National Geographic experiment met eenzame opsluiting
In de Verenigde Staten zitten zo’n 80.000 gevangen in eenzame opsluiting. Ze krijgen niemand te spreken of te zien. National Geographic magazine onderzoekt wat de psychologische effecten daarvan zijn.
Drie vrijwilligers laten zich gedurende twee weken opsluiten in een isoleercel. Via een webcam zijn ze 24 uur per dag te bekijken. Ze twitteren over wat ze ervaren maar kunnen zelf geen berichten ontvangen. Een gevangene in een isoleercel van een Amerikaanse inrichting brengt 22 uur per dag op zijn cel door, 1 uur mag er solo gelucht worden en een kwartier wordt er gebruik gemaakt van een computergestuurde douche. De eenzame opsluiting wordt alom beschouwd als wreed.
Gevoelens van eenzaamheid bevinden zich in hetzelfde deel van de hersens als waar fysieke pijn wordt verwerkt. In de praktijk blijken mensen zo te lijden onder eenzaamheid dat ze bereid zijn enorm ver te gaan om er aan te kunnen ontsnappen.