Jeroen Dijsselbloem, de doodgraver van de PvdA

Jeroen Dijsselbloem was de laatste vier jaar nogal zwijgzaam. Hij verschool zich het liefst op zijn ministerie waar hij ploeterde om ´s-lands financiën op orde te brengen. Nu is dat anders. Hij treedt trots en zelfbewust in de publiciteit om zijn succes te vieren. De begroting vertoont zelfs een overschotje. De eisen van de EU zijn ruimschoots vervuld. De minister heeft eer in gelegd met zijn voorzitterschap van de Eurogroep, die het armlastige Griekenland steeds tot de orde riep en tot nieuwe bezuinigingen dwong als Athene zich te bokkig toonde.

Hij straalt als een architect op de openingsreceptie van zijn nieuwste gebouw.

Het was deze Dijsselbloem die zich afgelopen dinsdag bij Jinek aan den volke vertoonde. Hij had zijn zaakjes prima voor elkaar liet hij merken en wat Jesse Klaver betreft, die had hij dóór. In het programma van Groen Links zat een heleboel zuur verborgen, wist de minister van ons aller belasingcenten, maar dat was slim uitgesteld tot na de verkiezingen van 2021. Dan bijvoorbeeld zouden forenzen die ook niet voor hun plezier ver van hun werk woonden, geconfronteerd worden met loodzware heffingen. Dijsselbloem wilde maar zeggen, Groen Links was goed voor het milieu maar niet voor de burgers. Hij schudde nog net niet het wijze hoofd. Dat zou ook geen gezicht zijn met die zwarte krulletjes van hem

De minister glimlachte. Op 15 maart verwacht hij uit handen van de kiezer de beloning te ontvangen voor al zijn inspanningen. Die zal hij ook krijgen maar het zal een onaangename verrassing zijn.

Dijsselbloem heeft namelijk de afgelopen vier jaar met verve gedáán waar hij Jesse Klaver van verdenkt: omwille van het landsbelang heel, heel veel burgers op hoge kosten gejaagd. Hún begroting thuis aan die door zijn partijgenoot Martin van Rijn zo bejubelde keukentafel is maar al te vaak in het ongerede geraakt juist door maatregelen van de regering. De ontslagregen in de thuiszorg, de ontmanteling van de bejaardentehuizen en de verschraling van de sociale voorzieningen zijn allemaal de resultante van hervormingen die vooral tot stand werden gebracht om bezuinigingen in te boeken.

Heel veel mensen staan daarom persoonlijk oog in oog met het soort gaten in hun budget waarvoor Jeroen Dijsselbloem beweert de staat te hebben behoed. Die mensen kopen niks voor de hervormingen en de financiële rechtzinnigheid van de minister. Integendeel, in het ergste geval kosten die ze huis en haard. Dat gebeurt namelijk als je vijftiger bent, je hypotheek nog niet hebt afbetaald en op straat komt te staan. Je zit na een jaar – en wellicht veel eerder – op bijstandsniveau en dan is echt de nood aan de man.

Dan zijn er ook nog de kleinere dingen waar de minister van Financiën in excelleerde. Om driehonderd miljoen euro binnen te harken op een begroting van dik 325 miljard wordt de belastingaftrek voor opleidingen afgeschaft. Dat in een land waarvan de leiders brallen over de kennismaatschappij en een leven lang leren. De burger heeft de afgelopen vier jaar een regen van dit soort milde gaven vanuit Den Haag over zich heen zien dalen.

Dit alles ziet minister Dijsselbloem over het hoofd als hij de felicitaties ontvangt met zijn voorzichtig beleid en het knappe figuur, te Brussel gemaakt. Hij zal op 15 maart dáárop worden afgerekend. Hij is met Samsom en Asscher de doodgraver van de PvdA. Een wederopstanding zal er niet van komen. Het is zoals Willem Elsschot het schreef in zijn gedicht ¨Spijt¨