Joop

Lokale Politiek 2.0

•

Opinie

•

10-02-2010

•

leestijd 3 minuten

•

Stemwijzer mag dan een geducht machtsmiddel zijn, online campagnevoeren is vooral schieten met hagel.

Verkiezingscampagnes spelen zich meer en meer op internet af. Barack Obama werd er president mee, zo klinkt het vaak wat overdreven. Ook in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen is internet niet meer weg te denken. Partijen en politici twitteren, bloggen, hyven en facebooken dat het een lieve lust is. Zet dat zoden aan de dijk?

Vooropgesteld: politieke partijen doen er in de eerste plaats goed aan om hun eigen lokale site op orde te hebben. Hoewel de meeste kiezers zich hooguit baseren op krantenkoppen en oneliners in het NOS Journaal, moet je voor de serieus geïnteresseerde stemmer de belangrijkste informatie over programma en kandidaten goed online hebben staan.

Belangrijker nog is dat die informatie goed is verwerkt in de Stemwijzer. Die is een dusdanig groot machtsmiddel geworden dat partijen keihard onderhandelen over de vragen en antwoorden, en er uiteraard een nagenoeg identieke concurrent opdook, Kieskompas. Je krijgt soms de indruk dat verkiezingsprogramma’s meer geschreven worden om goede oneliners op te leveren in de Stemwijzer dan dat er beleid in staat dat werkelijk vier jaar mee kan.

Als de Stemwijzer en de eigen site op orde zijn, kan het geen kwaad om ook elders op internet aanwezig te zijn. Cruciaal voor landelijke politici, maar op lokaal niveau is die invloed toch wat beperkter. Het is immers schieten met hagel. Zo nodigt de Utrechtse CDA-kandidaat Chantal Hakbijl me via Google Ads op mijn eigen weblog regelmatig uit om toch vooral op haar te gaan stemmen. Beetje lastig, als Amsterdammer.

Een website die blogs, tweets en overige online activiteiten van lokale politici in kaart brengt, is Volgdeverkiezingen.nl. Daar kun je zoeken per stad , of zelfs per stadsdeel (waar in enkele grote steden op 3 maart ook verkiezingen zijn). Ook dagblad Trouw heeft een speciale verkiezingspagina ingericht op Trouw In De Buurt. Met behulp van Google Maps kun je naar kandidaten in de regio zoeken, die de mogelijkheid hebben zichzelf te introduceren.

Maar zoals gezegd: het is vaak schieten met hagel. Op internet tref je hoofdzakelijk mensen die niet in jouw gemeente wonen en dus niet op je kunnen stemmen. Bovendien is het overgrote deel van het electoraat niet online op zoek naar politieke informatie, en dus ook niet naar jouw tweets, blogs of video’s, áls ze al meer online doen dan hun bankzaken of de zomervakantie boeken. Verder is het vaak zo dat lokale politici vooral elkaar volgen op sites als Twitter, om te kijken hoe de ander het toch aanpakt – of om die ander omstandig van repliek te dienen.

Zelfs Obama bereikt op internet volop mensen die niet op hem kunnen stemmen. Leuk dat bijna iedere Facebook-gebruiker zijn vriend is, maar daar word je geen president mee. Je bevestigt hooguit je imago als machtigste man ter wereld. Daar heb je als lokaal politicus toch wat minder aan, hoe ambitieus je ook bent. Maar zolang de ruwe schatting klopt dat 80% van de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen is gebaseerd op landelijke politiek, is het wel zaak dat Maxime, Femke, Alexander en Geert driftig doorgaan met twitteren, bloggen, hyven en facebooken. Voor hen is Politiek 2.0 pure noodzaak, lokaal of niet.

Meer over:

politiek, opinie

Praat mee

Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.

Reacties (5)

Sorteren op:

BartvandeHulsbeek10 feb. 2010 - 21:19

Gewoon, ouderwets het durp in... met mensen praten, vragen hoe zij de toekomst zien. Dat werkt. Ik stond gisteren ergens bij een rood verkeerslicht en staarde naar een verkiezingsbord met allerlei posters. "Niemand ziet dit echt", kwam in me op.

Mende10 feb. 2010 - 21:19

Let's face it, de meeste mensen zijn niet geinteresseerd in politiek. En dat is in mijn ogen prima. Wanneer politiek bestuur goed functioneert, heb je er geen last van en hoor je er niet van, wil je er ook niet van horen. Tenzij je tot een beperkt groepje behoort dat interesse heeft in (politieke) macht en zeggenschap. Pas wanneer zaken niet goed geregeld zijn, in de samenleving voor stremming en spanningen e.d. zorgt, word je als burger gedwongen er aandacht aan te besteden. Wellicht is dat nu het geval. Of het is zo dat politici de misvatting huldigen dat zij in het publiek domein bekend moeten zijn. Het effect daarvan is velerlei. Onder meer dat burgers er aandacht op - moeten - richten en merken dat hoe het functioneert hun goedkeuring en begrip niet krijgt, de uithollingen van het partijenstelsel en polarisiatie.

BosHout210 feb. 2010 - 21:19

Ik vrees dat juist de one-liners (en blunders) van landelijke politici op televisie meer en meer het lokale stemgedrag gaan bepalen. De leuke-fragmentjesprogramma's dwdd en pauw/witteman (2x 1 mio kijkers) herhalen immers al die one-liners, evenals de kranten en hun sites, die inmiddels ook allemaal weer diezelfde fragmenten embedden met hun eigen commentaar erbij. De volumes van de traditionele media en het groeiend gehalte leuke-fragmentjes-tv maakt het voor lokale politici steeds lastiger om daar tussen te komen.

Leefbaar10 feb. 2010 - 21:19

Hier staat ook een leuke. www.stem-wijzer.nl

doeidoei10 feb. 2010 - 21:19

Van politiek 2.0 hebben we inderdaad de afgelopen 2 jaar het begin gezien. Dat is niet een slim foldertje op internet. Dat is dus ook niet de stemwijzer waar alle theoretische politieke voorkeuren nog eens netjes op een rijtje staan. Dat is vreselijk Old School'. Politiek 2.0 verkort de afstand tussen burger en politiek door directe beïnvloeding en het afleggen van verantwoordelijkheid. Daarmee beantwoordt de politiek aan twee prangende vragen: wat gaat u realiseren, wat hebt u gerealiseerd. Een voorbeeld van politiek 1.0 of lager: neem nou de positie van de PVDA in het geval van de luchthaven Twente. Die partij draaide even hard als de propeller van een te landen vliegtuig. De ego's van bestuurders bepalen de desinvestering van miljoenen gemeenschapsgeld, slimme samenwerking met reeds bestaande luchthavens op steenworp afstand worden halsstarrig voorkomen. De belangen van het milieu gaan rechtstreeks richting afvalverbranding. In politiek 2.0 of 3.0 zullen we op basis van ons burgerservicenummer twitterend onze voorkeur uitspreken over ingrijpende maatschappelijke vraagstukken. Dat vergroot het draagvlak door een sterk vergrote transparantie en voorkomt achteraf 'ja, maar ...' gedrag. Hoofdzaak is m.i. dat ons huidige politiek bestel (zeg maar versie 0.5) zsm wordt aangepast aan de nieuwe behoeftes van burgers en wordt ingericht rond de nieuwe social media. De eeuwen oude rituele dansen kennen we nu wel, daarin zijn we uitgedanst.