Kankerjoden en kutmarokkanen

Zomaar drie berichtjes van de afgelopen week. De president van de rechtbank ‘s-Gravenhage liet vorige week weten het ‘ pedagogisch verantwoord’ te vinden dat een Haagse kinderrechter een 14-jarige verdachte uitmaakte voor ‘kutmarokkaan’.

De 14-jarige jongen met een Nederlandse moeder en een Egyptische vader, moest deze zomer voorkomen omdat hij werd verdacht van het in brand steken van een mobiel toilet. „Tijdens die zitting zei rechter mr. H. Nijman tegen de jongen: “Je wilt toch niet dat de mensen in je buurt je zien als een van die kutmarokkanen?” Het woord kwam niet voor in het dossier, de rechter kwam er zelf mee.  De moeder schrok daarvan en deed aangifte bij de Haagse rechtbank. Die verklaarde de klacht ongegrond omdat de uitspraak aansloot bij de belevingswereld en het taalgebruik van de jongere.

Wat niet het nieuws haalde was wat er afgelopen weekend in het Utrechtse stadion De Galgenwaard gebeurde. Toen Ajax op achterstand stond tegen de plaatselijke FC, viel uit duizenden kelen ‘Oh wat zijn die joden stil’  en gesis te horen. Het was duidelijk te horen tijdens het live-verslag en werd gemeld op twitter , maar had verder kennelijk geen enkele nieuwswaarde. 


Dat gesis getuigt op z’n minst van een ernstig en kwalijk gebrek aan beschaving. ‘Oh, wat zijn die joden stil’ klinkt ook niet erg gezellig, maar valt nog te verklaren uit uitingen van Ajax-supporters. Voor de supporters, een club met een joods karakter, is ‘joden’ een geuzennaam ( zie filmpje ).

Wat wel het nieuws haalde is dat ook dit weekeinde de Amsterdamse politie in de buurt van het Leidseplein een Marokkaanse jongeman heeft aangehouden. Hij liep met twee vriendinnen toen hij plotseling ‘Joden, Joden’ riep. Volgens crimeweb werd de jongen gearresteerd en een weekend vastgezet. Het is onbekend of deze jongen een Ajax-supporter was en spontaan de behoefte kreeg zijn club aan te moedigen, of dat hij -bijvoorbeeld – een Utrecht-supporter was en Ajacieden uitjouwde of misschien een passerende orthodoxe jood uitschold.

Hij riep het in ieder geval op de verkeerde plek. en we weten nu dat hij dan pedaogogisch mag worden aangesproken als ‘kutmarokkaan’. Wanneer hij hetzelfde in een vol stadion had geroepen was er niets aan de hand geweest, dan was hij ‘one of the boys’ geweest.

Ook over homo’s mag je in een stadion roepen wat je wilt. Een overleden homoseksuele oud-collega van me die veel met islamitische organisaties werkte, zei altijd dat hij zich als (niet-gelovige) homo in een moskee veel meer geaccepteerd voelde dan in een voetbalstadion waar vaak homo-vijandige liederen zijn te horen. In een voetbalstadion gelden andere wetten en dat vinden we blijkbaar gewoon. Hetzelfde geldt trouwens voor het internet, waar scheldpartijen en bedreigingen schering en inslag zijn en al lang niet meer te modereren. Ik vind het wel verdomd lastig uit te leggen aan m’n kinderen.

Dit artikel verscheen eerder op de website van Ewoud Butter