Man versus TomTom

De TomTom mag dan wel een dubbele mannennaam dragen, eigenlijk is het één van de vrouwelijkste uitvindingen ooit. Een navigatiesysteem is namelijk een directe vervanger van het oeroude mannelijke richtinggevoel. Dit maakt een natuurlijke kwaliteit van de man overbodig en onze helft van de wereldbevolking weer een stukje nuttelozer. Maar het is ook zó handig.

Zeker, het scheelt veel gescheld, tijd en benzine en het is natuurlijk ook wel fijn om een keer ergens gewoon op tijd te komen. Er zijn zat momenten dat ik een bepaalde afspraak nooit gehaald had als ik niet even snel m’n Google Maps op m’n telefoon had ingeschakeld. En vakanties waren vroeger altijd een regelrecht drama omdat m’n vader, m’n twee broertjes en ik met vereend mannenrichtinggevoel, er toch altijd na een kwartier achter kwamen dat we bij dat pompstation wel degelijk rechts hadden gemoeten.

Fijn dus, die TomTom en ook ik gebruik en ben ‘m af en toe intens dankbaar. Maar toch voel ik me elke keer als ik dankzij m’n navigatie precies  op tijd op een sollicitatiegesprek aankom, ook een beetje slecht. Want was ik een echte man geweest, een rationeel wezen met ruimtelijk inzicht, was ik gewoon in één keer goed gelopen. Had ik met een oerbrul een ouderwetse plattegrond uit mijn achterzak gehaald, opengevouwen, geen blik waardig gekeurd, opzettelijk in de verkeerde volgorde weer dichtgevouwen, op de grond gesmeten en was ik vastberaden op mijn bestemming afgegaan. Voor de komst van de TomTom had je de kaart en richtingborden, en daarvoor de ouderwetse handgetekende kaarten die nog een uitdaging waren omdat ze niet helemaal klopten. Maar de echte oerman en de kerels uit de survivalprogramma’s van National Geographic en Discovery Channel gebruiken gewoon de sterren, een kompas, en… richtinggevoel.

Richtinggevoel is één van die dingetjes die de natuur ons mannen gegeven heeft om er vrouwen mee te helpen. Zodra je dat vervangt door een kaart of een navigatiesysteem, kun je de man doorkrassen. Jagen, vechten en dvd-spelers repareren zonder een internetforum te raadplegen zijn al oerkrachten die overbodig zijn, ook het richtinggevoel kan bij het grofvuil. Wij mannen zijn weer een stukje minder nodig in deze wereld die gedomineerd wordt door vrouwelijke eigenschappen: sociaal zijn, multitasken en al die andere dingen die je in de Libelle op kunt zoeken. Of valt het mee? Want elke keer als ik als bijrijder naast m’n vriendin in de auto zit ben ik weer verbaasd over hoe veel moeite ze heeft met het begrijpen van dat guitige ‘tekeningetje’ in het midden van de TomTom. Met die lijntjes en die pijltjes. En dan kan ik alsnog mijn mannelijke plicht doen en de dag redden. Tenzij ik, door jaren van ongetraindheid, het ook niet meer weet…