Hillary Clintons slotoffensief

Met nog twee weken te gaan tot de Amerikaanse verkiezingen is Hillary Clinton steeds zekerder van haar zaak. Van de staten die vrijwel altijd voor de Democraten gaan is alleen Iowa op dit moment in de peilingen voor Trump. Maar dat compenseert Clinton ruimschoots met Virginia, dat tot 2008 een loyale Republikeinse staat was. Clinton staat daarnaast voor of gelijk in Georgia en Arizona waar Republikeinen normaliter niet eens campagne hoeven te voeren om te winnen. Spannend is het in North Carolina waar Obama in 2008 won maar Romney in 2012. En Nevada en Florida ogen goed voor Clinton maar zijn nog niet binnen.

Voor Clinton is dit het moment om zich te bezinnen op haar slotoffensief. Daarbij moet ze de afweging maken of ze op de peilingen durft te vertrouwen en haar grenzen verlegt naar staten die ze niet nodig heeft maar wel kan gebruiken, of dat ze op safe speelt en zich beperkt tot de staten die Obama won. Clinton staat bekend als iemand die geen risico’s neemt zonder eerst uitvoerig alle scenario’s te bestuderen. Als we haar dus in Arizona en Texas zien, moet ze er wel héél zeker van zijn dat ze bijvoorbeeld Pennsylvania al binnen heeft. We zien haar zelf daar dan ook niet, maar ze stuurt wel Michelle Obama en een hoop geld. Dat wijst er dus op dat ze vrij zeker is van haar zaak, maar nog niet overtuigd.

Het heeft echter wel degelijk zin om door te willen breken in traditioneel Republikeinse staten. En wel hier om: Donald Trump heeft zich gepresenteerd als een uitzonderlijke kandidaat. Hij kreeg het voordeel van de twijfel van zijn eigen partij omdat hij wellicht door de ‘blue wall’ van de traditioneel Democratische staten kon heen breken. Maar als het tegendeel waar blijkt en Clinton juist door de ‘red wall’ heen beukt, is de psychologische impact van haar overwinning straks des te groter. Natuurlijk is het indrukwekkend als ze met 12% verschil wint, omdat 90% van New York en California haar steunt, maar veel pijnlijker is het als ook kleine gehuchten in het zuiden haar verkiezen boven Trump. In dat geval vertaalt haar overwinning zich ook naar een ‘landslide’ in het kiescollege. Die dreun kan de Republikeinen helpen inzien dat ze de keuze hebben tussen aanpassen of uitsterven.

Uiteraard gaat het niet alleen om psychologie. Behalve presidentsverkiezingen wordt er op 8 november ook gestemd voor de Senaat en een groot aantal zetels in het Huis van Afgevaardigden. Clintons inzet is om de Senaat te heroveren en de grote Republikeinse meerderheid in het Huis te decimeren. Want in dat laatste geval is voorzitter Paul Ryan voor zijn herbenoeming afhankelijk van Democratische steun. De Democraten zouden in ruil daarvoor kunnen eisen dat Ryan een aantal zaken in stemming brengt die hij tot dusver heeft geblokkeerd omdat de Republikeinen het er onderling over oneens zijn. Dat zou ruimte creëren voor iets waar Clinton goed in is: politieke koehandel.

Clinton zal dus ook moeten afwegen welke senaats- en huisraces haar partij kan winnen. De kiesmannen van Arizona zijn natuurlijk verleidelijk maar senator John McCain is nog steeds zo populair dat ze haar geld beter elders kan uitgeven. Missouri is daarentegen een staat waar Democraat Jason Kander het dankzij een sterke campagne zoveel beter doet dan Clinton dat zij hem daar niet voor de voeten moet lopen. Georgia is een staat waar de Democratische senaatskandidaat een marijuana-activist is. Dat helpt Clinton niet in de meestal Republikeinse suburbs van Atlanta, waar ze een kans heeft omdat velen daar moeite hebben met Trump.

Dan is er nog de factor tijd: als Clinton ruim wint in North Carolina en Virginia is Trump al vroeg op de avond kansloos. Waarom zou je dan als teleurgestelde Republikein nog twee uur in de rij gaan staan in Nevada? Democraten zullen er juist enthousiaster van worden, want stemmen op de winnaar willen we allemaal wel.

In Utah, een conservatieve staat met een groot aantal Mormonen die niets moeten hebben van Trump heeft één van de onafhankelijke kandidaten, Evin McMullin een grote kans de staat te winnen. Zijn campagne kan ook in de omliggende staten Nevada en Arizona leiden tot een Mormoonse Exodus uit de Republikeinse partij, waar Clinton van profiteert Om die reden zal zij ook in Utah op Trump jagen.

Clinton zal dus per staat en zelfs per district beoordelen wat zij het beste kan doen. Maar één ding staat sowieso vast: als ze op Trump inloopt in ‘veilige’ Republikeinse staten als Georgia en Texas dwingt ze hem in de verdediging en kan hij niet in de aanval in Clintons staten. In zo’n schaakspel ligt het voordeel bij diegene die niet alleen in de peilingen maar ook qua budget (ver) voor ligt. En dat is Hillary Clinton.