Ik wil m’n toekomst terug!

Het komt niet vaak voor dat een minister-president oproept tot revolutie, verandering van onderaf, maar midden in de coronacrisis was het in ons land toch het geval. Geen oproep om het Catshuis of het Binnenhof te bestormen, de minister-president dacht meer aan “ga het schoolhoofd in de weg zitten, of verander iets in je buurthuis of sportschool”. Meer een oefening in droogzwemmen omdat de “jongeren van nu straks de dienst uitmaken in dit land”.

De besluitvorming van het kabinet ziet er helemaal niet uit alsof de crisis als keerpunt gezien wordt voor een radicaal ander beleid. Terwijl er wel een enorm voorschot genomen wordt op de toekomst van generatie Y, de millennials. Wij hebben het straks niet alleen voor het zeggen, zoals de premier stelt, maar zullen ook moeten opdraaien voor de enorme schuldenberg die op dit moment wordt aangegaan door overheden om de gevolgen van de economische lockdown te bestrijden. Wij zitten straks niet alleen opgezadeld met een enorme studieschuld, met een woningmarkt die op slot zit, een torenhoge staatsschuld en een wankel monetair stelsel, maar vooral met een natuur waar roofbouw op gepleegd is door de huidige generaties.

Earth Overshoot Day , de dag waarop alle hernieuwbare grondstoffen voor dit jaar zijn opgebruikt, viel dit jaar op 3 mei midden in de coronacrisis. Vanaf die dag gaat ons grondstofverbruik dus ten koste van komende generaties. Nederland consumeert alsof we 3 aardbollen ter beschikking hebben, en een kind kan begrijpen dat het gevolg daarvan is dat elders op deze kleine planeet andere mensen ernstig tekort komen.

De huidige coronacrisis die de wereld in een verlammende greep heeft, is nog maar beperkt te noemen vergeleken met de gevolgen van de klimaatcrisis en de biodiversiteitscrisis. Terwijl politici in ons land vooral bezig zijn met discussies over rekenmodellen over stikstofneerslag, waarschuwt de VN dat ecosystemen imploderen waardoor meer dan een miljoen plant- en diersoorten met uitsterven zijn bedreigd. Niet alleen ver van ons bed, zoals de Afrikaanse olifant en het zeepaardje, maar ook onder onze ogen. Ik ben op dit moment in mijn eigen omgeving getuige van het uitsterven van soorten als het vliegend hert en ik zal de grutto niet meer aan m’n kleinkinderen kunnen laten zien wanneer de verdwijning van de soort in het huidige tempo doorgaat.

De 11 miljard die de Nederlandse overheid investeerde in natuurherstel ging volledig in rook op en betekende weinig positiefs voor de natuur. Terwijl wetenschappers ons waarschuwen dat de uitholling van de biodiversiteit zal leiden tot meer van dier op mens overdraagbare ziektes die ernstiger kunnen zijn dan COVID-19, lijkt het beleid in het geheel niet gericht op een structurele herbezinning ten opzichte van dieren, natuur, klimaat en biodiversiteit, maar vooral op een snelle terugkeer naar business as usual.

Als het de premier ernst is met zijn constatering dat er een revolutie nodig is, betrekt hij jongeren serieus en actief bij de vormgeving van het post-coronatijdperk. Niet alleen op het gebied van economie, maar vooral ook bij de redding van de ecologie en bij duurzame oplossingen voor de voedselvoorziening. Nederland zal dit jaar voor het eerst een VN-jongerenvertegenwoordiger krijgen op het gebied van biodiversiteit en voedsel, omdat de Nationale Jeugdraad (NJR) overtuigd is van de noodzaak van echt toekomstgericht beleid.

Omdat resultaten uit het verleden, zeker waar het gaat om voeding en soortenrijkdom in de natuur, geen enkele garantie bieden voor de toekomst. Het zou het Nederlandse kabinet sieren wanneer ze de toekomst van onze jongeren niet alleen in woorden, maar vooral ook in daden net zo serieus gaat nemen als de NJR en de VN dat doen. Er is geen tijd te verliezen en een wereld te winnen.