Nederlandse mannen die zich opwerpen als hoeder van de Marokkaanse vrouw verliezen snel haar belang uit het oog
Samira Ahli schreef dit artikel samen met Joop-collega Hasna el Maroudi.
Grappig, al die Nederlandse mannen die zich druk maken over Marokkaanse vrouwen. Ook leuk is dat sommigen zich daarbij fel keren tegen Nederlandse vrouwen die zich solidair tonen met vrouwen in Marokko. Hier op Joop vechten Bart Schut en Peter Breedveld over de rug van de Marokkaanse vrouw een persoonlijke vete uit, zo lijkt het. Interessant, omdat ze allebei gewoonlijk andere delen van het vrouwelijke Marokkaanse lichaam kiezen om op los te gaan.
Waar draaide het ook alweer om? De abortusboot van vrouwenrechtenorganisatie Women on Waves zette afgelopen week koers naar het havenstadje Smir in het noorden van Marokko. In Nederland barstte de discussie los, niet over vrouwenrechten, de integriteit van het vrouwenlichaam of de rechten van het ongeboren kind, maar over of het wel aan een Nederlandse organisatie was om in Marokko iets te doen.
De heren Schut en Breedveld werpen zich op als hoeders van de Marokkaanse vrouw. Ze hebben beiden een relatie met een Marokkaanse vrouw (gehad), dus de reflex is begrijpelijk. Maar ook zij positioneren zich slechts als voor-, respectievelijk tegenstander van Nederlands activisme in Marokko. Hun discussie verzandt in hij-zei-dat-ik-zei-bullshit, scheve vergelijkingen en harde woorden die in de verste verte niet met de kwestie te maken hebben, maar wel lekker aankomen, zoals racisme en vrouwenhaat.
Ook onder vrouwen, Nederlandse, Marokkaanse en Nederlands-Marokkaanse, zullen beide standpunten te vinden zijn. Zo noemde voormalig PvdA-politica Samira Bouchibti op Radio 1 de actie van Women on Waves een foute actie. De Nederlandse drammerigheid zou averechts werken. Abortus zou helemaal niet zo strikt verboden zijn.
Onzin, zeggen wij, beiden Nederlands-Marokkaanse vrouwen. In Marokko is abortus zonder medische noodzaak gewoon verboden. Bovendien heeft over het onderwerp altijd een taboe gelegen. Het gevolg: talloze vrouwen kiezen voor de breinaald-methode of leggen hun pasgeboren baby te vondeling.
Women on Waves ging naar Marokko op uitnodiging van de Marokkaanse organisatie MALI. In een petitie voor de legalisering van abortus stelt MALI dat in het land iedere tien minuten een vrouw sterft aan de gevolgen van een onveilige, illegale abortus. Iedere tien minuten.
Dat zo’n organisatie en zo’n petitie kan bestaan, is een teken dat de zware deken van het taboe op abortus langzaam wordt opgelicht. Women on Waves schiet de Marokkaanse feministen te hulp in hun strijd, op hun verzoek. Niemand staat klaar om Marokkaanse vrouwen aan hun haren naar een abortusboot te slepen. Maar vrouwen, mensen, horen wel klaar te staan om elkaar te steunen waar nodig.
Internationale solidariteit heet dat. Een mechanisme dat blijkbaar wel in werking mag treden als mannen elkaar weer eens ergens de hersens in slaan, maar niet als mannen vrouwen ergens het recht ontzeggen om over hun eigen lichaam te beschikken.
Samira Ahli schreef dit artikel samen met Joop-collega Hasna el Maroudi. Volg Hasna en Samira ook op Twitter