Cohen verbloemt met zijn charisma niet de ideologische leegte van de partij
De verkiezingen voor de Provinciale Staten komen eraan en dat betekent dat er campagneposters moeten worden gemaakt. De vraag is of het een poster wordt met de foto van Job Cohen erop? De vraag die daarachter schuilt, is of er nog vertrouwen is in Job Cohen als de leider van de Partij van de Arbeid?
Cohen het beste voor de Partij van de Arbeid?
Als je de waan van de dag volgt, dan heeft Job Cohen niet de beste papieren. Bij de verkiezingen van de politicus van het jaar 2010 bij EenVandaag komt Job Cohen niet verder dan een twaalfde plaats en bij de uitslag van het Radio 1 journaal viel Cohen ook niet in de prijzen. Kijken we naar de laatste opiniepeilingen van Maurice de Hond, dan staat de Partij van de Arbeid op 19 zetels.
Job Cohen is niet populistisch en in de rol van oppositieleider eigenlijk geeneens charismatisch. Hij ontpopt zich nog niet de leider van de linkse oppositie.
Maar is Job Cohen eigenlijk niet het hoofd van een lichaam waar ook het nodige aan mankeert? Wat is de heldere ideologie van de Partij van de Arbeid? Waar is de duidelijke politieke strategie van de Partij van de Arbeid? Wat is de visie van de Partij van de Arbeid ten opzichte van de rechtse regering?
Op het moment dat Cohen in de peilingen de gedoodverfde premierskandidaat is, is het niet zo moeilijk om in hem te geloven, maar nu met deze peilingen en resultaten is dat een stuk moeilijker.
Job Cohen is niet populistisch en draagt momenteel weinig visie uit. Hij belichaamt de staat waarin de Partij van de Arbeid zich op dit moment verkeert. Als sociaal-democraten moeten we juist blij zijn met een leider als Job Cohen. Hij verbloemt met zijn charisma niet de ideologische leegte van de partij.
Juist Job Cohen met zijn bestuurlijke kwaliteiten is diegene die ervoor kan zorgen dat de Partij van de Arbeid een duidelijke en heldere ideologie kan gaan neerzetten. Nu in de luwte van de oppositie is er tijd om aan de ideologie en visie van de Partij van de Arbeid te werken. Met zo’n sterke bestuurder aan de macht hoeft dan niet aan een compromis te worden gewerkt tussen alle belangen en meningen binnen de partij, maar aan een vergezicht waar de Partij van de Arbeid naar toe wil!