In Erdogan's nieuwe Turkije zijn dieven helden

De wereld volgt de ontwikkelingen rond de verschrikkelijke crash van vlucht MH17 en de Israëlische militaire acties tegen de Palestijnen op de voet. We worden overspoeld met nieuwsberichten, over het onderzoek naar de crash, sancties tegen Rusland, Palestijnse kinderen die worden gebombardeerd en het alsmaar oplopende dodental in de Gazastrook.

Intusssen staat Turkije op z’n kop door de arrestatie van meer dan 100 politieofficieren. De agenten worden onder meer beschuldigd van spionage. Ze zouden telefoongesprekken van premier Erdogan, zijn ministers en het hoofd van de Turkse inlichtingendienst hebben afgeluisterd. De agenten en aanklagers die daar verantwoordelijk voor zouden zijn, ontkennen dat ten stelligste. “Als ze het bewijzen, leg ik mijn functie direct neer. Ik daag ze uit bewijzen te leveren”, zei een van de aanklagers.

Uitgelekt Maar als het inderdaad klopt dat Erdogan is afgeluisterd, zijn al die geluidsopnames die de afgelopen maanden zijn uitgelekt dan authentiek? Dus geen “montage”, zoals Erdogan claimt? Zoals de geluidsopnames van de telefoongesprekken tussen Erdogan en zijn zoon Bilal waarin de premier zijn zoon de opdracht geeft een grote hoeveelheid contant geld weg te werken. Écht of nep? Make up your mind Erdogan.

De agenten klagen tegenover familieleden dat ze als vuil worden behandeld door hun collega’s. Ze zeggen dat ze vernederd worden en weinig te eten krijgen. En dat tijdens de islamitische vastenmaand Ramadan. Als belediging werden ze ook nog eens in de handboeien geslagen, terwijl de pers foto’s nam. “Aanschouw deze handboeien die de geschiedenis in zullen gaan als eremedailles”, schreeuwde een gearresteerde voormalig politiechef.

Repressief regime Het lijkt erop dat de agenten al schuldig zijn verklaard. Een eerlijke berechting lijkt er in ieder geval niet in te zitten. De agenten worden namelijk berecht door zogenaamde ‘superrechters’. Die zijn onlangs benoemd door de regering-Erdogan na de goedkeuring van een nieuwe wet. Op die manier wordt de reguliere rechtsgang omzeild. Dat is veel meer dan alleen een grove schending van de rechtsstaat, het is de proclamatie van een repressief regime met Erdogan als wetgevende, uitvoerende én rechtsprekende macht.

De agenten zouden onderdeel zijn van de door Israël en de Verenigde Staten gesteunde ‘parallelle structuur’ binnen het Turkse staatsapparaat, die de regering-Erdoğan ten val zou willen brengen. Met die parallelle structuur wordt gedoeld op de sociale beweging Hizmet (dienstbaarheid), die geënt is op ideeën van intellectueel Fethullah Gülen, en wereldwijd bekend staat om haar onderwijs- en dialoogprojecten. De theorie over de parallelle structuur wordt niet alleen veelvuldig verkondigd door de premier, maar ook door zijn medialeger van tientallen kranten en nieuwszenders.

Ontmaskering Feit is dat velen van de agenten betrokken waren bij het inmiddels beruchte onderzoek dat corruptiepraktijken binnen de regering aan het licht heeft gebracht. Andere agenten zijn verantwoordelijk voor de ontmaskering van de Iraanse organisatie Tawhid-Salam, die in 2007 aangemerkt is als “terroristische organisatie” door de Turkse politie. Goed politiewerk zou je zeggen.

In Nederland of elk ander land waar de democratische rechtsstaat naar behoren functioneert, zouden de agenten beschouwd worden als helden. Maar niet in het Turkije van Erdoğan. In “het nieuwe Turkije” van Erdoğan – zoals de premier ‘zijn’ Turkije noemt – worden misdadigers behandeld als helden, terwijl misdaadbestrijders behandeld worden als misdadigers.

Corruptie Erdoğan claimt dat Tawhid-Salam “een verzinsel” is. En het corruptieschandaal zou het zoveelste “complot” zijn van zijn tegenstanders. Mensen die betrokken waren bij de onderzoeken naar Tawhid-Salam en het corruptieschandaal, schetsen echter een ander beeld. De aanklagers achter het corruptieonderzoek claimen dat de regering-Erdoğan tot over haar oren in de corruptie zit.

Gesjoemel met aanbestedingen van overheidsopdrachten, goudsmokkel, aannemen of betalen van steekpenningen, verkrijgen van bouwvergunningen voor beschermde gebieden in ruil voor geld, handel in valse (verblijfs)documenten, exportfraude… Kortom, een lijst van corruptiepraktijken waar zelfs Silvio Berlusconi U tegen zou zeggen.

En de terroristische Tawhid-Salam? Volgens de voormalig Turkse minister van Binnenlandse Zaken Sadettin Tantan, die het onderzoek naar Tawhid-Salam startte, heeft de organisatie nauwe banden met Erdogans AKP (Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling). Het gros van Erdogans entourage is volgens hem voortgekomen uit de organisatie. Het doel van Tawhid-Salam? Het Iraanse regime exporteren naar Turkije, volgens een voormalig politiechef die aan het roer stond van het onderzoek naar de organisatie.

Het einde van Erdogan Met het oog op die verklaringen is het niet gek dat Erdogan de agenten die Tawhid-Salam hebben ontmaskerd en corruptie binnen de regering boven water hebben gebracht, heeft laten oppakken. Als de feiten rond Tawhid-Salam en het corruptieschandaal naar buiten komen, zou dat het einde kunnen betekenen van Erdogan. De premier vecht dan ook niet alleen voor zijn machtspositie. Hij is verwikkeld in een strijd tegen vervolging. Daarom maakt hij rare sprongen. Sprongen waar misdaadbestrijders en Hizmet-sympathisanten, en daarmee de Turkse democratie en rechtsstaat, de dupe van worden.

Welkom in het nieuwe Turkije.