Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

In de zorg wordt iedereen uitgekleed

  •  
16-11-2022
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
5242 keer bekeken
  •  
229149030_18cdb0c9b8_o

© cc-foto: Chrissy Wainwright

Wat is het vroeg. Dat gaat er door mij heen als om 5.45 uur mijn wekker gaat. Veel te vroeg. Iets waar ik maar niet aan wennen kan. En dat terwijl ik al sinds de prehistorie in de zorg werk. Nu ben ik ook niet bepaald een ochtendmens dus dat zal zeker meespelen.

Ik hou mezelf nog even voor de gek met het idee dat ik best langer in mijn bed kan blijven liggen. Dat best langer is namelijk hooguit vijf minuten. Maar het idee is fijn. Nog vijf minuten sluimeren voordat ik uit bed moet in mijn nog donkere, slapende huis. Nog vijf minuten voordat ik met mijn blote voeten op de vloer sta om mezelf uit te kleden en te wassen. Ik sluimer en ik droom. Ik droom van warmte en een heerlijk bad, totdat mijn verdomde wekker weer afgaat.

Ik rol mezelf uit bed. Ik zoek op de tast het licht en terwijl ik op de knop duw, houd ik mijn ogen gesloten. Dat felle licht daar moet ik echt iets mee, bedenk ik elke ochtend.

Goed, de eerste stappen zijn gezet en ik kan mezelf uitkleden. Mijn kleding voor die dag ligt al keurig, zorgvuldig uitgekozen, klaar op een stoel. Op volgorde van aankleden, lekker makkelijk. Na een kattewasje en even prutsen met mijn sokken kan ik dan eindelijk naar beneden. Nog snel wat eten en dan moet ik toch echt weg.

Om zeven uur start mijn dienst. Terwijl ik bij een kop koffie aanhoor wat er die nacht is gebeurd is het al snel tijd om aan de slag te gaan. Zoals bijna altijd staan we met niet voldoende personeel, dus dat wordt weer aanpoten. Op naar mijn eerste bewoner.

Ik doe de deur open en groet netjes. Ook waarschuw ik even als ik het veel te felle licht aandoe. Ik meld dat ik haar kom wassen. Maar mevrouw wil dit niet, mevrouw wil niet worden uitgekleed. Ik druip af, doe het licht uit. Ik loop naar de volgende bewoner. Ik kom op dezelfde manier binnen. Maar ook deze bewoner zegt ferm, nee ik wil niet uitgekleed worden.

Dan ineens denk ik, ik begrijp dit heel goed. De hele zorg is al uitgekleed. Dit moeten we niet willen. Wij moeten de zorg weer aankleden, precies zoals Loesje al zei, jaren geleden. We worden uitgekleed op de momenten dat wij dit niet willen.

De bewoners en het zorgpersoneel zoeken warmte. Help alsjeblieft, door ons aan te kleden, zodat iedereen warm de winter doorkomt. Zodat we hopelijk warm genoeg zijn aangekleed om in de zomer weer een laagje uit te kunnen doen, zodat het zorgpersoneel op een welverdiende zomervakantie kan gaan.

Meer over:

werk, opinie, leven, zorg
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.