Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Mannen, wees een echte vent

  •  
29-05-2019
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
287 keer bekeken
  •  
31624127884_062834aff9_k
Maken vrouwen carrière, dan gaat dit volgens Baudet ten koste van hun traditionele rol als huismoeder en steun en toeverlaat van de werkende man
Laatst keek ik samen met mijn vriendin naar Man Made , de nieuwe documentaire van Sunny Bergman. Terwijl we op de bank zaten hoorden we waar een man in de huidige samenleving aan moest voldoen: bier drinken, competitief zijn en als er iets moet worden gedaan dan doet hij dat wel. Mijn vriendin reageerde hierop: ‘Ik ben de man in onze relatie’. Ik kon niet anders dan haar gelijk geven en we moesten er hartelijk om lachen.
Niet iedereen kan er zo goed mee omgaan dat mannelijkheid een begrip is dat op de tocht staat. In de media lezen en horen we over de boze witte mannen en over Trump, Bolsonaro, Baudet en Peterson als voorvechters van de mannenbeweging. Het zijn allen zogenaamd ‘visionaire’ mannen die graag zien dat ‘visionaire’ mannen zoals zij de leiding nemen. Vrouwen? Zij moeten inbinden en de ruimte die ze hebben afgepakt van de mannen teruggeven. In het ergste geval grijpen deze ‘visionaire’ mannen zelfs terug op een jaren ’50 verhouding tussen man en vrouw. Het enige recht van de vrouw is dan het aanrecht.
Het meest schrijnende recente voorbeeld hiervan is Baudets, in het blad American Affairs verschenen , bespreking van Sérotonine , de nieuwe roman van de Franse schrijver Michel Houellebecq. In het stuk trekt Baudet ten strijde tegen de positieverwerving van vrouwen. Hij stelt dat vrouwen vooral niet te onafhankelijk moeten worden. Maken vrouwen carrière, dan gaat dit volgens Baudet ten koste van hun traditionele rol als huismoeder en steun en toeverlaat van de werkende man.
Het is een nogal verwarrende analyse als we ons bedenken wat Baudet eerder verklaarde in een interview met Quote. Hij zei dat vrouwen ‘minder excelleren in een heleboel beroepen en minder ambitie hebben”. Ook stelde hij dat vrouwen hun linkse ideeën intrekken zodra een rechtse man hen uitlegt ‘hoe het echt zit’. Je zou dan toch zeggen dat vrouwen automatisch thuis zouden blijven zitten? Kennelijk niet.
Het is overduidelijk dat het verhaal van Baudet seksistische ideologie bevat. Maar het achterliggende maatschappelijk probleem is wel reëel.
Het statusverlies van de man is namelijk te danken aan de sinds de jaren ’60 toegenomen individualisering en autonomie van velen. Weg zekerheden van de jaren ’50, toen men nog huisje-boompje-beestje had. Dit verlies van zekerheid en de frustratie die daarmee gepaard gaat is een echt probleem. Dat die jaren ’50-verhouding tussen mannen en vrouwen behoorlijk ongezond is en met reden niet meer bestaat, vergeten de mannenrechtenactivisten.
Vrouwen waren totaal afhankelijk van de man die zorgde voor brood op de plank. Vrouwen hadden zo niet alleen een afhankelijke onderdanige positie, maar waren meer dan eens ook tegen wil en dank overgeleverd aan de man. De toegenomen autonomie van de jaren ’60, met name de financiële onafhankelijkheid door de bijstandsuitkering, was een stuk vooruitgang, omdat hierdoor juist een hoop ongezonde relaties beëindigd konden worden. De door Baudet en medestanders voorgestelde natuurlijke harmonie tussen man en vrouw is dan ook een conservatief sprookje.
De individualisering en toegenomen autonomie hebben er wel voor gezorgd dat maatschappelijke verbanden zijn afgezwakt. Op relationeel vlak zien we dit terug bij apps als Tinder: je swiped een paar keer naar rechts om een match te vinden. Als de match je niet bevalt, dan zoek je contact met de volgende match.
Een betekenisvolle relatie of gemeenschap lijkt ver te zoeken in zo’n tinderachtige samenleving. Maar schijn bedriegt. En dit brengt mij bij een belangrijk punt: wat mannenrechtenactivisten vergeten is dat je in je autonomie, in je vrijheid, kunt kiezen voor relaties en gemeenschappen. Hier zouden we meer van moeten hebben. Niet alleen op relationeel vlak, maar ook bijvoorbeeld door verenigingen en vriendschappen. Mensen, specifiek mannen zo laat de mannenrechtenbeweging wel overtuigend zien, hebben namelijk behoefte aan betekenisvolle relaties en het houvast die ze bieden.
Dat dit juist mogelijk is in een samenleving van toegenomen autonomie, herken ik in het voorbeeld dat ik aan het begin van mijn column gaf. Mijn vriendin kiest ervoor om bij mij te zijn, ik kies ervoor bij haar te zijn en samen kiezen we ervoor om bij elkaar te zijn. Juist dat mijn vriendin er vrij in is om niet bij mij te willen zijn, maakt haar keuze om dat wel te doen betekenisvol. Juist wanneer mensen vrij zijn is het betekenisvol als ze sociale relaties met elkaar aangaan. Juist meer autonomie is dus nodig. Alleen dan kunnen we de gemeenschapsdwang waar mannenrechtenactivisten voorstander van zijn , vervangen voor gemeenschapszin.
Als de mannen niet tegen meer autonomie van de vrouw kunnen, dan zou ik tegen ze willen zeggen toughen up ! Wees een echte vent door vrouwen niet de schuld te geven van jouw misère. In plaats daarvan moeten mannenrechtenactivisten de ballen hebben om betekenisvolle gemeenschappen te creëren in een samenleving mét autonome vrouwen.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.