben meneer meteen weer opgepakt en gezegd hem te zullen uitleveren aan Marokko. Ook dat kan in Marokko.


Mijn wanhoop Ik begon mijn met de wanhoop omdat ik Nederlandse Marokkanen niet mee krijg in de bewustwording rond de verslechterende situatie in Marokko. Dit gezegd hebbende, moet ik ook constateren dat ik de Marokkaanse gemeenschap in Nederland één van de meest betrokken gemeenschappen ter wereld vind. We doen mee, worden advocaten, doktoren en soms burgemeesters. Zamelen geld in voor Marokkaanse weeshuizen, voor Syriërs zijn we ook gul, en voor de Palestijnen? Alles voor de Palestijnen! Rabia profielfoto’s op Facebook waar ik maar keek. Maar ik merk nu niks van een protest of afkeuring over het feit dat een Marokkaanse journalist 5 tot 20 jaar de gevangenis in dreigt te gaan. Simpelweg omdat hij een goede journalist is.


Jaarlijks vertrekken we als pelgrims naar Marokko met zakken vol euro’s, hard verdiend bij de Appie. We kunnen niet wachten met het uitgeven ervan. De euro’s van de Marokkanen zijn een belangrijk en groot onderdeel van het Marokkaanse bruto nationaal product. Als we nu eens met zijn allen een jaar niet naar Marokko zouden gaan en geen geld zouden sturen, uit protest tegen alle misstanden?

Is het dat we twijfelen aan de feiten? Amnesty, HRW en VN. Alle drie veroordelen ze de gevangenschap van Anouzla. Of is het simpelweg te dichtbij huis? Hebben we teveel te verliezen? Zijn we bang?

Wanneer in 2011 tijdens de Arabische Lente activisten werden opgepakt in Tunesië en Egypte, konden die terugvallen op de Tunesiërs en Egyptenaren in het westen. Die hadden blijkbaar minder te verliezen en konden in het Engels of Frans, de westerse media te woord staan. Want nieuws is tegenwoordig pas nieuws als westerse media dat vinden.

Wij, Marokkanen in Nederland, hebben niks te verliezen. Wij blijven hier. Hier, in Utrecht, Rotterdam, Vlissingen, Den Haag etc. Maar een journalist als Anouzla staat op het punt zijn vrijheid te verliezen. Zijn moeder, die nu in het ziekenhuis ligt door een paniekaanval omdat haar zoon in de Guantanamo Bay van Marokko opgesloten zit. Kinderen in Marokko verliezen hun onschuld door toenemend sekstoerisme in Marokko. Zijn zij geen profielfoto waard op Facebook? Willen jullie dan niet de straat op voor hen die zoveel op ons lijken? Wel toch? Die zijn het waard om je stem voor te verheffen.

Dus kom, zaterdag naar Den Haag. Voor de Marokkaanse ambassade, waar jullie vast wel geweldige ervaringen hebben opgedaan. Kom en wees solidair met de journalist Ali Anouzla en schreeuw voor een democratisch, eerlijk, en waardig Marokko.

Solidariteitsactie in Den Haag voor Ali Anouzla Achtergrond info over Ali Anouzla op Aljazeera Englis h