Jesse Klaver moet nu de leiding moet nemen bij GroenLinks-PvdA en wel hierom

De nasleep van de verkiezingsuitslag maakt één ding pijnlijk duidelijk: GroenLinks-PvdA heeft dringend behoefte aan rust, richting en herkenbaarheid. De fusie is een feit. De verdeeldheid mag geen keuze meer zijn. Nu is het tijd om te bouwen — met een leider die niet alleen kan verbinden, maar ook kan vertegenwoordigen.  Die leider is Jesse Klaver. 

Rust en richting in plaats van evaluaties en ego’s 
De partij zit vol talent. Lisa Westerveld, Habtamu de Hoop, Mohammed Chahim en Marjolein Moorman zijn stuk voor stuk politici die de toekomst kunnen dragen. Maar niet allemaal tegelijk.  Wat nu nodig is, is een periode van consolidatie — een pas op de plaats — waarin de fusiepartij zich herpakt, intern hergroepeert en extern opnieuw positioneert. 

Klaver heeft dat vermogen. Hij kent de beweging, heeft de gunfactor in Den Haag, en is een herkenbaar gezicht voor kiezers die nu dreigen af te haken.  Zelfs onder de meer ‘rode’ PvdA-kaders in Friesland hoor je respect voor zijn politieke ervaring, communicatieve kracht en menselijkheid. 

De fusie is geen eindpunt, maar een fundament 
GroenLinks-PvdA is nog te vaak een optelsom van twee culturen: rood en groen, partij en beweging, idealisme en bestuur. Die spanning hoort erbij, maar mag de energie niet lamleggen. Een nieuwe partij bouw je niet op uit eindeloze analyses, maar uit vertrouwen in gedeeld leiderschap. Klaver kan dat vertrouwen nu belichamen — niet als tussenpaus, maar als bouwmeester van iets nieuws. 

Een leider van de toekomst 
Klaver heeft als geen ander geleerd van de fouten van links. Hij weet dat morele gelijk geen garantie is voor electorale overtuigingskracht.  Hij begrijpt dat communicatie geen campagne is, maar een cultuur: hoopvol, mensgericht, inclusief.  Zijn kracht ligt in optimisme, niet in cynisme — precies wat links nu nodig heeft. 

Kijk vooruit, niet terug 
Er komt vanzelf een moment waarop leden zich kunnen uitspreken over een nieuwe partij en een nieuw leiderschap. Maar nu is niet dat moment.  Nu is het tijd om te laten zien dat progressieve politiek meer is dan interne strijd. Dat we kunnen samenwerken, leren, en opnieuw inspireren. 

Daarom: pas op de plaats, rug recht, blik vooruit — en ga voor Jesse Klaver.