Kindsoldaten van IS zijn geen terroristen

In het AIVD rapport “Terugkeerders in beeld” worden kinderen vanaf 9 jaar meegerekend als “terugkeerders”. Volgens de AIVD is een terugkeerder: iemand die met jihadistische bedoelingen is uitgereisd naar het strijdgebied in Syrië en Irak, van wie is vastgesteld dat hij het strijdgebied heeft bereikt en die terugkeert naar Nederland. In het rapport wordt verwezen naar de website van de Nationaal Coördinator Terrorisme Bestrijding. Op deze website vinden we de maatregelen die de overheid neemt tegen deze groep terugkeerders. Hier staat onder andere dat iedere terugkeerder wordt aangehouden voor een strafrechtelijke vervolging. Dit beleid is fout en het is in strijd met het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind van de VN.

Het is belachelijk dat de AIVD kinderen vanaf 9 jaar, die terugkeren uit IS gebied, definieert als “iemand die met jihadistische bedoelingen is uitgereisd naar het strijdgebied in Syrië en Irak”. Deze kinderen hadden helemaal geen jihadistische bedoelingen. Deze kinderen zijn gedwongen door hun ouders om mee te reizen naar een oorlogsgebied. Deze kinderen zijn slachtoffer en geen daders met jihadistische bedoelingen. De definitie van “terugkeerder” zoals deze wordt geformuleerd door de AIVD heeft dus überhaupt geen betrekking op deze groep kinderen.

De kern van het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind is dat het belang van het kind altijd voorop moet staan. Dat is hier totaal niet het geval. Het belang van onze veiligheid wordt hier boven dat van deze kinderen gesteld. Natuurlijk is veiligheid een belang dat we niet moeten onderschatten, maar wanneer we met minderjarige kinderen te maken hebben moet hun belang voorop staan.

Vervolging van deze kinderen is niet de juiste stap. Ik denk dat we bij de aanpak hiervan moeten kijken naar projecten zoals Save the Children waarbij de belangen van kindsoldaten voorop worden gesteld. De kern van deze programma’s is dat kinderen weer een eerlijke kans moeten krijgen in de samenleving. Ze bieden daarom medische zorg, voedsel, water, onderwijs en bescherming aan deze kinderen.

Kinderen die terugkeren uit Syrië en Irak verdienen ook een eerlijke kans. We moeten ze een programma aanbieden waarbij we ze herintegreren in onze samenleving. Direct beginnen met een strafrechtelijke vervolging staat haaks op de belangen van deze kinderen. Laten we ze daarom zorg bieden bij hun opgelopen trauma’s en laten we ze een eerlijke kans geven in onze maatschappij.

We moeten daarbij onze veiligheid niet uit het oog verliezen. Daarom moeten we deze kinderen in bescherming nemen tegen radicale ideeën en als er een dreiging uitgaat van hun ouders lijkt mij uithuisplaatsing de enige optie. Maar intensieve begeleiding zal ons uiteindelijk meer veiligheid bieden dan het vervolgen en opsluiten van deze kinderen. Een kind moet niet gederadicaliseerd worden in de gevangenis maar dat moet gebeuren in een begeleidend programma.

Dus behandel deze kinderen niet als terugkeerders met jihadistische bedoelingen. Het zijn slachtoffers en kindsoldaten die geen kansen hebben gehad in hun leven. Wij hebben de plicht om hun belangen voorop te stellen en om ze wel een eerlijke kans te bieden in de maatschappij.