Lagarde: Wereldeconomie nog steeds kritiek
Praat mee
Reacties (12)
Er liggen allang allerlei plannen klaar voor mocht het mis gaan. Ik vind trouwens dat het wetenschapsland de laatste tijd verrassend stil is m.b.t. allerlei doom scenarios' en Euro-val voorspellingen..nu lees ik maar 3 landelijke kranten, maar als ik zo om me heen twitter... http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2010-2011/the-future-of-finance/het-jaar-dat-de-euro-valt.html Voor wie er nog niet genoeg van heeft, bovenstaande zeker aan te raden klassieker is een van de betere doomers.
Liberalen zouden zich moeten schamen, bankieren op kosten en risico van de gemeenschap. Winsten zijn privaat, kosten en risico's voor de gemeenschap. Betalen extra bankenbelasting misschien? Nou nee, willen de banken niet. http://fd.nl/economie-politiek/260606-1109/bankenclub-wil-af-van-kapitaaltoeslag-grote-banken Resultaten van de euro in het verleden, zijn geen garantie voor de toekomst.
"Gratis geld" van de gewone eenvoudige belastingbetaler voor de rijke onverantwoorde bankdirecteuren en beleggers. Nivellering van de armen naar de rijken om hun bonussen veilig te stellen.
Tja, Decennia lang geleefd op de rente van de rente van de rente en nauwelijks iets afbetaald totdat de piramide begon om te vallen. En met het gebrek aan een nieuwe technologische of economisch geografische groeimarkt in de wereld zal het roer toch echt om moeten. althans voor de meerderheid van de wereldbevolking. Ongeveer zo'n 5% zal koste wat het kost proberen dit achterlijke systeem overeind te houden. Dus dat worden nog spannende tijden.
"The EURO MONSTER created by EU." Euro-crisis, an incident?I don't think so. Capitalism is deadly ill. Free cartoon, inspired by Frankenstein, euro default system. ECB subject of greedy transformation: Jean-Claude Trichet. Politieke cartoon van Hugo Freutel http://politiekeprenten.blogspot.com/2011/09/euro-monster-created-by-eu.html
Een gedegen oplossing verwacht ik werkelijk niet van mensen als de Jager en Lagarde. Het is veel van hetzelfde. Er wordt teveel gedacht in oplossingen die juist mede de oorzaak zijn geweest van de crisis. De werkelijkheid is dat er op dit moment geen goede oplossing is. De enige laatste redmiddel om dit systeem in hand te houden zal het weginflateren van de schulden zijn. Het valt echter te verwachten dat dat onoverkomelijke sociale problemen met zich mee zal brengen. De groei is er -na vele decennia kapitalisme- volledig uit. De mogelijkheden zijn uitgeput: van Keynes naar een neoliberale opvatting van de economie tot aan het faciliteren van economische groei dmv. zuiver monetair beleid. Kortom, de rek is eruit en de Fed staat nu met lege handen. En een kapitalisme zonder groei is als een vis op het droge. Fukuyama meende daarentegen juist dat de geschiedenis aan haar einde was gekomen met de vervolmaking van een geglobaliseerde liberaal kapitalistische wereldorde. Dit systeem zou namelijk als geen ander in staat zijn om de interne tegenstellingen in zichzelf op te nemen. Het einde van de ideologische tegenstellingen zou dat betekenen. Evidente hoogmoed zouden we dat nu kunnen noemen hoewel zeer veel mensen menen dat dit slechts een crisis te midden van andere crises zal zijn. Want dat is inherent aan het kapitalisme wordt dan bezwerend betoogd. Wel, ik moet dat nog zien want vrij naar Pascal: "is het waarschijnlijk dat waarschijnlijkheid zal leiden naar zekerheid?" Het lijkt er vooral op dat de geschiedenis -na jaren van vanzelfsprekende materiële voorspoed- de pas herneemt naar een verre onbestemde toekomst. Zonder enige compassie voor de mens als wezen van vlees en bloed of welk ideologisch systeem dan ook dat ooit aan zijn brein ontsproten is of nog zal ontspruiten..
Dat het niet goed gaat wisten we al. Het IMF is opgericht om dit soort situaties te vermijden. Dat heeft dus niet gewerkt. Nu slaat Merkel allerlei prietpraat uit, dat de Grieken alles terug zullen betalen. Iedereen die een beetje nadenkt begrijpt dat een land met een nationaal inkomen van 70 miljard nooit 200 of nog meer miljard zal kunnen terugbetalen. Netanyahu zei net bij de VN, vanwege zijn voornemen IDF troepen te stationeren in de mogelijke Palestijnse staat, dat de VS ook in allerlei landen troepen heeft, en dat die landen zich niet bezet voelen. Banken hebben zich tegen het Griekse faillissement verzekerd bij VS verzekeraars, helaas zijn ook die bijna failliet, zodat dan de VS overheid weer moet bijspringen. Ik vraag me af of Merkel hetzelfde gezegd zou hebben als niet Duitsland de belangrijkste VS militaire basis zou zijn in Europa.
http://www.youtube.com/watch?v=862nJf9KTmg&feature=player_embedded zeer interessant. http://europeansforfinancialreform.org/en/petition/regulate-global-finance-now http://www.nasdaq.com/aspx/stock-market-news-story.aspx?storyid=201109161115dowjonesdjonline000407&title=greece-inflated-2009-deficit-to-justify-budget-cuts Het is niet allemaal zoals men ons wil doen geloven.
Het einde van de eurozone is een reuzenstap dichterbij gekomen nu Duitsland, dat voor het leeuwendeel van de kosten moet opdraaien om de Zuid Europese lidstaten overeind te houden, naar verluid zal eisen dat Griekenland in ruil voor nieuwe miljardenhulp 'gecontroleerd' bankroet gaat om in de eurozone te mogen blijven. In dit plan zullen de schuldeisers van Griekenland genoegen moeten nemen met een verlies van maar liefst 50%, meer dan twee keer zoveel als de 21% die tot nu toe besproken is. Analisten geloven echter niet dat er zoiets als een 'gecontroleerd' bankroet bestaat, en zien, als dit wanhoopsplan doorgaat, de eurozone met nog grotere snelheid in elkaar storten. Hoewel in de media wordt gesproken over een snellere invoering van het Europese Reddingsfonds (EFSF), zal zelfs de oorspronkelijke grootte van dit fonds -€ 440 miljard- dankzij Slovenië en Finland waarschijnlijk pas in 2012 door alle deelnemende landen geratificeerd zijn. We schreven al eerder dat deze € 440 miljard bij lange na niet genoeg zal zijn om de Zuid Europese PIGGS landen overeind te houden, maar er eerder aan een bedrag van € 1,5 tot € 3,5 biljoen moet worden gedacht. Dat betekent dat Duitsland garant moet staan voor een fonds ter grote van 50% tot 133% van het Duitse BNP, zeker nu het er steeds meer naar uitziet dat Frankrijk zijn AAA rating zal verliezen. Constructie zet parlementen buitenspel De recente Europese bankenstress(onzin)test kan de prullenbak in nu de Europese banken op zeer korte termijn 'geherkapitaliseerd' zullen worden met vele tientallen miljarden euro's. Economen erkennen nu dat, om Italië en Spanje overeind te houden, het EFSF noodfonds vergroot moet worden naar zeker € 2 biljoen. Hierbij wordt via de Europese Centrale Bank een constructie opgezet waarbij de landen zonder instemming van hun parlementen het fonds naar believen naar boven kunnen bijstellen. Omdat Nederland met zijn AAA status één van de weinige 'gever'landen is betekent dit ongetwijfeld dat ons land vele tientallen miljarden, mogelijk zelfs meer dan € 100 miljard zal moeten ophoesten. En u dacht dat de huidige bezuinigingen van het kabinet nu al zo erg zijn? Grieks bankroet in november De leiders van de G20 maken zich volgens Sky News inderdaad op voor een Grieks bankroet na oktober. Tot die tijd worden zoals gezegd de Europese banken van nieuw kapitaal voorzien, om zo te voorkomen dat meerdere (!) lidstaten van de eurozone omvallen. Het bankroet van Griekenland zal waarschijnlijk pas na de G20 bijeenkomst in het Franse Cannes (begin november) plaatsvinden. (2) Het feit dat achter de schermen gesproken wordt van een Grieks bankroet waarin het verlies van de schuldeisers verhoogd wordt van 21% naar 50% betekent niets anders dan dat de Europese bailouts van Griekenland faliekant zijn mislukt en alle tientallen miljarden -dus ook de Nederlandse- definitief in rook zijn opgegaan. De gevreesde 'besmetting' van de schuldencrisis is dan ook naadloos overgegaan in koudvuur waaraan iedere lidstaat van de eurozone ten onder dreigt te gaan. Om een complete instorting en mogelijk zelfs revolutie te voorkomen heeft de Duitse economische elite zich bereid getoond akkoord te gaan met een forse vergroting van het EFSF, dat als een soort financiële firewall voor de eurozone moet gaan functioneren. De Duitsers eisen echter een prijs: een 'gecontroleerd' bankroet van Griekenland, waarin de private obligatiehouders een verlies van 50% zullen moeten slikken. De Duitse en Nederlandse banken hebben voor zover bekend hun Griekse obligaties al lang van de hand gedaan. 'Onvoorstelbaar stompzinnig' Samengevat: de Lehman-crisis uit 2008 gaat nu definitief op herhaling in Europa, alleen in veel hevigere mate als destijds in de VS. In de herfst van 2008 dacht de financiële elite ook dat de 'bijkomende' effecten van Lehman onder controle konden worden gehouden. Dat bleek een forse misrekening te zijn. Toch maakt men nu precies dezelfde fout door te denken dat Griekenland op de één of andere manier in de eurozone kan blijven. Analisten vinden het echter 'onvoorstelbaar stompzinnig' dat de eurozone leiders denken dat de financiële markten dit zullen pikken. (1) Gevreesd rampscenario Het gevreesde rampscenario waar veel onafhankelijke analisten en experts al geruime tijd voor waarschuwen lijkt zich dus inderdaad te gaan voltrekken: Griekenland wordt ten koste van alles in de eurozone gehouden. En dat 'alles' dreigt nu vrijwel onvermijdelijk de instorting van de hele eurozone te zijn, met alle dramatische gevolgen -zoals financiële, economische, sociale en maatschappelijke chaos in heel Europa- van dien. En let u maar op: de verantwoordelijke politici, ook in Den Haag, zullen u proberen wijs te maken dat ze dit 'totaal niet verwacht' hadden en 'niet hadden zien aankomen'. U moet echter al heel lang beter weten. (1) Zero Hedge (2) Zero Hedge
Goede tekst Herman. China wordt al gemasseerd om buffers beschikbaar te stellen via het IMF of EFSF. Politici buitenspel zetten heeft het voordeel van snelheid, nadeel is dat de biljoenen gemeenschaps geld, zonde democratische controle aangewend worden voor redding en herkapitalisering van banken. Hoeveel harde eisen tot hervorming zullen aan banken afgedwongen kunnen worden door de "zelfregulering" van IMF of EFSF? Extra transactie belasting willen de banken niet.
Zoals bijna alle economen verwart ook Lagarde de oorzaken van de crisis met de symptomen: Gebrek aan leiderschap, geen toegang tot krediet, gebrekkig onderwijs, toenemend protectionisme. Ook in haar oplossingen keert zij weer terug naar die symptomen. Er zijn te veel schulden, te veel zwakke banken, te veel overheidsschulden, te weinig krediet. De financiele markten moeten hervormd, er moet meer balans komen tussen overheids- en particuliere uitgaven, de handelsoverschotten zijn in sommige landen te groot, in andere landen te klein. Inderdaad, dat zijn de symptomen van de crisis. Maar deze symptomen worden niet weg genomen als er niets wordt gedaan aan de structurele oorzaken van de crisis in de kapitalistische economie. Wanneer ondernemers zich zorgen maken over ‘onze’ economie, beweren ze vaak dat de productiviteit te laag is. Ze bedoelen daarmee dat het verschil tussen kosten en opbrengsten van werknemers te klein is. Om te beginnen zullen de kosten dus omlaag moeten. Lonen en salarissen verlagen of in ieder geval niet laten stijgen. De arbeidstijd verlengen, werknemers langer laten werken dan b.v. acht uur per dag, het aantal vakantiedagen verminderen of de pensioenleeftijd verhogen. Investeren in arbeidsbesparende machines. Er zijn minder werknemers nodig, dus de loonkosten dalen. Door het gebruik van machines kan er meer en goedkoper geproduceerd worden dan door de concurrentie. De inzet van beter geschoolde werknemers. Beter geschoolde werknemers produceren beter en kunnen ook de vaak ingewikkelde machines bedienen. Toen Karl Marx ruim 150 jaar geleden de toenmalige kapitalistische economie analyseerde, beschreef hij ook de hierboven genoemde processen. Het verschil tussen dat wat een arbeider nodig heeft om met zijn gezin van te leven en het door hem geproduceerde, noemde Marx “meerwaarde”. Die meerwaarde ontdekte hij als de bron van de winst. De toename van de productiviteit zoals dat tegenwoordig genoemd wordt, noemde hij de groei van de meerwaarde. Maar door die modernisering en besparingen op arbeidskosten dalen de meerwaarde en de winst. Omdat arbeid de bron is van meerwaarde en winst, zorgen arbeidsbesparende machines voor een daling van de winst. Machines zelf leveren immers geen meerwaarde. En dus ook geen winst. Ze maken alleen de werknemer productiever. Een tweede probleem is dat door machines overbodig geworden werknemers geen loon of salaris meer ontvangen en dus de geproduceerde goederen niet meer kunnen kopen. Dankzij machines wordt er veel meer geproduceerd, maar minder geconsumeerd. Dalende winsten, overproductie, te weinig consumptie, verminderde economische groei, allemaal oorzaken en symptomen van de steeds weer terugkerende crises in de kapitalistische economie. Door de onvermijdelijk voortdurend dalende winsten blijft er onvoldoende kapitaal over om opnieuw te investeren. Als reactie daarop wordt in de kapitalistische economie het moderne kredietsysteem op steeds grotere schaal toegepast. In feite is dat niets anders dan investeren van kapitaal dat nog niet in de productie is verdiend, er wordt een voorschot genomen op toekomstige productie. Dat daar op de langere duur grenzen aan zijn, kan ieder mens met een gezond verstand begrijpen. De tegenwoordige ‘kredietcrisis’ is daarvan een illustratie. De praktijken van de kredietverstrekkers zijn volledig los geraakt van de maatschappelijke en economische werkelijkheid. De zogenaamde zakenbanken die samenwerken met beleggingsfondsen hebben helemaal geen spaargeld als basis voor hun financieringen, eigenlijk helemaal geen reëel geld. Zij lenen het geld van andere banken en financiers, die dat geld op hun beurt ook weer geleend hebben. En andere banken die wel een dergelijke basis moeten aanhouden kunnen volstaan met slechts 5 tot 6 en soms zelfs met maar 3 tot 4 procent dekking met reëel geld. Tegelijkertijd hebben die zelfde kredietverstrekkers door hun financiële en economische macht een onvoorstelbare en niet te controleren invloed op die maatschappelijke en economische werkelijkheid. Dat dit systeem moet vastlopen en in elkaar klappen zien we nu in de huidige economische crisis gebeuren. Zo kan geconcludeerd worden dat de marxistische analyse van de kapitalistische economie ondanks alle veranderingen nog steeds nuttig en bruikbaar is. Dat was 150 jaar geleden ook de kracht van het werk van Marx: een analyse van de toenmalige economie en de daaraan gekoppelde maatschappelijke verhoudingen. In de politieke en economische discussies over de crisis is het spreken in termen van de marxistische analyse van de kapitalistische economie en van de crisis tot taboe verklaard. Toch is het van belang te doorgronden waardoor de kapitalistische ordening van de maatschappij, met het individueel eigenbelang als leidend principe in de economie en met de daarmee samenhangende ondernemingsgewijze productie, de markt, de concurrentie en de winst, door de ontwikkeling achterhaald is en plaats moet maken voor een nieuwe maatschappelijke ordening. Met een rationele planning van de economische productie en consumptie in plaats van de chaotische gang van zaken in de markteconomie. Met de nadruk op gemeenschapszin en solidariteit in plaats van op individueel eigenbelang. Met een visie op de samenleving die mensen maatschappelijk inspireert en actief maakt en vertrouwen geeft voor de toekomst. Als het gaat over het oplossen van de crisis spreekt Lagarde over zaken als collectief leiderschap, samenwerking en afstemming. Maar de term socialisme neemt zij nergens in de mond. Dat is het tweede taboe in de discussies over de crisis. Willem de Vroomen
Kapitalisme als een proces van creatieve destructie wordt in het artikel in deze link http://www.bbc.co.uk/news/magazine-14764357 heel mooi en vooral helder uitgelegd.