Kijk uit dat Crisiswet geen paard van Troje wordt

Opinie

•

04-02-2010

•

leestijd 3 minuten

•

Niet de Eerste Kamer maar het kabinet klunst met de Crisis- en Herstelwet, die kop noch staart heeft, regels in de vuilnisbak doet en burgers schoffeert.

Volgens Elco Brinkman, voorzitter van Bouwend Nederland, hindert de Eerste Kamer door het besluit om de Crisis- en Herstelwet nog niet te behandelen het herstel van de economie. Zoals vaker spreekt Brinkman voor zijn beurt. Met zijn beklag is hij aan het verkeerde adres. Het was niet de Eerste Kamer maar de premier die dit ondoordachte voorstel in elkaar liet knutselen en daarna door de Tweede Kamer joeg. De Eerste Kamer doet gewoon zijn werk – om ongelukken te voorkomen.

Ook de CNV Bouwbond is verontrust. Voor wat betreft de noodzaak van een snelle en adequate reactie op de economische crisis, waarbij de overheid haar nek uitsteekt om de Nederlandse economie te helpen uit het slop te komen, zitten we op één lijn. In veel landen hebben de nationale regeringen dergelijke investeringen ook snel gedaan. En altijd werden deze voorstellen door een brede meerderheid in het parlement gesteund en trad er geen vertraging op.

Alleen de Nederlandse regering heeft het onzalige plan om deze investeringen gepaard te laten gaan met het nodeloos inperken van inspraakprocedures en het ondoordacht oprekken van milieuwetgeving. Hierdoor ligt nu een wetsvoorstel bij de Eerste Kamer dat kop noch staart heeft, dat regels in de vuilnisbak doet en burgers schoffeert – en waarvan de positieve gevolgen voor het economisch herstel nog bijzonder onduidelijk zijn. Het is dan ook niet verwonderlijk dat vanaf het moment dat premier Balkenende de wet bij de Tweede Kamer indiende, er stevige kritiek geweest op het voorstel is.

Zo betwijfelde de Raad van State of het voorstel wel tot de – door de regering voorspelde – versnelling zou leiden in de uitvoering van grote infrastructurele projecten. Diverse deskundigen lieten zich kritisch uit over de manier waarop de wet de mogelijkheden voor de burger om inspraak uit te oefenen, inperkt. Het is nog maar de vraag of deze inperkingen voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg stand zullen houden. Hierdoor dreigt volgens menig expert de crisiswet eerder tot vertraging dan tot versnelling te leiden bij het bouwen van nieuwe wegen en huizen.

In de Tweede Kamer werden deze bezwaren onder zware politieke druk van tafel geveegd. Het kabinet dwong onze collega’s aan de overkant tot nachtwerk en haaststemmingen. Als Eerste Kamerlid heb ik nog nooit een wetsvoorstel gezien waarbij de coalitiepartijen in de Tweede Kamer zo snel en kritiekloos voorbij gingen aan de bezwaren uit de maatschappij en de wetenschap. De coalitiepartijen vonden het tijdens de nachtelijke behandeling niet eens meer nodig om in tweede termijn kritische vragen aan de regering te stellen. Het wetsvoorstel moest en zou “met stoom en kokend water” worden aangenomen, om de woorden van CDA Tweede Kamerlid Ger Koopmans te gebruiken.

Het is daarom aan de Senaat om het wetsvoorstel de behandeling te geven die het eigenlijk in de Tweede Kamer verdiende. Dat valt niet mee, met een regering die weliswaar steeds snel reageert op onze vragen, maar antwoorden van bedroevende kwaliteit aflevert. De regering spreekt zich tegen (bijvoorbeeld over de stikstofuitstoot), omzeilt vragen en blijkt niet in staat gevraagde cijfers te leveren. Daarnaast zet de Crisis- en Herstelwet een aantal regels over ruimtelijke ordening van ons land buitenspel, terwijl deze wetten nog maar net door de Eerste Kamer zijn aangenomen.

Door dit gestuntel neemt de onduidelijkheid alleen maar toe, en daarmee de twijfel. Halen we, ondanks de mooie praatjes van het kabinet, met de Crisis- en Herstelwet ook niet het Paard van Troje binnen als het gaat om de waarborging van rechten van burgers en het milieu? Door zijn haast en gebrek aan transparantie laadt de regering deze verdenking in ieder geval wel op zich. Dan kan de Eerste Kamer, als Kamer van heroverweging en controleur van de regering niet anders dan ze nu doet: haar werk serieus nemen en voorkomen dat onze burgers met slechte wetten opgezadeld worden. Democratie is niet alleen een groot goed in goede tijden. Juist in slechte tijden moet het parlement over de democratie en de rechten van de burgers waken, om ook op langere termijn een solide basis onder de samenleving te houden.

Meer over:

politiek, opinie,

Praat mee

Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.

Reacties (6)

Sorteren op:

Irmaatje4 feb. 2010 - 7:27

Inderdaad Arjan. Dat zie je hier wel met de Buitenring Parkstad. Volgens de MER is nut en noodzaak niet bewezen. Men negeert gewoon de Natura 2000 gebieden, doorklieft de Brunssumerheide en nog 5 andere natuurgebieden en dat alles voor CDA-gedeputeerde Driessen (in de volksmond is het de Driessenring). Hij zet al jarenlang de gemeenten onder druk, want die hebben ooit een convenant getekend (in 2002 !). Daardoor betalen gemeenten in Parkstad voor deze Provinciale weg. CDA drukt alles door vanwege een industrieterrein dat men wil gaan aanleggen in Brunssum, terwijl in Heerlen een heel, goed ontsloten, industrieterrein (Avantis) leeg staat. Bovendien heeft de regio te maken met krimp, een nieuwe 4-baansweg is echt niet nodig. Bestaande wegen voldoen, 80 km/u is genoeg en de paar knelpunten apart oplossen. Stukken goedkoper voor de regio die het al moeilijk genoeg heeft.

kikilotta24 feb. 2010 - 7:27

Bijna ieder project dat genoemd staat in de bijlage van de Crisis en herstelwet kampt met problemen om door de procedures heen te komen. En dat is niet voor niets, het zijn veelal onzinnige plannen waartegen grote weerstand is in de samenleving. Een voorbeeld is ook het plan om aan de uiterwaarden van de IJssel bij Zutphen 3.000 woningen te bouwen tegen een Natura 2000 gebied aan, zonder goede ontsluiting naar het centrum van Zutphen. Dit plan is allemaal ontstaan omdat Ruimte voor de Rivieren vraagt om meer capaciteit voor waterberging in dat gebied (volgt u het nog?) In een eerste MER (opgesteld in opdracht van gemeente) staat dat 3.000 woningen geen gevolgen heeft voor het natuurgebied. Ondertussen moet gemeente huiswerk overdoen van het ministerie en wil de gemeenteraad onder druk van de verkiezingen de woningen veel en veel later gaan bouwen (na 2017 en 2020 is al geroepen) en toch blijft dit plan in de crisis en herstelwet staan. Inspraak en beroepsmogelijkheden zijn er voor een reden. De lokale politiek heeft te veel geldingsdrang en wil allerlei prestigeprojecten kost wat het kost door laten gaan. Balkenende helpt met deze wet een handje. Voor we het weten zijn er tien nieuwe betuwelijnen, 12 noord-zuidlijnen en heeft ieder dorp zijn eigen nieuwbouwwijk vol onverkoopbare woningen!

Yggdrasil4 feb. 2010 - 7:27

Kijk uit dat Crisiswet geen paard van Troje wordt? Ik was zelf nog niet op die vergelijking gekomen maar volgens mij is deze wet al wat gevreesd wordt. De wet wordt geen paard van Troje, het is het paard van Troje. Of het turfschip van Breda.

DikBrix4 feb. 2010 - 7:27

Goed artikel. Het probleem met religieuze partijen is altijd, dat het denken van die partijen gebaseerd is op religieuze beginselen. En die gaan altijd uit van eigen dogma's, wetten, hiërarchie en grenzen, met uitsluiting van anderen. Inspraak of democratie is per definitie strijdig met de exclusiviteit van religie. Gehoorzaamheid aan de leer, aan de leiding, dus volgzaamheid, is een onverbrekelijk deel van religie. Vandaar dat Balkenende gebruik maakt van de financiële crisis om de mogelijkheid tot inspraak zo veel mogelijk te beperken. Dat kan hij gewoon niet laten. Het zal vanuit zijn optiek dan ook zeker geen tijdelijke maatregel zijn. Met ongetwijfeld steun van de conservatieve VVD. Conservatisme en religie zijn bijna een 2-eenheid. Overigens ben ik van mening dat het 'paard van Troje' al tijden geleden is binnengehaald, simpelweg omdat er nog steeds mensen zijn die op religieuze partijen stemmen, waardoor deze deel uitmaken van onze regering.

jmatig4 feb. 2010 - 7:27

"Alleen de Nederlandse regering heeft het onzalige plan om deze investeringen gepaard te laten gaan met het nodeloos inperken van inspraakprocedures en het ondoordacht oprekken van milieuwetgeving" Nederland heeft binnen de EU de langste procedures voor dit soort projecten. Hierdoor kan een noodzakelijk infrastructureel project, zoals het doortrekken van de A4 tussen Den Haag en R'dam door iemand uit zuid-Limburg jarenlang worden tegengewerkt, met als resultaat dat hier meer dan 40 jaar over gesteggeld is. Dit heeft niets meer te maken met democratie of milieubescherming, maar met doorgeschoten milieuwetgeving. Dus deze wet perkt niet 'nodeloos' het spreekrecht in.

1 Reactie

Haarlemmer24 feb. 2010 - 7:27

Ik kan me best voorstellen dat Nederland daarin erg extreem is. Maar de oplossing daarvoor hoort dan te liggen in het veranderen van die procedures. Niet in het blindweg passeren van die procedures. Je kunt toch niet zeggen 'ja in Nederland hechten we veel waarde aan natuur, maar nu even niet'.

0 Rapporteren