Jezus zou zich doodschamen voor Geert Wilders

Elon Musk, Geert Wilders en een heel assortiment  stemmingmakers uit de hele wereld staan op hun strot om een klein onderdeel van het Olympisch openingsfestijn in Parijs. Zij denken namelijk dat daar Jezus Christus bespot werd. Wie het programma heeft bekeken, weet  beter: het ging om Bacchus of Dionysos, de god van de wijn, de roes en de geestelijke vervoering uit de klassieke oudheid. Dat blijkt uit zijn naaktheid die slechts door guirlandes van bloemen op essentiële punten wordt bedekt. Bloemen omkransen ook zijn voorhoofd en hij heeft een baard. Wie moeilijkheden zoekt, komt echter tot een andere conclusie: dit is Christus met zijn doornenkroon. Hier wordt de Verlosser in de maling genomen. .  En dan hebben de figuranten zich net zo gepositioneerd als Jezus en zijn discipelen op het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci. En het zijn – o gruwel -  ook nog eens allemaal queers en drag queens.

Deze persoonsverwisseling van bovennatuurlijke wezens leidt tot grootschalig en publiek schuimbekken onder de  stervelingen. De benepenen aller landen tonen zich tot in het diepst van hun ziel gekwetst door wat zij aanzien voor blasfemie en bespotting van hun God..  Zelfs Don Ceder, Kamerlid voor de ChristenUnie, die toch beter zou moeten weten, doet een duit in dit zakje.

De ophef rond de Bacchus van Olympia brengt een van de grootste schandalen uit de annalen van de Nederlandse televisie in herinnering.

Op 4 januari 1964 namen de makers van het satirische tv programma Zo is het toevallig ook nog eens een keer hun eigen medium op de hak. Er was  maar één net – Nederland 2 stond  nog in de startblokken – en er prijkte een toestel in meer dan de helft van de Nederlandse huiskamers. Miljoenen kijkers zagen het programma onder wie ik en mijn ouders. Aan Zo is het deden bekende persoonlijkheden mee zoals de gevierde presentatrice Mies Bouwman en de schrijver Gerard Reve maar ditmaal werd het programma geopend door de student Peter Lohr. Hij deed een soort gebed dat erg deed  denken aan bijbelverzen, bijvoorbeeld het begin van het Johannesevangelie ¨In den beginnen was het woord¨. Het kwam erop neer dat de televisie de nieuwe God van Nederland was . Iedereen lag daar in aanbidding voor neer  en gaf zich niet langer over aan zondige activiteiten zoals lezen of praten. ¨Nou nou¨, zei mijn vader, ¨Daar krijgen ze nog wat over te horen¨. Verder deed hij er het zwijgen toe.

In de dagen daarna ontving de verantwoordelijke omroep, de VARA, postzakken vol veelal anonieme scheldbrieven. Ondanks het feit dat zij geen rol speelde in het item was Mies Bouwman vanwege haar bekendheid als tv-persoonlijkheid de gebeten hond: zij ontving aan de lopende band pakketten met ontlasting – nog eens wat anders dan het ene in de recente post van Wilders – en moest met haar man onderduiken.

De media stookten het vuurtje massaal op. In de Tweede Kamer eiste men maatregelen tegen de makers en de VARA. Na een aantal dagen echter kwamen tal van dominees en priesters tot de overtuiging dat die goddeloze programmamakers misschien toch wel een punt hadden. Zo kon je van de kansel ineens horen dat we inderdaad verslingerd dreigden te raken aan de afgod van de televisie en dat  het vereerde beeld ons het zicht op het aloude Woord ontnam. Uiteraard eindigde menige predikant met een ¨En zo, beminde gelovigen, zo is het toevallig óók nog eens een keer.

Gaandeweg sloeg de stemming om.

En nu – zestig jaar na dato – zijn we weer terug bij af. Dankzij Wilders en consorten.

Het zal – mogen we hopen – opnieuw goed aflopen. Bijvoorbeeld als men zich realiseert wat de voor Jezus aangeziene god Dionysos – gespeeld door Philippe Katerine - eigenlijk zingt. Het lied heet Tout nu, geheel naakt. Daarin komt onder meer de zin voor: ¨« On interdit de montrer des fesses mais pas des massacres » ¨Billen tonen is verboden maar bloedbaden niet.

De ware Jezus uit de evangeliën verkeerde zelf graag in kringen van bohemiens, Aussenseiter, en mensen die op welke manier dan ook net als hij buiten de lijntjes kleurden. Na die veertig dagen vasten in de woestijn was het bij de Verlosser altijd goed van eten en drinken. Hij hield van een feestje en op de bruiloft van Kana veranderde hij water in wijn, niet omgekeerd. De beurs rinkelde altijd en hij droeg een kostbaar gewaad. Aan de fatsoendelijkheid had Jezus een hekel. Hij wantrouwde de keurigheid en de mensen die met opgetrokken neusjes aan onaangepast gedrag voorbij gingen. Hij had de gewraakte scènes van vrijdagavond vast een mooie vertoning gevonden. Iets dat uiteindelijk tot nadenken stemt.. En met Wilders zou hij wel raad weten: een witgepleisterd graf, glanzend van buiten, vol rotternis van binnen.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin ook al is de laatste put nu dicht. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de ontregeling van zoveel computers en de gevaren van ICT.