Hoe leef je met een 'nazi-gen'?

De Duitse nazimisdadigers sterven uit. Maar steeds meer van hun kinderen en kleinkinderen ontdekken nu pas hun gruwelijke familiegeschiedenis. Hoe leef je verder als je ontdekt dat je vader actief meehielp aan de Holocaust of zich vrijwillig bij de SS meldde?

Pas lang na de dood van haar ouders ontdekte Beate Niemann hun gruwelijke verleden. Haar vader was Bruno Sattler, actief betrokken bij de moord op een half miljoen joden, onder andere in Servië. Daar kwam ze bij toeval achter in 1997. Het verhaal van Beate Niemann is geen uitzondering. Veel families met een naziverleden zwijgen hierover en schuld wordt meestal niet bekend.

En dus worstelen kinderen en kleinkinderen van nazimisdadigers zelf met schuldgevoel, schaamte en angst. Psycholoog en historica Tanja Hetzer helpt de nazaten van nazimisdadigers om hiermee om te gaan. “Ik geef seminars en merk dat veel kinderen en kleinkinderen bang zijn voor erfelijkheid van de misdaden van voorouders. Ze noemen het ook wel het nazi-gen. Voor kinderen van foute ouders en grootouders is het essentieel om ook hun eigen gevoel en verdriet toe te laten. Veel kinderen zijn woedend op hun ouders en grootouders en kampen met psychische problemen. Wij adviseren ze hier iets aan te doen door bijvoorbeeld in therapie te gaan.”

cc-foto: Smeerch