Hoe wereldvreemd is de Kunduz-brief

Dat de politietrainingen in Kunduz voorlopig zijn stopgezet, staat een beetje verborgen in de uitvoerige brief die de bewindslieden Opstelten, Rosenthal, Hillen en Knapen aan de Tweede Kamer hebben gericht. Je moet er echt naar zoeken in het bureaucratisch jargon dat over de volksvertegenwoordiging wordt uitgestort. Hier en daar ontdek je bovendien een staaltje onvervalste oorlogspropaganda die doet denken aan legerberichten uit de Eerste Wereldoorlog.

Lees mee:

Het aantal geweldsincidenten laat na een aanvankelijke daling in de eerste helft van 2012 de afgelopen maanden een lichte stijging zien ten opzichte van 2011. Deze stijging is waarschijnlijk een reactie op de toegenomen snelheid van opereren van ISAF en de Afghan National Security Forces (ANSF) in gebieden waar opstandelingen traditioneel actief zijn. De Taliban lijkt weliswaar verzwakt te zijn, maar de organisatie blijft in staat te rekruteren, aanvallen uit te voeren en de snelheid van opereren van ISAF en ANSF bij te houden

Wat betekent dit? Ondanks onze toegenomen snelheid van opereren weten de Taliban zich uitstekend te handhaven. Ze doen steeds meer aanvallen.  

Nog eentje:

Tot nu toe wordt in het strafproces eenzijdig aandacht besteed aan het verkrijgen van bekentenissen. Als de politie meer aan waarheidsvinding gaat doen, kan de aanklager betere strafzaken opbouwen en voor de rechter brengen. Voorwaarde voor deze waarheidsvinding is het opbouwen van de forensische kennis en kunde

Je kunt in Afghanistan dus beter niet op het politiebureau terecht komen. Ze slaan je net zo lang tot je bekent want iets anders weten ze niet. Om in deze gevestigde praktijk verandering te brengen hebben de Europese interventiemachten bij elkaar 12 (!) officieren van justitie opgeleid, die “via de ketenbenadering” hun kennis door gaan geven aan de rest van de geplaagde natie. Ook is een werkgroep forensisch bewijsmateriaal opgericht die streeft naar best practices . Er is maar één probleem:

In de praktijk is het soms moeilijk voor de POMLTs en EUPOL om de AUP en CID te monitoren op de plaats delict. De werkgroep onderzoekt nu hoe POMLTs en EUPOL toch tijdig met de AUP op de plaats delict aanwezig kunnen zijn. Zo wordt tegemoet gekomen aan de Afghaanse behoefte aan meer praktische mentoring

Met andere woorden: we zijn overal behalve op de plekken waar het er op aan komt.

Tenslotte: zo formuleren de bewindslieden zelf, hoe  zij door de Afghaanse politieautoriteiten belazerd zijn:

Voor het eerst sinds de aanvang van de missie heeft het agentvolgsysteem onvolkomenheden in het plaatsingsproces aan het licht gebracht. Vooral onderofficieren en in mindere mate agenten die de Nederlandse basisopleiding hebben gevolgd zijn kennelijk buiten Kunduz geplaatst. De Nederlandse betrokkenheid bij de eerstvolgende onderofficiersopleiding is om die reden opgeschort en de Afghaanse autoriteiten is om opheldering gevraagd. De plaatsing van AUP-rekruten is een taak van de regionale commandant van het Afghaanse ministerie van Binnenlandse Zaken, terwijl de plaatsing van onderofficieren een zaak van het ministerie in Kabul zelf is. Aan Nederlandse zijde zijn de politietrainingsmissie in Kunduz en de ambassade in Kabul druk doende via het agentvolgsysteem en het elektronische salarisbetalingssysteem (EPS) van LOTFA verdere informatie boven tafel te krijgen. Hiermee zal enige tijd zijn gemoeid. De Kamer zal zo spoedig mogelijk nader worden geïnformeerd zodra het beeld volledig is.”

Afghanistan bevindt zich in een burgeroorlog waarbij de door de interventiemacht gesteunde partij steeds meer klappen moet incasseren. Dat is in de Afghaanse geschiedenis wel vaker gebeurd. En het is voor de partij met de buitenlandse steun altijd verkeerd afgelopen. Als over enige tijd de Amerikanen zich terugtrekken met de NAVO in hun kielzog, is het snel afgelopen met de regering Karzai en alle andere milities en krijgsheren die zich hebben verlaten op de westerse steun. Het doel van de brief aan de Tweede Kamer is deze wanhopige situatie met veel woorden en afkortingen te verhullen. 

Het resultaat is vaak hilarisch. Mij ontbreekt de ruimte om dit met nog meer citaten en opmerkelijke mededelingen duidelijk te maken. Lees de brief zelf. Lees hem helemaal. Neem er de tijd voor en verbaas U over de ongelooflijke wereldvreemdheid van dit schrijven. Over de papieren werkelijkheid waarmee de Haagse ambtenaren Afghanistan aan het oog proberen te onttrekken.

Daar moet je als Kamerlid met gezond verstand toch – zoals de Amerikaanse bondgenoten het zouden zeggen – een field day aan kunnen hebben.