In 2025 liep de techbro voorop. Dient zich in 2026 de tegenmacht aan?

De techbro liet zich het afgelopen jaar zien. Niet langer als hoodiekluizenaar, maar als strak getrainde man met schema’s, discipline en een groot verhaal over de toekomst. Wat brengt 2026?

Het beeld dat blijft kleven, is dat van 20 januari 2025. Trump ingezworen. Tweede rij. Daar zaten ze: Musk, Zuckerberg, Bezos, Pichai, Cook. Altman iets verderop. Netjes uitgelijnd in de Rotunda. De techbro deed niet langer alsof hij buiten de politiek stond. Hij zat erin. Met zijn data, zijn servers en zijn AI-plannen.

Dat zat er al langer aan te komen. De kiem lag er in 2016, in Trump Tower, toen Peter Thiel een eerste bijeenkomst organiseerde met de president-elect. Aan tafel: Oracle, een handvol techbro’s en één vast idee. Technologie is geen sector, maar macht.

Tijd en rendement
Die machtslogica bleef niet abstract. Ze werd de afgelopen jaren zichtbaar, tastbaar, belichaamd. Zuckerberg ging vol in de vechtstand: jiujitsu, T-shirts met Aut Zuck, Aut Nihil, een gouden kettinkje. Bezos kweekte biceps en huurde Venetië af voor zijn huwelijk. Musk wisselde gamersshirts af met zwarte MAGA-petten en strak gesneden pakken. Het nieuwe uniform. Niet: ik dien het systeem. Maar: ik bén het systeem.

Diezelfde obsessie met tijd en rendement zie je terug in hoe de techbro werkt. De versie van 2025 is jong, man en stelt zelf “tachtig tot honderdtwintig uur per week” te werken. Dat heet ‘normaal’. Zes dagen van negen tot negen. 996, noemen ze dat tegenwoordig in Silicon Valley. De mens, die moet vooral renderen.

Het vormt ook hun kijk op de economie — en daaronder op AI. AGI komt eraan, zeggen ze in koor. Vorig jaar stond het om de hoek. Inmiddels is het verhaal wat afgekoeld, maar het blijft hetzelfde. In 2025 kreeg dat vooruitzicht een naam: de permanent underclass. Nogmaals: wie niet rendeert, vliegt eruit.

En wie daar niet in wil belanden, moet nú binnen zijn. Kapitaal ophalen. Aandelen stapelen. Voor zichzelf, voor de kinderen, de kleinkinderen. In dat licht oogt die 460 miljard euro extra rijkdom van techmiljardairs anders. Het is haastige hebzucht omdat toekomst als deur elk moment kan dichtslaan.

Binnen de sector zelf groeit intussen de scheur. Tussen de techbro die bezit en de techbro die zich de pleuris werkt. De laatsten draaien weken van zeventig uur en fluisteren over verzet. Het geloof dat hard werken vanzelf omhoog leidt, slijt langzaam weg.

AI
In 2025 viel op maatschappelijk niveau het masker verder af. AI schoof richting defensie. Alphabet zette ethische AI-richtlijnen opzij. Palantir trad vol in het licht. Datacenters kregen geopolitiek gewicht. Techbedrijven tafelden met Trump en kroonprins Mohammed bin Salman. Als partners. Amerikaans techkapitaal rust op Saoedisch geld en goedkope energie, zoals Jacob Silverman dat uit de doeken deed in Gilded Rage.

Komt er dan tegengedonder in 2026? Het is wat naar Europa kijken. AI Act. DMA. DSA. Binnenkort ook de DFA. In 2025 vielen al de eerste klappen. Europa geldt als bad guy voor Big Tech. Meta kreeg 200 miljoen euro boete. Apple 500 miljoen. X 120 miljoen. Google bijna 3 miljard, plus een onderzoek naar AI-training met YouTube-data.

Maar ook in de VS barst het conflict open. Economisch. Californië koppelt algoritmen aan aansprakelijkheid en datacenters aan energie- en waterverbruik. Silicon Valley piept en kraakt. De rekening komt in beeld en die is fors. AI-infrastructuur vraagt toezeggingen tot 1,5 biljoen dollar. Big Tech zet honderden miljarden in op dezelfde gok. De vraag hangt in de lucht: houdt dit stand of knapt het? Zelfs Altman en Bezos spreken inmiddels over een bubbel. De Amerikaanse economie leunt er zwaar tegenaan. Wie zegt dat het niet kan misgaan, liegt zichzelf moed in.

Hoogmoed
Ook bij herverdeling schuurt het. Californië denkt aan een eenmalige vermogensheffing van 5 procent voor miljardairs, gespreid over vijf jaar, voor zorg en publieke diensten. De reactie kwam onmiddellijk. Thiel en Larry Page dreigen te vertrekken. Palmer Luckey is woedend. De paniek verraadt hoe raak het voorstel zit.

Politiek staat er in 2026 wat te gebeuren. Met de midterms in zicht wordt antitrust opnieuw campagnetaal. Techmacht verschuift van economische naar veiligheidsvraag. De messen gaan op tafel. De inzet wordt nu helder: democratie is aanvaardbaar, zeggen de techbro’s, zolang bezit niet wordt geraakt. Dáár loopt de breuklijn. Zien dus wat 2026 brengt.

2025 liet zien wie de techbro is. 2026 zal leren hoe stevig hij staat. Wie blijft doorduwen, botst vanzelf. Dat punt komt dichterbij. Hoogmoed komt voor de val. De vraag is alleen: zien we die val al aankomen?