Inherent gevaarlijke industrieën moeten gewantrouwd worden

De reden om twijfels te hebben aan kernenergie zijn niet de ongelukken en bijna ongelukken op zich (tien bijna ongelukken in de VS de afgelopen tien jaar), maar de klaarblijkelijke onwil of onmacht van controleurs en reguleerders om de strengste normen te handhaven.

Zelfs in Japan blijken de regels met voeten getreden of uitgerekt tot knappens toe. De huidige problemen leggen mooi bloot hoe er is gesjoemeld en gemarchandeerd met regels en voorschriften en hoe je de mensen die een industrie runnen niet kunt vertrouwen in het serieus beoordelen van hun industrie.

Het laat zich raden hoe het gaat in de VS waar reguleerders voortdurend op de bast worden gezeten door lobbyisten. En laat u niets wijsmaken: Greenpeace of welke anti-kenernergie groep dan ook heeft minder macht en invloed dan de lobbyisten. In dat opzicht is de bankwereld vergelijkbaar. Officieel wordt regulering toegejuicht en geaccepteerd, waarna alles in het werk wordt gesteld om de regels uit te kleden.

De resultaten hebben we gezien. Het is een prima facie argument tegen het de markt zichzelf laten reguleren of tegen het toestaan van technologieën of praktijken die potentieel bijzonder gevaarlijk zijn. Wat altijd verrast is hoe de anti-overheidsactivisten ongebreideld vertrouwen hebben in de goede intenties van de rest van de samenleving. Als Hommen en Co en hun klungels in de RvB en RvC deze week weer iets hebben bewezen dat gezond verstand en inzicht in natuurlijke beperkingen niet vanzelf komt bij lui die zichzelf moeten reguleren.

Dit artikel verscheen eerder vandaag op de weblog van Frans Verhagen