Hetze tegen Van Aartsen speelt IS-fanboys in de kaart

De xenofobe blogosfeer eist het hoofd van de Haagse burgemeester Josias van Aartsen net zoals de danseres Salomé dat in bijbelse tijden deed met Johannes de Doper. Niet op een schaal gelukkig maar figuurlijk. Van Aartsen moet aftreden omdat hij de macht over de Schilderswijk verloren zou zijn, getuige de botsingen van afgelopen zondag tussen de ME en een groep IS-fanboys.

Deze hetze lijkt nog aan te slaan ook. De klassieke media geven de burgemeester inmiddels vanonder uit te zak uit vrees om tegen de volksgeest van 2014 in te gaan. Zo dreigt rapaille een overwinning te behalen op de burgerij en de razernij op de rede.

Wat is er nu helemaal gebeurd? Afgelopen zondag heeft de Haagse politie twee demonstraties uit elkaar gehouden, een nationalistisch-Nederlandse van Pro Patria en één van de IS-fanboys. Beide groeperingen hadden een deel van hun aanhang buiten Den Haag gerecruteerd. De mobiele eenheid zorgde er voor dat ze elkaar zo min mogelijk tegen het agressieve lijf liepen. De IS-fanboys werden van de straat geslagen, toen zij stenen begonnen te werpen. Er vielen enkele arrestaties. De politie beschikt over beelden die nu onderwerp zijn van nadere studie. Meer aanhoudingen zullen wellicht volgen. Bovendien kregen diezelfde middag sommige journalisten met geweld van straatschenders te maken.

Alles bij elkaar ging het om maximaal driehonderd demonstranten. Oudere Nederlanders herinneren zich wel andere tonelen in Nederland: in de jaren zestig was het elke maand matten in Amsterdam als er een Vietnamdemonstratie plaats vond, waarvoor de organisatoren principieel geen vergunning aanvroegen. In die jaren was het niet vreemd als de politie slaags raakte met duizenden demonstrerende jongeren, bijvoorbeeld bij het huwelijk van Beatrix en Claus, de Mexicorellen of het bouwvakkersoproer. Vergeleken daarmee was het gebeuren in de Schilderswijk een peuleschil.

Journalisten die een staking moesten verslaan, kregen vroeger vaak gesodemieter met woedende arbeiders die de burgerlijke pers bij kop en kont van het fabrieksterrein smeten. Als het te ver ging, deed je aangifte. Voor het overige hoorde dat bij het vak en het was heel slechte PR voor de stakers. Maar je ging niet het hoofd van de burgemeester lopen eisen. En je stelde niet vast dat anarchie in de plaats was gekomen van het gezag. De aanvallen op journalisten in de Schilderswijk zijn onacceptabel en een zaak voor de Haagse recherche. En voor de rest niks.

Van een gezagsvacüum in de Schilderswijk is geen sprake. Dat stelt iedereen vast die de Hobbemastraat afwandelt naar de Haagse Mart. Het is triest dat de goegemeente mee gaat met de paranoia van een stel overspannen schreeuwers, in het bezit van een internetaansluiting. Alleen de IS-fanboys zijn met al die opwinding gediend. Zij kunnen zich inbeelden een slag gewonnen te hebben voor hun valse kalief, nu de kufar kennelijk denken dat zij de dienst uitmaken in de buurt. Voelen zij zich even groot en geweldig!

Beluister dit opiniestuk hier

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)