Extinction Rebellion naar de rechter om waterkanon
Khadija Arib besloot zélf op deze manier de Kamer te verlaten
Dit is een grote les voor iedereen die een onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag boven het hoofd hangt. Wacht niet lijdzaam af. Ga meteen in de tegenaanval.
Mevrouw Khadija Arib heeft als een heldin het parlement verlaten. Althans dat is het algemeen gevoel. Vera Bergkamp, haar opvolgster als voorzitter van de Tweede Kamer, is zwaar beschadigd. Aribs partij, de PvdA, liep grote averij op. De ambtenaren die haar van intimidatie en een schrikbewind betichten, zijn door het slijk gehaald. Ze worden niet als klokkenluiders beschouwd maar als anonieme roddelaars.
Niemand heeft het nog over het functioneren van Arib als people manager. Ze wordt om haar persoonlijkheid en politiek talent gevierd. Het onderzoek naar de klachten is bij voorbaat besmeurd en van elke geloofwaardigheid ontdaan.
Laten we nú de feiten op een rijtje zetten. Niemand heeft Khadija Arib gevraagd de Kamer verlaten. Dat was uitsluitend haar eigen keus, die ze maakte zodra ze er lucht van kreeg dat een onderzoek zou worden ingesteld naar haar functioneren. Zij wilde het daar bij voorkeur niet op laten aankomen en weigerde elke medewerking. Bergkamp had haar – verklaarde zij – met dat onderzoek een mes in de rug willen steken. De PvdA liet haar na zoveel jaren trouwe dienst eveneens vallen, beweerde Arib. Daarna stelde ze haar zetel ter beschikking
Wat is de traditie? Je wordt op je laatste dag in de Kamer door vriend en vijand bewierookt. De voorzitter leest staande de vergadering je ontslagbrief voor waarin je allerlei mooie woorden spreekt over het instituut Tweede Kamer, de democratie en dat je het zo'n eer vond het volk te vertegenwoordigen. Of woorden van gelijke strekking. Je krijgt bloemen alsmede applaus of geroffel op de tafeltjes. Als je er de karakterologische instelling voor hebt, pink je misschien zichtbaar voor de camera's een traan weg. En dan verlaat je de zaal, omringd door liefde en beladen met eer. Zo gaat dat. Zo had Arib het ook kunnen hebben. Als ze het maar had toegelaten.
Maar daarvoor koos ze niet. Ze weigerde een afscheidsbrief te schrijven. Ze wilde niet meer verschijnen. Ze vertrok met een trom zo stil, dat niet alleen het Kamergebouw maar ook het halve land trilde op zijn grondvesten. Dat kwam Bergkamp op een hoogst vervelende vergadering te staan met de Kamercommissie voor de Werkwijze. Van links tot rechts klonk er scherpe kritiek en een meerderheid van de aanwezige leden wilde dat het onderzoek naar Aribs functioneren acuut gestaakt werd. Dat moet Bergkamp nu met het presidium van de Tweede Kamer bespreken.
Men had het Khadija Arib moeilijk willen maken. Zij vertrok met de neus in de wind, politieke puinhopen achterlatend en rook die nog lang niet is opgetrokken.
Wie haar genaakte, ligt in de buitenste duisternis waar het geween is en gekners der tanden. Het is misschien niet eens toeval dat Mevrouw Khadija Arib de Haagse politiek verliet op Allerheiligen.
Knap gedaan. Mission accomplished. Dit is een grote les voor iedereen die een onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag boven het hoofd hangt. Laat het niet zo ver komen. Wacht niet lijdzaam af. Ga meteen in de tegenaanval. Breng je omgeving in diskrediet. Neem zelf ontslag voor anderen je eruit smijten. Kijk naar wat die Leidse hoogleraar astronomie overkomen is. Hij mag zich wereldwijd in vakkringen nergens meer vertonen.
Los van haar schuld of onschuld: ook dat is een gevolg van de manier waarop Khadija Arib haar vijanden van zich heeft afgeslagen.
Voor het overige ben ik van mening dat de toeslagenaffaire niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.
Beluister Het Geheugenpaleis, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis.
Reacties (43)
"Knap gedaan. Mission accomplished" ????????? Dat zou betekenen dat Arib politieke puinhopen wilde aanrichten. Dat zou betekenen dat Arib er zelf voor gezorgd heeft dat er anoniem over haar geklaagd werd. DAT is hoe deze kwestie is begonnen. En snel gevolgd door het instellen van een onderzoek op procedureel zeer wankele basis. Maar dat feitelijke begin sla je over in je feitenverhaal. Dat verder wel juist is. Maar toch ook gelardeerd met jouw merkwaardige gedachte dat je onder die omstandigheden vrolijk afscheid kunt nemen met een blije speech en applaus en tromgeroffel. Want dat is nou eenmaal traditie. (???). Zonder te weten hoe het echt zit, kun je niet de gevolgen van deze affaire volledig in haar schoenen schuiven. Dat doe je wel.
Dit is een grote les voor iedereen die een onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag boven het hoofd hangt. Laat het niet zo ver komen. Wacht niet lijdzaam af. Ga meteen in de tegenaanval. Breng je omgeving in diskrediet. Neem zelf ontslag voor anderen je eruit smijten. Waar ik nog aan toevoeg: wanneer je de mogelijkheid hebt om het onontkoombare te laten lekken? Doen! Het is opvallend dat niemand, of heb ik ze gemist?, heeft gekeken wie er veruit het grootste profijt had bij het lekken. En wie er het meest door beschadigd werd. De winst was voor Arib: aandacht afgeleid van de bekendmaking van het onderzoek. Én Arib kon zich presenteren als lek-slachtoffer, ipv 'verdachte' zijn. Het verlies? Dat kwam voor rekening van het lekkende Presidium. En specifiek voor Vera Bergkamp...
Mevrouw Arib heeft enige juiste keuze gemaakt. Zichzelf ontslaan en laat de rest in modder rollen. Voor slachtoffers/klagers is dat dubbel pijnlijk dankzij presidium en sensatiepers. Wie heeft dat gelekt? Deze persoon moet zich doodschamen eigenlijk. Dankzij deze persoon is aan meerdere personen schade toegebracht en dankzij onvermogende presidium zitten wij allemaal te speculeren. En wat houdt grensoverschrijdend gedrag precies in? En Han jij draait dat onhandig om. Mevrouw Arib heeft deze puinhopen niet veroorzaakt. Waarom zou zij meewerken aan een onderzoek die eerder bekend is bij de media dan bij haar?
Ik ben toch wel benieuwd wat precies de grens is die een leidinggevende niet mag overtreden. Die grens lijkt toch breder te zijn dan alleen seksuele intimidatie. Een handleiding grensbewaking voor leidinggevenden zou uitkomst bieden. Niet alleen voor de Tweede Kamer maar overal waar wat bestuurd moet worden. Hoe voorkom ik als leidinggevende een dictator te worden zou de titel kunnen zijn. En verplichte kost voor personen die een verantwoordelijke positie krijgen toegewezen en daar eigenlijk niet geschikt voor zijn. Want daar schuilt vaak de meest kwaadaardige geldingsdrang.
Zou t vooral fijn vinden als de tweede kamer zich weer bezig gaat houden met het controleren van de regering ipv met zichzelf.
Mooi vergeetwoord, dat genaken. Maar wat het in deze contkest betekent ontgaat me.
De kwestie die vooraf aan dit hele gebeuren ligt is interessanter, met voiral een vraag naar de toekomst: Hoe houdbaar is een 'systeem' van anonieme meldingen, en hoe zorgvuldig moet je als medium (NRC) omgaan met alleen geluiden vanuit 1 hoek? Anoniem, met de beste beschermintenties opgezet, kan snel verworden tot een ononderbouwd afrekenmechanisme, waar je dan ook als (trial by) medium gevaarlijk aan kan meewerken. Zeker als blijkt dat HP DeTijd een andere inkijk geeft. En iets praktisch: Als iemand anoniem een klacht indient, hoe kan je diegene persoonlijk nog helpen? Linkse soep allemaal.. De kans op blijvend beschadigen is dus groot. Geen koe zo bont etc...
Kijken We kennen al sinds jaar en dag een systeem waarin anoniem geklaagd kan worden. Dat u (nog steeds) niet begrijpt, dat bijvoorbeeld anonieme klagers niet echt anoniem zijn, dat is dan maar zo.
@ KritischKijken Jij schrijft: De kwestie die vooraf aan dit hele gebeuren ligt is interessanter, met voiral een vraag naar de toekomst: Hoe houdbaar is een 'systeem' van anonieme meldingen, En voorafgaand aan de vraag over anonieme meldingen ligt een nog interessantere vraag, namelijk waarom wordt gekozen voor een anonieme melding door de klager. En het antwoord daarop is ook al te geven. Dat komt omdat klagers geen enkel vertrouwen hebben in het proces na de klacht omdat ze weten dat zij ook persoonlijk zwaar beschadigd zullen worden. Zij worden van slachtoffer ook dader. Zij zijn schuldig aan het probleem. Het maakt niet uit of het gaat om seksuele intimidatie, machtsmisbruik, discriminatie, seksueel misbruik. Als dat type excessen waarin er sprake is van twee individuen gaat het voor het slachtoffer mis, zelfs als er tientallen getuigen zijn. Het is hartstikke link om in alle openbaarheid iemand aan te spreken op zijn of haar wangedrag, ook al omdat er tallozen zijn die de verbale messen al hebben geslepen om jou aan te pakken. De keuze is dus (trial by) medium of de schuldige zijn gang laten gaan, en dan zijn er mensen zoals Arib die hun eigen afweging maken.
@Zandb Dus 'we' weten wel wie de anonieme klagers zijn, maar degene die aangeklaagd wordt mag dat niet weten, en waar blijft dan hoor - wederhoor. U snapt dat als echtebedweter natuurlijk.
@Daan Los van het feit dat vlgns Zandb anoniem niet anoniem blijkt te zijn, dus hij weet wie de anonieme brieven schreef (?), begrijp ik echt wel dat anonieme. Totdat het anoniem met valse bedoelingen gebruikt wordt en de aangeklaagde zich niet echt kan verdedigen...?
@ KritischKijken Jij schrijft: Totdat het anoniem met valse bedoelingen gebruikt wordt en de aangeklaagde zich niet echt kan verdedigen...? Dat kan een consequentie zijn. Maar de actuele situatie is dat tegen veel aanranders nooit aangifte wordt gedaan. Vermoedelijk staat minder dan 5% van degenen schuldig zijn aan seksuele intimidatie of aanranding voor de rechter. Er is dus al een falend systeem. Het betreft botsende belangen van mogelijk een klein aantal mensen dat onterecht zwart wordt gemaakt en miljoenen slachtoffers die geen bescherming krijgen. Er is geen panklare oplossing maar ook de huidige situatie is ongewenst.
Na wat er door het NRC gelekt is, is het begrijpelijk dat het kamerlid Arib zichzelf terugtrekt uit de kamer, omdat er toch geen eer meer te behalen is door aan te blijven. De aantijgingen jegens het kamerlid Arib kunnen best waar zijn, maar de rol die het NRC hierin speelt door als rechter en beul op te treden is zeker wel bedenkelijk. Het tijdstip, vlak voor een onderzoek naar overheidsbeleid, zal het wantrouwen niet doen afnemen. Ook het feit dat de politici over het zoveelste lek hun schouders ophalen alsof het een natuurverschijnsel is zou bij een beschaafd mens de wenkbrauwen moeten doen fronsen. Er is een vertrouwelijk onderzoek gelekt, wat zegt dat over een veilige werkomgeving. Als die er was onder Arib, dan is die er onder Bergkamp dus nog steeds. Dat er geen onderzoek naar dat lek gedaan wordt laat zien dat de prioriteiten niet liggen bij vertrouwelijkheid.
Het was inderdaad een bijzonder debat. Nooit gedacht dat ik het nog eens zou zeggen maar liane den haan was het meest zuiver in de leer volgens mij. Vanuit welke verantwoordelijkheid roept de kamer dit? Niet als controleur van de regering, en voor de gang van zaken en rol als werkgever heb je het presidium. Waar deze partijen zelf inzitten. Het wordt politiek gemaakt terwijl het dat niet is.
Van der Horst trekt de verkeerde conclusies. De kritiek op Arib was helder. Ze was hard en gemeen. En dat wist ze zelf ook. De vraag hoe daarmee om te gaan. Arib stelde vast dat het hoe dan ook tot een onsmakelijk geheel zou leiden en hield de eer aan zichzelf. Een besluit dat respect verdiend. Ze heeft naast haar fouten ook grote verdiensten. Nog belangrijker is de vraag wat hiervan te leren is. Blijkbaar kan de Kamer zelf via een Kamervoorzitter en het presidium geen organisatie aansturen. Logisch want kamerleden en ook de kamervoorzitter worden niet gekozen op basis van zijn of haar managementkwaliteiten. Die hebben ze niet of slechts een enkeling. De kamer organisatie moet gewoon onder een minister vallen. Algemene zaken zou prima kunnen gezien de taak. En alle kamerleden en het presidium uitstekende ondersteuning bieden. Kamerleden die ontevreden zijn zoals Arib kunnen zich dan melden bij de ambtelijke baas of een discussie in het parlement voeren met de minister president. Maar de aanpak van Bergkamp en ook het artikel van Van der Horst dragen niets bij aan de oplossing van het probleem en leiden slechts tot het beschadigen van Arib en het beschadigen van de Kamer zelf. Arib heeft dat niet verdiend die had meer gehad aan een gesprekspartner die gewoon weerwoord gaf en haar corrigeerde.
@Daan " ze was hard en gemeen" Kijk dat is nou exact het gevaar van dat anonieme gedoe. Er zijn klachten geuit over Arib, en dan is dat dus voor waar aan te nemen. Gooi maar voor de bus. HPDe Tijd dacht er anders over. Anoniem, zo link.
Daan, gek genoeg ben ik het zowel met Van der Horst eens - Arib beschadigt Jan en alleman met haar gedrag en komt hierdoor nog in de gunst van velen ook - als met jou. Want het is zeer twijfelachtig of ‘we’ iets gaan leren van de resultaten van een onderzoek en of anderen nog durven te klagen over machtige personen of machtsmisbruik
@daan Op welk punt trekt Han dan de verkeerde conclusie? Zijn beschouwing staat toch los van deze reactie.
Kritisch kijken, dat zou een onderzoek opleveren, een antwoord op die vragen. Het gaat mij erover in het licht te stellen hoe kundig Arib dat onderzoek naar haar gedrag heeft weten te torpederen.
@ KritischKijken Laten we eerlijk zijn. Een substantieel deel van de reageerders hier is van "rechtse" origine. En verlangt terug naar de Wilders vriendelijke Arib. Arib zou ook de Corona commissie voorzitten. En dan is het 1+1=2 De PvdA is nu door "rechts" uit het demonisering kamp gehaald. De PvdA mocht tussen 2012 en 2017 zich te haat laten welgevallen. De steun voor Arib is meer een middelvinger naar de kliek Kaag/Rutte/ Bergkamp. Het heeft niets te maken met dat jullie op de hoogte zijn wat er echt gebeurd. Het heeft niets te maken met oprechte interesse in Arib haar welzijn. Het heeft met de politieke richting te maken van een flink deel van de reageerders. En het past natuurlijk prima in het frame van dat links een puinhoop is en dat je wel gedwongen bent om "rechts" te stemmen. Want de meeste "rechtse" reageerders schamen zich daar diep in hun hart verschrikkelijk voor. Het heeft alles met politiek gekleurdheid te maken. Het heeft alles te maken met VVD/ D66 en het kabinet weg krijgen. Het heeft niets te maken met oprechte interesse in het welzijn van Arib. Ook vandaag Wilders weer. Die bij het aantreden van Arib nog de meest verschrikkelijke dingen zei. We waren er allemaal niet bij. Maar "rechtse kenners' hier weten allemaal dat Arib voor de bus is gegooid. Ik hoop dat Arib door al die nep "steun" heen prikt. En het ziet voor wat het is. Hypocriet huichelachtig gezwam. Van mensen met een politieke bedoeling
@ KritischKijken Jij schrijft: Gooi maar voor de bus. Arib is niet voor de bus gegooid. Er waren duidelijke klachten. Daar heeft ze zelf een terechte conclusie aan verbonden. Dat kan nooit gevaarlijk zijn. @ Markzelluf Jij schrijft: Want het is zeer twijfelachtig of ‘we’ iets gaan leren van de resultaten Wij gaan niets leren van de resultaten maar dat staat los van Arib.
@ Jozias2 Jij schrijft: Zijn beschouwing staat toch los van deze reactie. De test is van Van der Horst.
@ Hanvander Horst Jij schrijft: Het gaat mij erover in het licht te stellen hoe kundig Arib dat onderzoek naar haar gedrag heeft weten te torpederen. Daarbij ga je uit van het idee dat Arib het onderzoek wilde torpederen en dat zoiets de enige reden zou zijn voor haar handelen. Zij vond dat een dergelijk onderzoek haar slechts zou beschadigen en anticipeerde op de vermoedelijke uitkomst. Zij is niet verantwoordelijk te maken voor het falen van het onderzoek. Kennelijk denk jij dat een dergelijk onderzoek een soort objectieve waarheid gaat creëren. Ik acht die kans nihil. Arib vond haar gedrag terecht, de ambtelijke top vond dat zij terecht niet reageerden op Arib, de rest van het presidium heeft haar nooit aangesproken. In die setting komt er nooit iets objectiefs uit. Arib heeft de eer aan zichzelf gehouden en als de kamer een probleem wil oplossen zullen ze het zelf moeten doen.
@ Sonic2 Mag ik je nog alternatieve motivaties voorstellen om je over deze casus druk te maken voordat iedereen weer volgens vaste templates in goede en slechte mensen onderverdeeld wordt? Hoe Arib zich verder ook manifesteerde en wat je daar verder van mag denken, vriend en vijand zijn het er doorgaans wel over eens dat Arib een buitengewoon effectieve voorzitter was, zeker in contrast met haar opvolgster. Een ideale kandidaat dus voor de Corona commissie, waar het kabinet stevig aan de tand gevoeld dient te worden. Alleen Hugo was al 5 miljard aan bonnetjes kwijt. Het is dus een groot gemis dat Arib deze commissie nu niet zal voorzitten en er een waarschijnlijk minder gekwalificeerde kandidaat voor in de plaats komt. Verder lijken er procedureel allemaal schimmige wegen bewandeld te worden. Moet je daar je schouders over ophalen omdat het een Kamerlid treft waar je een hekel aanhebt? De politiek bewandelt al veel te veel duistere geitenpaadjes in het Rutte tijdperk. Wie heeft uit het presidium naar het NRC gelekt? Lijkt me toch ook niet een gewenste gang van zaken. Wordt dat nog onderzocht?
@Han "Het gaat mij erover in het licht te stellen hoe kundig Arib dat onderzoek naar haar gedrag heeft weten te torpederen. " Had het daar maar bij gehouden. Jij gaat verder. De reactie van Arib is er een in een keten van reacties. De resulterende chaos is het resultaat van die keten van (re)acties. Niet alleen, zoals jij het neerzet, van de reactie(s) van Arib.
Ik kan dit moeilijk beoordelen zonder het ware verhaal te kennen. Als Bergkamp integer gehandeld heeft en Arib het aan haar zelf te danken had, en had kunnen verwachten dat er een onderzoek ingesteld zou worden, dan is het inderdaad kwalijk dat zij op deze wijze de Kamer verlaat. Aan de andere kant zou het ook zomaar kunnen dat er in de Haagse slangenkuil wel degelijk meerdere messen in de rug van Arib gestoken zijn. De timing van het onderzoek is wel een beetje verdacht, gezien Arib voorzitter was van de Corona commissie. Een commissie waar het kabinet vast graag liever een voorzitter van het type Bergkamp op heeft zitten. In dat geval kan ik me heel goed voorstellen dat Arib helemaal geen zin heeft om zich gezellig uit te laten zwaaien door Bergkamp en bloemen van haar fractieleider te ontvangen. Laat al die Judassen maar stikken.
Naar het schijnt, kwamen nu ambtenaren die door haar geschoffeerd waren in actie omdat zij nieuwe confrontaties met haar vreesden omdat ze als voorzitter van die coronacommissie weer met haar te maken zouden krijgen.
@Han Wat is de objectieve waarde van geschoffeerd? Welke anbtenaren zijn het dan? Hoe goed functioneerden die dan? Politieke kleur? En dan vooral anoniem, waarbij de messen geslepen worden vooral door diegenen die ook een politieke reden hebben? En hoever gaat dan gelijkwaardige journalistiek, of kwam t ook daar goed uit?
@ Han Maar in dat licht is het dan weer opvallend dat HP de Tijd met een artikel kwam waarin de ambtenaren betrokken bij de Corona commissie juist nadrukkelijk aangeven dat ze helemaal geen problemen met Arib hebben. ‘Als staf herkennen wij ons niet in dit beeld. We werkten al op een professionele manier samen met de hele commissie, óók met de voorzitter, en zien geen belemmeringen om dat te blijven doen.’ Bron: https://www.hpdetijd.nl/2022-10-03/brief-bergkamp-rammelt-ambtenaren-coronacommissie-hebben-geen-probleem-met-arib/
Sommigen mensen zijn daar heel erg goed in; de jas van slachtoffer aantrekken en ter verdediging in de aanval gaan. Khadija Arib ontbreekt het aan empathie en schuldgevoel, en omdat anderen daar vaak teveel van hebben draaien de rollen vanzelf om. Maar komen we daar te laat achter, helaas. De echte slachtoffers kunnen hier jaren later nog psychische problemen mee krijgen, het niet erkend zijn in de ervaring. Khadija Arib heeft tegen die tijd echter allang een functie elders en zal nieuwe slachtoffers maken. Zelfreflectie is haar onbekend, het ligt altijd aan de ander.
Dat Khadija Arib zélf besloot de Kamer te verlaten is waar maar dat is niet te zien buiten de manier manier waarop ze vooraf behandeld is. De manier waarop ze nu inderdaad zelf verkiest de kamer te verlaten is daar niet los van te zien. Ook Gijs van Dijk onderging met de PvdA in de hoofdrol een zeer kwalijke behandeling. Na aantijgingen met een voor hem negatieve uitkomst via een door leidinggevenden daartoe aangestuurd rapport werd dit pas na een vernietigend rapport van een terzake kundige beroepscommissie met tegenzin en slechts deels ingeslikt en teruggedraaid door deze partij. Dat van Dijk daar in afsluiting anders mee omgaat dan Arib nu zal zijn oorzaak hebben in de twee zaken, ook al zijn er in beide gevallen kwalijke zaken gebeurd, de persoonlijkheden, en vast ook een ons onbekende genoegdoening die van Dijk ontvangen zal hebben.
Bij dit traditionele verhaal over wat goed en wat fout handelen is volgens de regels, daarbij heb ik moeite om de persoon die deugd van de deugniet te gaan lopen onderscheiden. Want de geschiedenis heeft ons meermaals laten zien dat een persoon die andere inspireert en die via leiderschap een verbindende factor kan, dat die persoon perse hoeft te deugen.
Ik blijf me verbazen dat zoveel mensen het voor Arib blijven opnemen.
Dat komt omdat de manier waarop ze behandeld schandalig is. Vooral hoe haar eigen fractieleider haar een mes in de rug stak. Maar minstens zo belangrijk is denk ik dat de zwijgende meerderheid het waarschijnlijk heel goed vindt dat ze die ambtenaren eindelijk eens wat peper in de reet stak en vindt dat dat wel wat vaker mag gebeuren. Dat die ambtenaren anoniem (en dus achterbaks) wraak wilden nemen is ook niet erg goed gevallen bij het algemene publiek. Mede, gezien de timing.
Omdat die mensen moeite hebben met anoniem en echte waarheidsvinding?
Hm, itsme, is dat je algemene reactie op me too affaires of is dit een geval apart?
Han. Het ligt eraan op welk gedeelte van het verhaal je op doelt. Metoo wordt veel te vaak gebruikt om uit wraak iemands leven te verwoesten. Zoals recente voorbeelden tegen Leonardi di Caprio, Kevin Spacy en Gijs van Dijk. Iemand affakkelen op basis van anonieme meldingen is dus uit den boze.
@itsme Vwb iemand affakkelen heb je gelijk. Maar het is niet juist dat er ‘maar’ twee anonieme meldingen waren. Maar er is een groot verschil tussen affakkelen en het doen van een onafhankelijk onderzoek. Daar is niets mis mee. Daarna kun je conclusies trekken. Het affakkelen is vooral gebeurt obv de nrc publicatie maar die is gebaseerd op 23 bronnen die met naam en toenaam bekend zijn. Of heeft u ook moeite mede BOOS uitzending?
Hoezo precies is Arib schandalig behandeld? Helemaal vergeleken met vrijwel alle andere #metoo gevallen van bekende figuren.