Guardian schrijfster Jessica Valenti reageert verontwaardigd: 'Dit is
wat er gebeurt als je op Twitter een vraag stelt over vrouwelijke
gezondheid'
De Britse journaliste Jessica Valenti wordt op Twitter met de één na de andere seksuele opmerking bestookt nadat ze in haar artikel in the Guardian pleit voor gratis tampons. In haar artikel stelt ze dat veel vrouwen op de wereld in moeilijkheden komen tijdens hun maandelijkse periode. Op Twitter reageren zowel mannen en vrouwen met seksueel getinte opmerkingen.
Voor haar artikel in The Guardian vroeg Valenti aan haar Twitter vrienden of iemand weet in welk land tampons gratis verkrijgbaar zijn of eventueel gesubsidieerd. De denigrerende en seksueel getinte opmerkingen stroomden daarop direct binnen. Zo zou ze bijvoorbeeld ook twee vingers kunnen gebruiken om het bloeden te stoppen. Iemand anders oppert dat ze haar eierstokken kan laten verwijderen om van het ‘probleem’ af te zijn. En ook zou ze kunnen trouwen zodat ze haar man voor de kosten kan laten opdraaien. Anderen bagatelliseren het onderwerp. Pleiten voor gratis tampons zou een ‘non-onderwerp’ zijn vergeleken met de huidige gruwelijkheden in Irak of vrouwenbesnijdenissen.
Valenti heeft een aantal van haar reacties verzameld onder de kop: ‘Dit is wat er gebeurt als je als vrouwelijke schrijfster op Twitter een vraag stelt over vrouwelijke gezondheid.’
In haar artikel snijdt ze een aantal interessante feiten aan over tampongebruik in de wereld. In landen waar hygieneproducten zoals maandverband en tampons ontoegankelijk of onbetaalbaar zijn, komen veel vrouwen in de problemen. Ze missen school of vallen zelfs uit, krijgen minder salaris of lopen vaginale infecties op omdat ze onhygiënische middelen moeten gebruiken.
UNICEF schat in dat 10 procent van de Afrikaanse meisjes niet naar school gaat als ze in hun maandelijks periode zitten. Een ander onderzoek toont aan dat 73 procent van de vrouwelijke fabrieksmedewerkers in Bangladesh gemiddeld zes betaalde werkdagen mislopen vanwege het maandelijkse bloeden. En tamponarmoede is niet alleen een probleem in derdewereldlanden. Ook in Amerika kunnen minima met ‘voedselstempels’ geen tampons krijgen omdat het gezien wordt als een ‘luxeproduct’. Vrouwelijke gedetineerden hebben vaak ook geen toegang tot sanitaire producten.
Valenti vindt het onbegrijpelijk dat ‘een product dat de helft van de wereldpopulatie meerdere keren per dag in de maand voor ongeveer 30 jaar nodig heeft, zo duur is’.
Vrouwen in Groot-Brittannië vechten al jaren de 5 procent belasting aan die op tampons wordt geheven. Vroeger was het zelfs 17,5 procent! Sanitaire producten als tampons worden gezien als ‘luxe producten’ terwijl scheermesjes deze stempel om de één of andere verbijsterende reden niet krijgen.
Ook vindt ze het schokkend dat in Amerika borstkolven, sterilisaties en kunstgebitten wel aftrekbaar zijn van de zorgbelasting terwijl tampons in sommige Amerikaanse staten niet eens uitgezonderd zijn van de omzetbelasting.
In dit geval gaat het me niet zo zeer om de kosten, maar meer om het principe dat menstruatiezorg onderdeel is van de gezondheidszorg en ook zo benaderd moet worden.