Laat vrouwen zelf kiezen voor of tegen abortus

Eens in de zoveel tijd probeert conservatief rechts de rechten van vrouwen in te perken, nu CDA, CU en PVV.

Conservatief-rechtse politici buitelen over elkaar heen: wie durft het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen het meest in te perken? In het EO-programma ’Moraalridders’ voegde ook minister-president Mark Rutte zich in dit kamp. Uit angst de steun te verliezen van de PVV en schaduwgedoogpartner SGP. We zijn weer 30 jaar terug in de tijd, lijkt het wel. Laten we de discussie over abortus houden waar hij thuishoort: in de spreekkamer tussen arts en vrouw.

Bijna één van de vijf vrouwen in Nederland ondergaat ooit een abortus. Zij verkeren daarbij in de gelukkige omstandigheid dat de toegang tot abortushulpverlening goed geregeld is. Dat is elders wel anders. Elke zes minuten overlijdt ergens ter wereld een vrouw als gevolg van een onveilige abortus.

Wij zijn er trots op dat we in Nederland het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen goed hebben geregeld. Eens in de zoveel tijd probeert conservatief rechts die zelfbeschikking in te perken. Dit keer het CDA, de ChristenUnie en de PVV. Het CDA wil de abortustermijn inperken tot 22 weken, de ChristenUnie tot 18 weken en de PVV tot 14 weken. Die laatste wil bovendien vrouwen niet meer zelf laten beslissen over abortus. De PVV zegt te strijden tegen vrouwenonderdrukking. Maar vrouwen zijn wat de PVV betreft niet baas in eigen buik en over eigen hoofd.

En nu doet onze minister-president ook een duit in het zakje. Het verlagen van de termijn naar 22 weken is voor hem bespreekbaar. Hij wil de discussie uit de ideologie halen, zei hij bij de EO. Hij doet precies het tegenovergestelde. Ook hij gaat op de stoel van artsen zitten.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken rept de wet niet over een abortusgrens van 24 weken, maar over „de grens van zelfstandige levensvatbaarheid.” Het is de beroepsgroep zelf die dat heeft vertaald naar een grens van 24 weken. Geen enkel kind van 24 weken is zelfstandig levensvatbaar. In Nederland wordt, alvorens tot abortus wordt overgegaan, heel zorgvuldig gekeken naar de leeftijd van de foetus aan de hand van de grootte van lichaamsdelen, zoals de doorsnede van het hoofdje en het bovenbeen. Zijn deze maar een paar millimeter te groot, dan wordt niet tot abortus overgegaan.

Het pijnlijkste is dat er politiek bedreven wordt over het hoofd van vrouwen die voor onmogelijke keuzes staan. De verhalen die je hoort op werkbezoek in een abortuskliniek zijn schrijnend. Vrouwen nemen het ingrijpende besluit om een abortus te ondergaan bepaald niet gemakzuchtig. Het gaat om meisjes van vijftien jaar oud, alleenstaande moeders die echt geen andere uitweg zien of om ouders die dat wat zij het meest hebben gewenst moeten opgeven omdat hun kindje na de geboorte niet levensvatbaar of te zwaar gehandicapt zal zijn.

Zeker die laatste categorie neemt dat besluit noodgedwongen in een wat verder gevorderde zwangerschap. Sinds een paar jaar krijgen zwangere vrouwen een echo als zij twintig weken zwanger zijn. Die is bedoeld om medische complicaties op te sporen, zodat artsen prenataal kunnen behandelen of ouders een weloverwogen keuze kunnen maken. Die keuze willen ChristenUnie en PVV deze ouders ontnemen.

Hoe verschrikkelijk moet het zijn nog twintig weken je kindje te dragen, terwijl je weet dat je het niet kunt zien opgroeien. Het CDA-voorstel, waar de minister-president nu in mee lijkt te gaan, om de termijn naar 22 weken terug te brengen, ontneemt mensen belangrijke bedenktijd en dwingt mensen tot het nemen van overhaaste beslissingen.

Tijdens het debat over de regeringsverklaring in 2007 maakte Mark Rutte zich grote zorgen dat de verworven rechten van vrouwen onder druk kwamen te staan. PvdA en CDA zouden hun oren te veel laten hangen naar coalitiepartner ChristenUnie.

Moeten wij er weer voor vechten, zo vroeg Mark Rutte zich af. Ik vraag het hem nu. Moeten wij er weer voor vechten, nu u afhankelijk bent van nog veel conservatievere partijen dan de ChristenUnie?

Dit artikel verscheen eerder in Trouw en op de website van GroenLinks