Kerstmis en de macht van het geld

De klus is dus geklaard. Niemand heeft het er nog over. De aankomende feestdagen en de pret van onze inkopen leiden ons af van de essentie van ons toekomstig bestaan. Dat wij onlangs vorm hebben gegeven door het uitbrengen van onze stem. De Kerst komt, onze goede Jezus klopt weer aan bij onze deuren met zijn humane boodschap. Hij is nog steeds arm qua geld en bezittingen, maar altijd nog zo rijk met veelzeggende verhalen over solidariteit en humaniteit, en rechtvaardigheid. En Liefde. Onze goede Jezus heeft onze recente verkiezingsstrijd mogelijk ook vergeten, net als wij allemaal. Ik help hem en u er aan die te herinneren. Even dan.

Na maandenlang campagne voeren hebben partijen dus verloren en/of gewonnen. Wij hebben ze met onze stem in de (gouden) koets geplaatst, om ons te vertegenwoordigen. Zodat zij onze belangen voortaan in bescherming zullen nemen. Zodat straks verschillende en tegenstrijdige belangen verenigd zullen worden. Omwille van een eerlijke, betere wereld. Of... omwille van een betere Ik? 

Die Ik heeft het eigenlijk gewonnen. Het verlangen naar (nog) betere en rijkere Ik heeft gekozen. Ons boeit het niet dat anderen het minder goed hebben dan wij. Ons boeit het niet dat oneerlijkheid heerst en geld ons de baas is, dat onze democratie eigenlijk bepaald wordt door hen die het geld hebben en de campagnes gretig kunnen financieren.

Ik ben echter een mens die dat geld verafschuwt. Ik moet mijn lasten/eten kunnen betalen, maar als de mensheid/ samenleving mij van de vaste lasten bevrijdt, dan hoef ik dat geld echt niet. Geld vind ik vies. Het doet me denken aan kopen en verkopen van alles dat wij in feite niet nodig hebben. Spullen die gemaakt zijn door goedkope arbeid. Kleding en sieraden die in elkaar zijn genaaid door kinderen en andersoortige slaven. Geld maakt ons klein en afhankelijk, vooral daar waar wij geen geld hebben, en onze omgeving juist veel, en zij dus met hun geld ons lot en leven, ons alles, voortaan kunnen bepalen. Niet omdat zij bij ons betrokken zij. Noch omdat zij ons lief hebben. Maar puur en louter omdat zij het geld hebben, dat ons in zijn machtsgreep houdt. 

Geld bepaalt het. Niet de mensheid. Niet de solidariteit, nee. En onze goede Jezus in onze Kersttijd ook niet. Ons geloof in Hem hadden de partijen misbruikt om aan stemmen te komen. Valse nieuwe profeten floreren met hun valse, zelfbedachte verbinding met onze Jezus en het christendom. De werkelijke waarde ervan waarderen zij echt niet. Of hebben zij die per ongeluk verkeerd begrepen en geïnterpreteerd. Dat kan. Fouten maken is de mens eigen en valt te vergeven, maar expres fouten maken om te manipuleren... dat is gewoon zonde. Een omgansvorm die voor mij onacceptabel is. Ik verafschuw dat gedrag nog meer dan al het geld.

Helaas ben ik gedwongen om machteloos toe te kijken naar hoe onze (gekozen) politici met de menselijke waarden spelen. Naar het spel waar zij veel aan hebben, en ik of u helaas niks. Ik begrijp dat politiek en journalistiek het met elkaar een eenduidig verhaal hebben bereikt. Ik begrijp dat het er niet meer toe doet hoe en met welk geld onze campagnes zijn gevoerd. Campagnes die tot doel hadden om ons over te halen. Campagnes die ons verleidden en wellicht ook misleidden. 

Ik ben een sociaal- democraat. Wellicht ziet u mij als dom en/of naïef. Dat mag. Alles mag. Zie mij zoals u mij wilt zien. Mijn partij heeft laatst verloren, oké, maar de (over)winning van uw partij... Voert die overwinning u naar een betere Ik? Vrij van schade die uw betere Ik toebrengt aan hen die u nodig hebben? En uw betere Ik profiteert van hun afhankelijkheid van u?  

U was (invloed)rijk tijdens onze democratische verkiezingsstrijd. Met uw geld heeft u betaald en bepaald hoe onze democratie voortaan moet werken. Maar is dat eerlijk? En is dat met ons democratisch stelsel wel zo bedoeld? Dat zij die geld hebben onze democratie beïnvloeden en bepalen, is dat echt waar onze democratie is voor bedoeld? Mensen, aub, is dit echt wat u wilt? Is dit echt wat onze goede Jezus voor ons allemaal wil? Nu we Hem in de komende Kersttijd zo graag bij onsj roepen. 

De afgelopen verkiezingen zijn niet meer terug te draaien. Het is zoals het is. Maar onze toekomst is daarmee nog niet helemaal geklaard. Er ligt altijd een betere toekomst voor ons open. Zolang wij open staan voor de verbetering van ons eigen Ik en daarmee de wereld.