Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Hear Her

  •  
21-12-2016
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
56 keer bekeken
  •  
BNNVARA fallback image
Een pleidooi voor inclusiviteit in de media
In oktober van dit jaar werd ik gevraagd om deel te nemen aan een Tweedaags Festival in het Amsterdam Museum met als titel Zwart NL. Het Festival wilde vanuit een postkoloniaal en de-koloniaal perspectief een blik op Nederlandse identiteit en kunst werpen: hoe is zwarte aanwezigheid door de eeuwen heen in kunst en erfgoed verbeeld? Waar en hoe komen we het tegen? En wat betekent die aanwezigheid voor de Nederlandse cultuur, toen en nu?
Op een van die dagen werden zwarte vrouwelijke filmmaaksters in het zonnetje gezet. Ik was heel verrast! De organisatoren, het netwerk Slavernijverleden en Kosmopolis Utrecht, samen met het Center for Material Cultures in Leiden, sloten hiermee aan op de Black Achievement Month van Ninsee, het kennis- en expertisecentrum over slavernijverleden.
Verrast omdat het voor het eerst was dat er op deze wijze aandacht besteed zou worden aan mijn werk of beter gezegd aan ons werk; het ging om een aantal zwarte vrouwelijke collegae uit de tv- en documentaire filmwereld. Het leek mij, daarbij gesteund door de organisatie, een goed idee om, naast de talkshows en filmvertoningen die er gepland stonden, ook de vrouwen waar het om ging, te bevragen over hun ervaringen in het werken bij de media. Dat gaf mij de gelegenheid om de zwarte stem duidelijk zichtbaar te maken. Iets waar ik al langere tijd op zat te vlassen, omdat de witheid van de Nederlandse media- en filmwereld een onhoudbare zaak is. Collega Tessa Boerman had het eerder dit jaar getypeerd als het monocultureel drama. Haar betoog, net voor het diversiteitseminar op het Nederlands Film Festival, zie je hier:
Een wereld te winnen dus. Maar ook een harde realiteit, waar ambities, dromen, talenten en initiatieven op stuk kunnen lopen.
Ik was nieuwsgierig naar de andere vrouwelijke collega’s, van wie ik van sommigen alleen de naam kende, maar met wie ik nog nooit eerder gesproken had. Om erachter te komen wat hun ervaringen en reflecties waren, stelde ik een aantal vragen op die te maken hadden met etniciteit, pijn, kracht, creëren en context van het Nederlandse medialandschap. Het leverde een 25 minuten durend filmpje op, waarin er, bij mijn weten, voor het eerst zo openhartig hierover werd gesproken.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.