De parlementsverkiezingen in Australië zijn uitgelopen op een klinkende overwinning voor links. De Labour-partij onder leiding van Anthony Albanese maakte zaterdag een eind aan een decennium conservatief-rechts bewind. Die partij wist volgens de laatste exitpolls maar liefst 72 zetels te winnen in het 151 zetels tellende parlement. Slechts vier te weinig voor een absolute meerderheid.
Zolang de laatste stemmen nog geteld worden, is er nog een kans dat Labour net op dat benodigde aantal van 76 uitkomt en dus geen coalitiepartner nodig heeft. Wel zeker is dat de huidige coalitie onder leiding van de rechts-liberale premier Scott Morrison plaats moet maken voor een nieuwe regering. Zelfs voor het vormen van een minderheidsregering zijn te veel zetels verloren gegaan.
Een van de speerpunten van de campagne was het klimaatbeleid. Hoewel zowel Labour als de Liberals beiden niet bepaald hoog inzetten op de klimaatagenda, uit vrees kiezers niet af te stoten, werd het grote verschil tussen de twee partijen al gauw duidelijk. Terwijl Albanese weliswaar de mogelijkheid openhield om nieuwe kolenmijnen te openen, heeft zijn partij wel in het programma opgenomen dat de CO2-uitstoot met minstens 43 moet worden teruggedrongen.
Morrison daarentegen, had vrijwel geen plannen om de klimaatcrisis te lijf te gaan. Dat viel niet goed in het land dat jaarlijks geteisterd wordt door hevige bosbranden als gevolg van de extreme hitte en droogte. Het is Morrison vermoedelijk ook nog niet vergeven dat hij in 2019 tijdens zo’n periode van massale bosbranden besloot op vakantie te gaan naar Hawaii. Daar komt nog bij dat zijn liberaal-nationalistische coalitie de jaren geplaagd werd door integriteitskwesties en meldingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag.
Het moet raar lopen wil Anthony Albanese niet geïnstalleerd worden als nieuwe premier van Australië. Zijn Labour-partij beloofde het land “vernieuwing, geen revolutie”, waardoor ook veel kiezers rechts van het midden hem het voordeel van de twijfel gaven. Onder die vernieuwing vallen een belofte voor een hoger minimumloon en meer geld naar de zorg. Ook beloofde Albanese een speciale commissie aan te stellen die corruptie binnen de federale overheid te lijf moet gaan. Op het gebied van buitenlandbeleid wil Labour de banden met Zuidoost-Aziatische regiogenoten aanhalen, om zo tegenwicht te kunnen bieden aan de expansiedrift van China.
Update 15:00 uur:
Zittend premier Scott Morrison heeft zijn verlies aanvaard. The Guardian merkt op dat hij in zijn verklaring grote waardering uitspreekt voor de politie, defensie en werkgeversorganisaties, maar geen woord rept over docenten, of zorgmedewerkers die het land door de pandemie hebben geloodst.
Rechts zal blij zijn. De crisis zet in dus laat links de hete kolen uit het vuur halen. Over een paar jaar krijgt links de schuld van alle problemen en kan het grote graaien weer verder.
''Onder die vernieuwing vallen een belofte voor een hoger minimumloon en meer geld naar de zorg.'' Altijd goed. Nu nog heel snel laten zien dat het geen loze ''progressief'' rechtse beloftes zijn. Stel je voor dat dat het in Australië niet anders is dan hier en dat Labour draaikonten straks rijke rechtse zakken gaan vullen met klimaatsubsidies etc. en het substantieel verhogen van minimumloon vergeten.
betreft update van 15.00uur: dat je als rechts premier niet het fatsoen kunt opbrengen om degenen die de drijvende kracht waren ten tijde van de pandemie is abominabel, kleinzielig en waardeloos. tijdens de pandemie steeds grote woorden maar hieruit blijkt de ware geest van de persoon en zijn partij
@ Y-Line Je hebt gelijk ja. Afrekenen is iets louter links. Dat is ook de reden dat leugenaars,opportunisten, charlatans e populisten op "rechts" nog in het zadel zitten. Rutte, Wilders, Baudet en Eerdmans waren allang totaal gedecimeerd als hun kiezers geen slaafse kudde schapen waren en hadden afgerekend op basis van hun totale gebrek aan daden en prestaties. Aan woorden dan weer geen gebrek. Best knap dat u in 1 zin goed kan samenvatten hoe "rechts" aan hun zetels komt.
@Sonic Loop jij hier niet altijd het hardste te roepen over demoniseren? En dan kom je nu zelf aan met zo'n reactie? Jij hebt echt een enorme blinde vlek.
@ Y-line 'domme generalisaties in één zinnetje' gevolgd door 'Jij hebt echt een enorme blinde vlek' You made my day,
Ben blij dat Morrison weg is, met dat doodenge COVID-beleid daar.
He covid beleid daar ging prima. Geen covid binnenlaten of rond laten gaan totdat zo'n beetje iedereen dubbel gevacineerd was en omicron het spel veranderde, dus geen minimum oproer en bijna geen zieken, maar wel sociale openheid en een goede economie. Dat beleid was grotendeels geforceerd en mogenlijk gemakt door de staten, die bijna allemaal sociaal democraten als regering hadden. Als het aan Morisson had gelegen was het een open markt feest van chaos en dood geweest zoals de Europeesche landen kozen.
Ik weet er meer over en heb er meer ervaring mee dan jij, maar dat is verder irrelevant. De cijfers en het beleid en de open gemeenschap en economie en gezondheid van Australie bijna overal en de hele tijd van die periode en de resultaten nog steeds spreken dik voorzichzelf. Daar kan je over van 'mening' of 'gevoel' verschillen en het anders hadden gewilt, maar niet over de feiten. Nederland was een ramp van rotzooi zieken en dood gekozen door vrije markt liberale technocraten. Door grens regulatie en na de verdrijving wat korte voorkomende lockdowns, leefden Australier en Australie in de meerderheid de meeste tijd een normaal leven.
De Liberalen hadden het verknald door een polieke aanval te doen op de Labor regering in West Australie, door een tijd geleden een populistische miljaardair's partij te steunen tegen de staat, en zijn daar afgeslacht. Vrouwen in steden hebben met een metoo campagne de partije gestraft in een stel stedelijke zetels in het NSW. Groenen hebben een paar zetels gewonnen in Brisbane, Queensland. Over het algemeen zijn de liberalen gestraft voor hun rechtse cultuur oorlog, hun klimaat leugens, hun gestruikel bij wat schandaalen voor een paar vrouwen in het parliaments gebouw, en hun gemene druk op de zwakkeren in de maatschappij. Maar Australie is niet een proportionele democratie, Meer een duopolie, Dit is volgens de trend dat regeringen op zijn minst tween termijnen krijgen tot het volk verveelt raakt met ze en ziek van ze word. Het gaat maar om een paar procent heen en weer.
Links en rechts zijn van die nietszeggende begrippen. Alles is relatief. Hetzelfde met de favoriete 'linkse' premier van Nieuw Zeeland. Als we in Nederland dat Nieuw Zeelands-links of Australisch-links beleid hadden qua belastingen en immigratie dan was rechts Nederland dik tevreden.