'Innocence of Muslim', geen religiekritiek, maar valsspelerij

De Koninklijke Sociëteit voor Kunsten en Wetenschappen in Metz heeft in 1787 een essaywedstrijd uitgeschreven. De vraag aan de meest verlichte geesten was: ‘Est-il des moyens de rendre les juifs plus heureux et plus utiles en France?’, oftewel: ‘Bestaan er manieren om de Joden gelukkiger en tegelijkertijd nuttiger voor Frankrijk te maken?’ Een zeer titanische intellectuele opdracht dus.

Verlichtingsdenkers en Joden De jetset van de verlichtingsgozers, zoals Voltaire, Cobbett, Bauer, Michelet, zeg maar de opiniemakers van toen, moesten zo nodig hun mening ventileren over wat te doen met de Joden. Voltaire beschouwde de Joodse filosofie als onbestaand. Voor Diderot waren Joden in staat tot elke schurkenstreek. D’Holbach zag hen als de verachtelijkste wezens. Rousseau, een oom van de moderne rechtsstaat en burgerrechten, beschouwde hen als woeste fanatiekelingen.

Abbé Grégoire, bekend als voorvechter van rassengelijkheid en als leider van de Franse revolutie, schrijft over de Elzas, waar de grootste Joodse gemeenschap leeft, van 20.000 zielen. Hij beargumenteert in één van de winnende essays dat de Joden een verloederende, degenererende invloed op de Elzassische gemeenschap hebben. Joden zijn parasieten, gevoelig voor ziektes, vooral vanwege inteelt. Ze zijn geïndoctrineerd door hun religie om de ‘ongelovigen’ te haten.

Grégoire gaat door over de Joden: Hun rabbijnen hebben in hun preken de hele Bijbelse moraliteit gecorrumpeerd. De Joden geloven niet dat ze zondigden als ze Christenen bedriegen, want God verschoont hen op de Dag des Oordeels en een menigte van hun ‘sofisten’ keurt hypocrisie, oneerlijkheid en dubbelzinnigheid goed.

Maar Grégoire heeft zeker goede bedoelingen, zoals elk verlicht mens: “Laten we de Joden in burgers veranderen.” Men moet de Joden “regenereren”, fysiek, psychisch en moreel. Zo moeten ze een gezonder, robuuster temperament krijgen, ze zouden gedwongen moeten worden tot verlichting en eerlijkheid. Hun hart zou bijgesteld worden door deugdzaamheid, hun handen versterkt door arbeid. Vooral in de landbouw.

Grégoire stelt meer concrete maatregelen voor: de verlichte Christelijke geestelijke, zoals hijzelf, moet de opvoeding van de Joodse kinderen uit de handen van hun ouders overnemen. Hopelijk zou dit de Joden bevrijden van hun bijgeloof en Talmoedische dromen, ingeprent door hun ouders en rabbijnen. Een militaire aanpak is ook goed, dienstplicht zou hen moed en patriottisme bijbrengen.

Aan de andere kant moeten de Joden geen openbare functies krijgen waar publiek geld mee gemoeid is en, als tegenprestatie voor al deze welwillende inzet, zouden de Joden aan alle Christenen hun openstaande schulden moeten kwijtschelden.

Herkenbaar?

En dan Innocence of Muslims De meest verlichte en intelligente geesten van die tijd geloofden dat ze bezig waren met gezonde religiekritiek, maar ze waren bezig met ziek antisemitisme. Wij weten het nu beter dan zij. Maar weten we het ook beter dan onszelf? Bekijk de film Innocence of Muslims maar eens opnieuw en vervang de ‘moslims’ met ‘Joden’. Dan zie je hoe fout de film is. Kijk ook naar de film Der Ewige Jude op Youtube en zie de overeenkomsten. Nee dit is geen Godwintje.

Waarom is Innocence of Muslims geen religiekritiek? Omdat het op de man speelt niet op de bal. Een correct argument speelt in op een ander argument, niet op de persoon. Bijvoorbeeld: ‘Pietje zegt X, maar X is fout omdat Y.’ Je kunt niet zeggen: ‘Pietje is een verachtelijk beest, die altijd liegt.’

Een goed argument is: ‘Imam X zegt dat je homo’s van een hoog gebouw moet gooien. Maar dat is fout omdat…’ Een fout argument is: ‘Moslims zijn homohaters en je moet ze allemaal deporteren.’

Een sterk argument is kwetsbaar. De bekritiseerde mag zich verdedigen. Een slecht argument is een ongrijpbare aal. Neem bijvoorbeeld de stelling van Wilders dat moslims altijd kunnen liegen (aan taqqiya doen). Hoe kunnen moslims zich tegen het argument van Wilders verdedigen? Ze kunnen het niet. Niet omdat het argument monstrueus is in zijn logische constructie, maar omdat het een monster in sofisme is. Waarom? Omdat het argument onfalsificeerbaar is. Het is onmogelijk om het te bewijzen en onmogelijk om het te weerleggen. Op dezelfde manier kan je ook zeggen dat Wilders aan taqqiya doet en niemand kan de stelling weerleggen.

Daarom is Innocence of Muslims geen satire en geen religiekritiek. Het is valsspelerij, een dolk in de rug van het debat.