Kabinet paait afgunstige PVV-stemmers met waardeloze maatregel

De Nederlandse overheid wil fraudeurs ontzien om weduwen en arbeidsongeschikten het leven zuur te maken.

Iets anders valt niet te verwachten van het voornemen om het verdrag rond de sociale zekerheid met Marokko op te zeggen. Daarin staat immers dat Nederlandse ambtenaren ter plekke onderzoek mogen doen naar de feitelijke financiële situatie van uitkeringsgerechtigden. Is het waar dat zij geen inkomen genieten? Klopt het dat zij niet beschikken over onroerend goed?

In ruil voor deze inmenging in binnenlandse aangelegenheden heeft Marokko bedongen dat Nederland geen lagere uitkeringen mag verstrekken dan het doet op het grondgebied van het koninkrijk zelf.

Daartoe vooral geprest door het VVD-smaldeel in het kabinet doet minister Asscher dat juist wél. Met het argument dat het prijspeil in veel landen lager is dan bij ons, brengt hij uitkeringen terug.  Blijkbaar mogen weduwen en arbeidsongeschikten het niet té goed krijgen. Blijkbaar moet hun besluit om te verhuizen naar een plek waar ze méér kunnen doen met hun centjes, stevig worden afgestraft. Blijkbaar moeten ze vooral binnen onze grenzen worden gehouden. Wij herfst, zij ook herfst. Wij geen zon in november, zij ook geen zon in november. En anders wordt een fikse boete opgelegd. De Telegraaf van vrijdag verwoordde het heel pregnant: “Het kabinet vindt het niet nodig dat mensen met een Nederlandse toelage royaal kunnen leven in het buitenland, terwijl het leven daar vaak minder duur is.” Tegelijk hoopt de regering een paar centen te besparen.

De weduwe en de zieke moeten het kleed van de armoe dragen. Zo hoort het in de ogen van minister Asscher en zijn kabinet. Bovendien – en dat is de echte achtergrond van deze maatregel – glimlacht het Wildersvolk, dat nu eenmaal geheel uit afgunst en wantrouwen is opgetrokken. Het is over het algemeen te dom om te beseffen dat niet alleen steeds meer door hen gehate ‘allochtonen’ wel eens voor hun geluk en hun gezondheid naar een ander land vertrekken maar ook lelieblanke poldergasten, misschien wel hun eigen ooms, tantes, neven en nichten. Hoewel, ook die kun je een hoop misgunnen.

Ondertussen is het korten op uitkeringen van wie naar warme landen vertrekt natuurlijk in alle opzichten contraproductief. Ten eerste omdat Marokko en andere landen waarmee Nederland verdragen op kan zeggen, nooit meer onderzoek naar eventuele fraude zullen toestaan. Waarom niet? Bedenk maar eens welk een gehuil er door wie zou worden aangeheven als Marokkaanse ambtenaren officieel met medewerking van hun Nederlandse collega’s onderzoek kwamen doen naar jou en mij.

Fraudeurs knijpen dan ook in hun handen. Zij hebben de uitkering toch niet nodig en met een verlaging valt dan wel te leven. Zo gaat een deel van de besparing die minister Asscher hoopt te boeken, meteen weer verloren. Ondertussen is zo’n weduwe de sjaak.

Daar blijft het niet bij: wie Nederland verlaat, komt niet meer ten laste van de Nederlandse (zorg)instanties. Ingezetenen in het buitenland zijn goedkope burgers. Zij maken geen gebruik meer van gesubsidieerde diensten. Zij gaan naar de dokter en het ziekenhuis in hun woonland. Dat scheelt enorm. Maar dat doet er niet toe. Extreem-rechts Nederland moet immers stroop om de mond worden gesmeerd.

Zoveel stupiditeit, zoveel kwaadaardigheid om een stemmetje van een Wilderiaan of wat binnen te hengelen. Wat ook de feitelijke gevolgen mogen zijn. Het is triest. Ook al omdat de Wilderianen in kwestie zich door zo’n maatregel niet laten verleiden. Zij gaan bij de volgende verkiezingen voor het echte merk. Of anders blijven zij thuis.

Beluister dit opiniestuk hier 

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)