Druktemaker Elfie Tromp is zwanger, en dat gaat tot nu toe goed. Maar dat is allesbehalve vanzelfsprekend. “Vorig jaar was ik ook zwanger en dat eindigde in een miskraam. En ik ben niet de enige. Een op vier zwangerschappen eindigt in een miskraam.”
Het duurde maanden voordat ze zich weer enigszins de oude voelde. “Het is zo dat vrouwen die een miskraam krijgen, later vaak alsnog een kind krijgen. ‘Dus dan is het toch goed?’, kun je troostend zeggen. Maar dat is hetzelfde als zeggen dat afscheid van een geliefde niet erg is, ‘want je kunt toch weer van iemand anders houden?’ Verdriet is een landschap dat met ieder afscheid grilliger wordt.”
“Er werd me destijds geadviseerd om de eerste drie maanden niet te praten over de zwangerschap, omdat de kans dat je het verliest zo groot is. Maar waarom horen we dat verlies niet te delen? Waarom zijn we er zo stil over, alsof we ons ervoor schamen? Waarom worden we geacht dat rouwen alleen te doen? Omdat het erbij hoort? Leven is allesbehalve vanzelfsprekend.”
Nu 42 jaar geleden ging ik voor een echo naar het ziekenhuis. Ik was 16 weken zwanger. Op de echo misten we ineens het kloppend hartje dat we eerder al hadden gezien. Opmerking van degene die de echo maakte; Ach je hebt toch al twee kinderen! Dat ik het nog steeds niet vergeten ben zegt iets. Ik voel nog steeds de botheid van die opmerking. Ik weet niet hoe dat nu gaat. Dan ga je naar huis om het 'nog' te verliezen. Pas ingeval dat niet vanzelf ging volgde er nl. pas curettage. Ik heb nachten niet geslapen in afwachting van en duizenden gedachten die door me heen gingen. Verlies moet je verwerken, de opvolgende zwangerschap is nl. niet hetzelfde meer die eerste maanden. Botter dan die man, kon het echter niet meer worden.
het moet inderdaad bespreekbaar zijn, zoals alle ‘facts of life’. Vaak wordt het afgewimpeld omdat iemand de confrontatie niet aan kan/wil/durft gaan. niet iedereen heeft de capaciteit of draagkracht om een dergelijk onderwerp te bevatten. deze week nog zei en jonge schaatster tegen een mannelijk interviewer dat ze "anders had gepresteerd i.v.m. haar menstruatie”, het werd zowaar een nieuws-item?! iets dat de gewoonste zaak van de wereld is omdat iedereen geboren wordt doordat dit systeem plaatsvindt, cyclus en zwangerschap zijn gekoppeld, een menstruate is een mini of gemiste zwangerschap. waarom ophef werd gemaakt over de openheid van deze vrouw en over het onderwerp in een sportprogramma? het leven is leren, ieder krijgt een rugzak met lesmateriaal passend bij de draagkracht van de schouders waaraan die wordt opgehangen. het maakt uit of een onderwerp -er is verschil tussen gewone' menstruatie verlies van een onvoldragen zwangerschap- in een kring wordt gezegd waarin weerwoord mogelijk is, men elkaar kent en ook tijd meegenomen wordt als factor. gesprekken/onderwerpen zijn vaak niet in 1 gesprek afgerond, hebben soms maanden of zelfs jaren nodig, afhankelijk van iemands verwerkingscapaciteit .
"Verdriet is een landschap dat met ieder afscheid grilliger wordt.” Mooi gezegd!
Leven is een gelukje. Bedenk eens hoe complex het allemaal is en hoe toevallig het is dat jij of ik hier zit. Ben je daarom bijzonder? Nee, als de hoofdprijs 8 miljard keer valt, is het geen hoofdprijs meer, maar gewoon.
@zandb Nee.... het leven is een gelukje. Waan je echter geen hoofdprijs en denk niet dat je bijzonder bent, ook al ben je bijzonder slecht in begrijpend lezen.
Vervatte Meningen met een 'welles-nietes' te lijf gaan, daar pas ik voor. En van mensen die mij voorschrijven wat ik moet denken, daar moet ik niets van hebben.
Miskamen is 1 op 10, niet 1 op 4. Trauma is er niet minder om natuurlijk.
Nou, dan valt het mee. Ware het niet dat niet elke vroegtijdig afgebroken zwangerschap gemeld wordt, en in de cijfers terecht komt.