Wat wij nu nodig hebben is een Plan voor Nederland dat de partijen overstijgt, een aanpak die onze kinderen geen uitgewoond, weggeconcurreerd en kapotbezuinigd vaderland oplevert, maar een innovatieve maatschappij
De Pvda, melden Het Parool en andere kranten, werkt aan een tegenbegroting. Daarin komt zeker de zware bezuiniging op de kinderopvang niet meer voor, zo heeft Mariëtte Hamer al laten weten. Het voornemen om werkende ouders zo ongenadig aan te pakken, is op zich al het bewijs, dat het kabinet Balkenende in zijn nadagen het bedje voor het gedoogkabinet vast spreidt.
Minister van Financiën De Jager kan zó overstappen naar Rutte (Wilders) Verhagen om de rekening van de crisis neer te leggen niet bij de daders in de glanzende kantoren, maar bij de slachtoffers, zoals werklozen, die met gedoogsteun van Geert Wilders in de “eigen schuld dikke bult”-categorie worden geplaatst.
Het is duidelijk, dat wij over een maand of wat een van de meest dogmatische kabinetten uit de Nederlandse geschiedenis krijgen, een groep echte doordrijvers die zich eerder door ingeslepen denkbeelden over de aard van mens, menigte en markt laten leiden dan door wat de Engelsen common sense noemen.
Dit alles vereist een gecoördineeerde oppositie. Wie straks door het kabinet Rutte-(Wilders)-Verhagen getroffen wordt, mag verwachten dat de linkse partijen zich niet afzonderlijk te weer stellen, maar gezamenlijk oppositie voeren. Daarvoor is één door die partijen gezamenlijk opgestelde tegenbegroting noodzakelijk. Wij mogen van de linkse partijen verwachten dat zij met elkaar één aansprekend en overtuigend alternatief opstellen, door hen allen gelijkelijk gedragen, voor wat ons als het zo doorgaat, te wachten staat.
Daarom vraag ik van de PvdA om andere partijen uit te nodigen mee te werken aan de alternatieve begroting die zij nu op stapel heeft staan. Denk niet dat je het CDA in je eentje uit de gedoogcoalitie kunt praten. Daarvoor is de huidige partijleiding te overtuigd van het eigen gelijk. En daarvoor hangt er voor de persoonlijke loopbaan van de kopstukken teveel van af.
Bovendien is de geloofwaardigheid van de oppositie in het geding: als de verschillende partijen zelfs in dit noodweer niet gezamenlijk de dijk kunnen verdedigen, wat is er dan meer van te verwachten dan eeuwige verdeeldheid?
Wij hebben niets aan een tegenbegrotinkje hier en een alternatiefje daar. En aan van die lekkere intteruptietjes die de klankkleur van de eigen partij op Nieuwsuur zo lekker naar oren brengen.
Wat wij nu nodig hebben is meer. Dat is een Plan voor Nederland dat de partijen overstijgt, het positieve alternatief, de aanpak die onze kinderen geen uitgewoond, weggeconcurreerd en kapotbezuinigd vaderland oplevert, maar een innovatieve maatschappij die dankzij de juiste investeringen op het juiste moment alle uitdagingen het hoofd kan bieden.
Ik verwacht van de oppositie zo’n breed gedragen Plan voor Nederland. Anders is zij geen knip voor zijn neus waard