Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Er zijn al meer pogingen geweest om dit te regelen, bijvoorbeeld de WAGW uit de tachtiger jaren. Maar daarmee werd door de werkgevers de kachel aangemaakt. Logisch, want ook de overheid, als grote werkgever, lapte die wet aan de laars! Ik vrees dat ook dit quotum niet gaat werken, want wat is de definitie van een 'arbeidshandicap'? Wie krijgt zo'n etiket opgeplakt? Zelf heb ik door een handicap (opgelopen nog vóór mijn geboorte als gevolg van een oorlogscalamiteit) gedurende mijn werkzame leven vrijwel nooit een werkgever kunnen vinden. Bij sollicitaties vrijwel kansloos!
Ik sluit me aan bij de reactie van Monique Willems. Maar ben toch ietwat huiverig voor positieve discriminatie. Werkgevers zoeken jonge, goed opgeleide witte mannen tussen de 22 en 35 jaar. En jonge witte vrouwen onder de 25 jaar, heb ik me laten vertellen door een PZ medewerkster. Ook Jan B heeft een goede reactie. Je kunt niet zomaar iemand ergens plaatsen...
Bij euthansiebeleid in Australie doen we wel eens lacherig omdat daar alle standpunten van nul af uit de kast gehaald worden, waar wij die allang gepasseerd zijn. Kom even naar ons luisteren en kijk hoe wij het doen, reageren Nederlanders dan wijs. Wel, hier lopen wij fijn achter en zouden we eerst de uitwerking in het buitenland eens goed moeten bekijken. Zelfs Amerika en Engeland hebben regelingen waar wij nog op volkomen nul staan, maar het beste voorbeeld is Oostenrijk, waar ook hetzelfde pecentage arbeidsgehandicapten als hier voorgesteld aangenomen moet worden. De uitwerking is uitstekend. Wat er gebeurt is dat het zinvol wordt om je als arbeidsgehandicapte goed voor werk te kwalificeren, omdat je door de regeling binnen je eigen groep concurreert voor een baan. In Nederland heeft kwalificeren (opleiding, studie) nu geen enkele zin en dat gebeurt dan ook niet. Je wordt toch niet aangenomen. In Duitsland blijkt dat de arbeidsgehandicapte vooral in het begin een achterstand in productiviteit heeft, maar dat na een paar jaar de prestatie vaak ingelopen is en gelijk is aan andere werknemers. En, deze groep mensen aan de vrije markt overlaten, zoals wij nu doen na het herkeuren, gebeurt vrijwel nergens in de beschaafde wereld. Met nadruk op 'beschaafd'.
De Tweede kamer telt 552,63 FTE, dus die gaan dan 27,6 gehandicapten aannemen? Nou minus mevr Kleinsma zelf, 26,6 dus. De Overheid zelf telt een kleine 120.000 werknemers, de gemeenten ca 170.000. Overige overheden nog eens 25.000, totaal zo,n 315.000 Het probleem wordt dus voor de helft opgelost door de overheid, die gaan er ruim 15.000 aannemen, en natuurlijk als eerste voor het goede voorbeeld dus. De wsw biedt overigens aan meer dan 100.000 mensen werk, dus waar die ander 70.000 dan moeten werken?? Wat een farce gaat dit worden.
Sinds wanneer heeft iedereen (werkend) met een handicap opeens een arbeidshandicap? Is dit Nederland nog? Dit modewoord kan wat mij betreft rechtstreeks terug in de prullenbak. Gehandicapten worden tegenwoordig steevast verward met mensen met een arbeidshandicap. Bijvoorbeeld in bladen zoals Joop. Heb je een handicap dan heb je nu opeens een arbeidshandicap. Hoe verzint men het? Denkt men nog na, of neemt men alles gewoon klakkeloos over? Foutje bedankt. Alsof bijvoorbeeld iemand in een rolstoel niet gewoon zijn/ haar werk kan doen. Wat is dat nou weer voor onzin? Lekker zielig maken, en dan straks afvragen waarom iedereen in een uitkering zit. Iemand die doof is kan soms prima werken. Het hangt af van de functie en de persoon. Soms zijn er aanpassingen nodig, soms heeft iemand een functiebeperking, maar om nou iedereen met een handicap arbeidsgehandicapt te noemen is stigmatiserend, discriminerend, en is echt onzin. Het zou Joop en de auteur sieren om andere bestaande woorden te gebruiken die minder stigmatiserend en bovendien meer accuraat zijn. Een handicap is nog geen arbeidshandicap.
Ze hoopt zeker dat ze dan wel een baan krijgt in het bedrijfsleven als ze uit de tweede kamer stapt.
Zij heeft zonder overheidsbemoeienis al een goede baan in de tweede kamer, dus ze kan duidelijk iets goed. Die baan in het bedrijfsleven komt dus wel goed. Daar heeft ze acties als deze niet voor nodig, lijkt mij.
Werkgevers dienen mensen te beoordelen op de kwaliteiten die nodig zijn om een functie te kunnen vervullen. Door positieve discriminatie (zoveel procent van het personeel moet gehandicapt zijn, of allochtoon, of vrouw) moet een werkgever dus blijkbaar maar accepteren dat minder geschikte kandidaten worden bevoordeeld door hun fysieke eigenschappen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?
zeker wel, want bedrijven hebben ook gewoon een maatschappelijk verantwoordelijkheid.
Ik zie inderdaad ook wel haken en ogen aan dit plan. Over plaatsing van deze of gene in een bepaalde baan of functie zal echt heel goed per geval moeten worden nagedacht, met inachtname van de belangen en mogelijkheden van zowel werknemer als werkgever. Het beoogde doel (besparing door wegbezuiniging van de sociale werkplaatsen) zie ik dan ook niet snel gehaald worden.
--- Dit bericht is verwijderd —
Goede stellingname. Reken maar dat als de controle de eerste jaharen streng is, de gewenning ook beter wordt. Net zo belangrijk moet het weer worden dat we medewerkers aan de onderkant van de loonladder als bedrijf ook weer zelf in dienst nemen. We werken met elkaar... kleurrijk, variatie en creatief elkaar helpen goede en leuke prestaties neer te zetten.
Werkgevers klagen natuurlijk steen en been, want zonder uitzondering willen ze de jongste, slimste, vlotste, mooiste kandidaat met toch nog de meeste ervaring hebben. Mensen met een arbeidshandicap, hoe licht en onbetekenend soms ook, vallen per definitie nooit in deze categorie. Dus komen ze nooit fatsoenlijk aan de bak, Daarom steun ik deze regeling van harte, al moet er ongetwijfeld nog het nodige aan geschaafd worden. Eén ding: de (semi-)overheid moet zelf wel het goede voorbeeld geven!
Volgens mij heb je toch een ietwat vertekend beeld van werkgevers. Zeker: er zijn er bij die graag een mooie jonge meid aannemen, maar daar zie je dan ook vaak een enorm groot verloop in personeel. Werkgevers die hun personeel selecteren op hun kwaliteiten (wat ze kunnen, dus) hebben vaak een stabiel en goed samenwerkend team rondlopen, met slechts een klein verloop in personeel. Ik zou het wel weten als ik werkgever was...
Gisteren een stuk over gezien bij eenvandaag. Gehandicapten die buschauffeur moeten worden, hoe verzin je het. Leuk die empathie en sociale gedachtes, maar zolang mensenlevens afhangen van een buschauffeur heb ik liever dat hij bij zinnen en in het bezit is van 2 handen en benen. Doorgeslagen socialisme, leuke gedachten maar niet echt nagedacht.
dan graag een haalbaar voorstel van uw kant, hoe een ander mens, dat evenveel waard is als u, een even goed en even welvarend bestaan kan leiden....
Wim van Delft is niet gehandicapt, maar krijgt alle ruimte voor zijn volksnationalistische propaganda op dit forum. En wat te denken van Wiljan Hoes en R. Hartman? Da's pas gek :-(