© cc-foto: Solen Feyissa
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Al eens een normaal mens gezien? Nou, dan weet je waarom psychiaters nooit werkloos zullen worden.
De roes van de extase (die verslaaft) was vroeger vooral te vinden in religieuze vervoering en in de krijgskunst. (Dat hoef je een bacchante en Dionysus-adept niet te vertellen: ik was al present toen Pilatus zijn handen in onschuld waste). Nu is het overal: dat verlangen naar extase is niet te stuiten: altijd wordt er wel een ding gevonden waarop dat geprojecteerd kan worden (In 't handboek psychopathie dat wij op de huishoudschool moesten lezen, stond het verhaal van iemand die klaarkwam als hij de ruis hoorde van een radio die tussen twee stations stond afgesteld. Naar wij nu weten is dat de achtergrondruis van de oerknal, voorwaar een ejaculatie waard: een plengoffer aan de Demiurg). Niets in de ondermaanse is werkelijk de moeite waard, maar de doodsdrift - in de volksmond Thanatos genaamd - kruipt waar het niet gaan kan. Toch blijft het zaak de waarlijk ridicule dingen - porno, de VVD, bankdirecteuren etc - belachelijk te blijven maken, ooit zullen de schellen van de ogen vallen en zal alleen de poëzie, de poëzie exalteren.
Wat Bakker beschrijft is het dilemma, kiezen tussen individu en confrontatie met de ander. Tussen de afgeleiden emotie en rede. Die discrepantie is een gegeven waarover niemand naar gebleken is de juiste oplossing of het ultieme gezag heeft. Het zou aan te bevelen zijn om dat gegeven te aanvaarden.
wat mij opvalt is dat velen in deze tijd najagen wat zij willen, denken te willen en vervolgens ook opeisen. nee schijnt niet meer een keuze te zijn. cliché of theatraal maar: het leven is ook leren. leren weten dat niet alles altijd kan, mag, hoeft. nee zeggen tegen jezelf, keuzes maken -die niet altijd makkelijk zijn- hoort daarbij. mijn ervaring is dat juist die keuzes waarin ik bewust voor 'nee' heb gekozen op de lange termijn het meest opleverden. als die keuze nooit gemaakt wordt leer je dus niets, wordt je niet eens sterker mens ouders moeten hun kinderen leren dat 'nee' ook een keuze is
Zouden we op weg kunnen zijn naar een relatieloze samenleving? Want als het groene gras elders zo veel mensen aantrekt lijkt me dat geen enkele relatie daar tegen bestand is. Want naast jongeren zie ik ook steeds meer ouderen die bewust kiezen voor vrijgezelligheid.
Laten we ook niet vergeten waar we vandaan komen. Vele van onze ouders, grootouders, wellicht ook onze generatiegenoten (voor diegenen die wat ouder zijn), waren wellicht lang niet zo gelukkig tijdens hun relatie/huwelijk als we misschien denken. Sterker nog, sommigen waren ronduit ongelukkig. Desalniettemin bleef men vaak bij elkaar vanwege zowel onderlinge afhankelijkheid alsook verwachtingen van de buitenwereld. Nu die afhankelijkheden en verwachtingen langzaam wat veranderd zijn, is er meer keuzevrijheid en logischerwijs eindigen dus ook meer relaties. Is dat slecht? Mwah, denk het niet, als je ongelukkig bent in een relatie kan het voor iedereen het beste zijn om er mee te stoppen. Ik denk dat de balans veel meer zit in hoe realistisch het groene gras is, Elk gazonnetje ziet er van een afstand fantastisch uit, tot je met je nieuwe schoenen in een verse hondendrol staat die je net over het hoofd zag. De illusie dat altijd alles maar beter kan en mooier moet. - Iedere partner moet aan schoonheidsidealen voldoen die slechts 5% van de bevolking bezit --> Gevolg is dat 95% bedrogen uit komt. - Iedereen moet hoger opgeleid zijn, zonder dat de fundamentele intelligentie van de populatie veranderd (grotendeels genetisch) --> Gevolg is dat je opleiding gedevalueerd wordt. - Iedereen moet 100% van de tijd gelukkig zijn terwijl geluk voor een groot deel een relatieve staat is --> Gevolg is dat ziekte, dood, pech, af en toe een klotedag, verkeerde verwachtingen etc uitgebannen moeten worden. Wat overblijft is een schijnleven. Een deel van de mensen zal in deze ratrace mee proberen te gaan, hopelijk komen de meesten er achter dat het daadwerkelijk een ratrace is. Een ander deel echter zal gewoon relaties aan blijven gaan en proberen het leven te nemen en accepteren zoals het komt, en enkel datgene vorm proberen te geven waar ze daadwerkelijk invloed op hebben. Denk ik :)
Het is met alles wel zo dat je dat het beste met mate kunt doen. Teveel van iets is nooit goed, wat dat ook is.
Dat principe zou iedereen zo vroeg mogelijk bijgebracht moeten worden, dat gaat niet alleen om porno en seks maar ook om bijvoorbeeld alcohol en drugs.
@Oki Doki Misschien iets voor een elfde gebod: "Gij zult nooit teveel van iets nemen, wat dat ook is." Je hoeft er niet eens voor in God te geloven. Zou ook een goed idee zijn voor de Steve Jobs en Elon Musks van deze wereld (teveel geld).
Volgens mij is een sex- of pornoverslaving hetzelfde als elke andere verslaving; je probeert een leegte op te vullen. Aangezien dat altijd in elk geval heel eventjes lukt, is het moeilijk er los van te komen tenzij er iets rigoureus verandert. En die verandering moet je zelf bewerkstelligen, nou, ga er maar aan staan... Raar dat er in de GGZ zo moeilijk over wordt gedaan