Jesse Klaver, pleur je problemen niet bij de burgers in de tuin

Als de geruchten waar zijn , is CDA-leider Sybrand Buma bezig om GroenLinks van een wisse ondergang te redden. Hij zet zijn medeonderhandelaars de voet dwars als zij akkoord willen gaan met voorstellen van Jesse Klaver voor een vleestaks of hoge heffingen op verpakkingsmaterialen. Mark Rutte zou daarentegen wel bereid zijn tot dergelijke maatregelen. Geen wonder: na de kus des doods die hij de PVV en de PvdA gaf, tuit hij nu de lippen in de richting van GroenLinks. Sybrand Buma is te christelijk historisch en te recht door zee voor een dergelijk ragfijn plan. Die snapt dat niet. Als door hem de onderhandelingen mislukken, is GroenLinks nog net op tijd voor de afgrond weggetrokken.

Het Jessianisme wil de burger met fiscale maatregelen tot een groener gedrag verleiden. Nudging noemen ze dat in de Angelsaksische landen. Drang op het publiek uitoefenen om dit tot gewenst gedrag te verleiden. Een werkgever die wil dat zijn personeel zich in de kantine niet langer volpropt, laat de dienbladen weghalen. Je verbiedt roken niet alleen binnen maar ook in de directe omgeving van het gebouw zodat rokers meer tijd kwijt zijn aan hun pafje en bij slecht weer onbeschermd blootgesteld worden aan de elementen. Of je maakt de kroketten peperduur in de hoop dat je mensen dan voor de salade gaan.

Dat lijkt althans volgens het Algemeen Dagblad de weg van GroenLinks te zijn. Geen wonder dat VVD en D66 hierin meegaan. Zij hebben een verlaging van de inkomstenbelasting hoog op hun verlanglijstje staan. Het moet uit de lengte of de breedte komen, dan maar een vlees- en een verpakkingentaks.

Zulke indirecte belastingen zullen de lager betaalden onevenredig hard treffen. Zij zijn immers een belangrijk deel van hun vrij besteedbaar inkomen kwijt aan eerste levensbehoeftes. Zij worden door de straffende hand van de fiscus tot gewenst gedrag gedwongen, terwijl de rijke lustig voortleeft met de biefstuk op zijn bord. Dit zal ongekende ressentimenten losmaken bij de bevolking. Dit is een godsgeschenk voor Thierry Baudet en Geert Wilders. Dit is de manier om wat er nog over is van linkse politiek in Nederland voorgoed te ontregelen en verdacht te maken. Dit is om met Fouche te spreken, secondant van keizer Napoleon, erger dan een misdaad. Het is een fout.

Natuurlijk zijn de plastic verpakkingen een gevaar voor de samenleving en het milieu. Sinds ik mijn afval scheid, sta ik verbaasd over de gigantische hoeveelheid onafbreekbare rotzooi die ik om de hoek in de daarvoor bestemde container gooi. Die van glas en papier gebruik ik veel minder, laat staan die voor organische afval. Het antwoord is dan niet een verpakkingentaks want er valt voor de gemiddelde burger niet aan in plastic verpakte producten te ontkomen. Consumentenmacht valt tegen de supermarkten niet te organiseren. Hier hebben wij de steun van de staat nodig en niet zijn straffende hand. Verbied op termijn onafbreekbare verpakkingen. Geef bedrijven een aantal jaren om over te schakelen. Ondersteun ze met door de overheid gefinancierd onderzoek naar alternatieven. Leg de last niet op de schouders van de gewone man, die net een beetje op adem begint te komen nu we met zijn allen hebben afgesproken dat de crisis voorbij is.

Tref de forens niet in zijn portemonnee, in een land dat sinds de Tweede Wereldoorlog wonen en werken consequent heeft gescheiden en toeliet dat de huizenprijzen rond de centra van werkgelegenheid torenhoog zijn en in toenemende mate alleen voor de hogere middenklasse betaalbaar. Geef vrachtauto’s met behulp van eigen rijbanen alle ruimte want zij zijn wezenlijk voor de economie. Laat personenauto’s in de file staan, maar investeer uitvoerig in een opnieuw fijnmazig net van openbaar vervoer en een combinatie van bus, tram, trein en fietsen. Bouw betaalbare woningen in de buurt van het werk. Drees financierde destijds zijn bouwprojecten deels met een enorme obligatielening: het was patriottisch om daarop in te schrijven. Het leverde nog een goed rendement op ook. Er is in dit land waanzinnig veel spaargeld op zoek naar een goed rendement en een veilige belegging. Bevorder kleinschalige energiewinning per dorp, per straat, per huis. Dat is in deze wereld ook van strategische betekenis want dan kun je niet langer met een paar gerichte (cyber)aanslagen het land zonder stroom zetten. Bevorder de ontwikkeling van vleesvervangers die werkelijk met een hamburger kunnen concurreren.

Maar probeer de burger niet via belastingheffing tot gezond gedrag te bewegen, want dan zullen het alleen de hogere middenklassen en de rijken zijn die zich hieraan kunnen onttrekken. Zij zullen dat opzichtig doen en tegelijkertijd de staf breken over de linksgekkies met hun dwingelandij.

Wat hierboven wordt voorgesteld, is een project van enorme omvang. Het is een reprise van de wederopbouw. Die is ook nodig want de organisatie en de infrastructuur van ons land zijn niet geschikt om de werkelijke uitdagingen van de eenentwintigste eeuw aan te gaan. Met een energieverslindende van negen tot vijf economie zullen wij het op den duur niet redden. Dat betekent een omslag die decennia zal duren en ons land ongekend en totaal zal veranderen, een beetje zoals de Nederlanders dat gedaan hebben tussen 1945 en 1970.

In feite onderscheidt het Jessianisme zich door een treffend gebrek aan ambitie. Waarom zouden wij het land niet opnieuw kunnen opbouwen? Klein beginnen. Met geduld en volharding doorbouwen, niet versagen. Zit niet te kloten met een heffinkje hier en een heffinkje daar. Maak een plan. Zet een stip aan de horizon. Pleur je problemen niet bij de burgers in de tuin. Mobiliseer hun energie. Doe wat. En neurie voor je heen dit lied.

Zeur niet. Daar maken wij het lijflied van voor de nieuwe wederopbouw.