Het WK voetbal maakt het conflict tussen het Iraanse volk en de Islamitische Republiek heel zichtbaar
Het Iraans voetbalelftal heeft er (ongewild) perverse en moorddadige supporters bijgekregen.
Het Iraans voetbalelftal heeft gisteren de beladen wedstrijd tegen de Verenigde Staten verloren. Op een normaal WK, in een land dat geen mensenrechten schendt en verantwoordelijk is voor de dood van minimaal honderden arbeiders, en als de situatie in Iran zich niet zo had voorgedaan als de afgelopen maanden, had dit de Iraanse bevolking en de Iraanse diaspora buiten Iran ontzettend verdrietig gemaakt. Maar dit WK en de situatie in Iran zijn niet normaal.
Voordat we verder gaan hier nog wat actuele feiten & cijfers:
- De afgelopen 10 weken zijn bijna 500 burgers door dit regime vermoord.
- 50 daarvan zijn kinderen onder de 18 jaar (jongste slachtoffer is 7 jaar).
- In bepaalde delen van Iran (Koerdistan in het westen en Sistan & Beloetsjistanin het oosten) treedt het regime extra gewelddadig op en wordt extra zwaar militair materieel ingezet tegen burgers.
- Er sluiten steeds meer mensen zich aan bij de protesten, met als meest recente voorbeeld stakingen van vrachtwagenchauffeurs.
Dan nu terug naar dit WK. Al vanaf het begin van deze protesten klinkt er fel kritiek op dit Iraans voetbalelftal. De weken voor dit WK hebben ze zich namelijk niet of nauwelijks uitgelaten over de protesten en het excessieve geweld dat dit regime tegen de demonstranten gebruikt. De kritiek nam alleen maar toe mede doordat veel bekende oud-voetballers als Ali Daei, Ali Karimi en Mehdi Mahdavikia zich wel duidelijk hebben uitgesproken. Ook veel andere prominente Iraniërs (bekende actrices, muzikanten en andere beroemde sporters) hebben van zich laten horen. Maar vanuit het Iraans voetbalelftal bleef het heel lang stil.
Daar kwam voor en tijdens de eerste wedstrijd op het WK tegen Engeland verandering in. De aanvoerder van het team sprak tijdens de persconferentie indirect zijn steun uit voor de mensen in Iran, die familie en vrienden hebben verloren in de strijd tegen dit regime en het team weigerde om het volkslied mee te zingen. Maar onder druk van het regime (met onder andere dreigementen tegenover hun familieleden) zong het team tijdens de tweede en derde wedstrijd het volkslied wel mee en durfden ze geen statements te maken.
Na de overwinning op Wales verspreidde het Iraanse regime video’s van feestvierende veiligheidstroepen (tweet van een bekende Iraanse mensenrechtenactiviste). Dit zijn dezelfde mensen die verantwoordelijk zijn voor de dood van honderden mensen. En in een andere situatie zouden niet deze moordenaars, maar zo ongeveer de gehele bevolking de straat op zijn gegaan om de overwinning te vieren. Het feit dat dit niet gebeurde en dat deze overwinning door het regime werd geclaimd en gevierd (en niet door het Iraanse volk), maakt het conflict in Iran zeer zichtbaar. En het Iraans voetbalelftal heeft er zo (ongewild) perverse en moorddadige supporters bijgekregen. Dat ze ondanks dit nog steeds stil zijn maakt ze met de dag impopulairder bij de bevolking van Iran.
Maar het is niet te laat! De voetballers zijn misschien niet meer actief op dit WK, maar desondanks kunnen ze nog steeds iets van zich laten horen. De dreigementen naar hun familie zullen niet ophouden, maar ze zullen de sympathie van de bevolking winnen, waardoor dit regime nog zwakker wordt. Uiteindelijk weet ik zeker dat ook de voetballers een Iran willen zonder een religieuze dictatuur, met vrijheid voor vrouwen, minderheden, de LHBTIQ+-gemeenschap en vluchtelingen uit landen als Irak en Afghanistan. Nogmaals: het is nog niet te laat!
Praat mee
Reacties (11)
Makkelijk revolutionairtje spelen vanuit je comfortabele Nederlandse raadszetel. De ayatollahs kunnen de spelers via hun familie hard straffen als ze niet netjes meedoen met het regime, beetje makkelijk om de voetballers te verwijten dat ze niet zo moedig zijn als de Iraanse vrouwen die de hoofddoek weigeren.
Schaam je man! Hoe kan je tegen de nationale sport van je geboorteland zijn? Iemand die eigen volk aan politieke belangen verkoopt, zal ieder ander volk voor nog goedkopere politueke belang te koop zetten. (Je hele tekst komt uit de koker van internet trollen op instagram en twiter.)
Een lastige kwestie. Uiteindelijk is het aan de mensen zelf om dit zeer misdadige regime te verdrijven. Maar dat is extreem moeilijk, want de ayatollahs worden gesteund door de zeer machtige en extreem gewelddadige Revolutionaire Garde. Het monster Khomeini heeft een nog groter monster geschapen. Een militaire interventie is riskant en levert zelden iets goeds op. Maar er zijn mogelijke uitzonderingen. Als er, nu het volk in opstand gekomen is, een "korte klap" wordt uitgedeeld, kan dat ertoe leiden dat het regime valt en het reguliere leger zich aan de kant van het volk schaart. Dat kan de opmaat zijn tot een beter en democratischer Iran. Maar het is en blijft tricky. Er zijn genoeg succesvolle Iraniërs in de diaspora die wel mee willen helpen het land weer op te bouwen. Alleen in de VS wonen al 1,5 miljoen mensen die in Iran geboren zijn. https://en.wikipedia.org/wiki/Iranian_Americans
Beetje laf van u heer Abbasi. De spelers moeten in opstand komen volgens u met alle gevolgen van dien. Iedereen weet ]hoe dat werkt in Iran maar wie bent u om andere aan te spreken? Met andere woorden: Wat hebt u persoonlijk gedaan om regime ten val te brengen? Ben heel nieuwsgierig.
Ivan 'De heer Abassi' schrijft dit duidelijke artikel waarin hij zijn standpunt over Iran onverbloemd kenbaar maakt. Ik zie niet in, waarom hij dan niet zou mogen hopen, dat voetballers ook hun standpunt kenbaar maken. U doet, of hij eisen stelt aan voetballers, waarbij die voetballers "alle gevolgen van dien" zullen ondervinden en dat er voor hem geen "gevolgen van dien" zijn. Dat Abassi laf is, dat is nu juist kritiek van iemand als u, die niets kan overkomen. Dat u vindt, dat iemand persoonlijk iets moet doen om het regime ten val te brengen, dat is te gek voor woorden. Ten eerste omdat Abassi dus wel degelijk iets van zich laat horen. En ten tweede, omdat hij niet aan uw eisen hoeft te voldoen om te mogen uitspreken wat hij vindt en hoopt. Gaat u mijn kritiek weer zo inhoudsloos pareren door te stellen dat ik u woorden - die u nota bene zelf uitspreekt - in de mond leg? Met de beroemde zinsnede: "Waar reageer jij op"?
In de VS is voetbal (soccer) geen volkssport. Het Amerikaanse nationale team is dan ook niet te vergelijken met dat van de VK of Frankrijk. Dat maakt het verlies van Iran extra zuur. Het Amerikaanse olympische baseball team moet meestal genoegen nemen met een 3e of 4e plaats. Cuba wint traditie getrouw. De echte topspelers uit de MLB kunnen vanwege hun contract niet meedoen aan de Olympische Zomerspelen. Het team bestaat daarom uit spelers uit de minor leagues of van colleges.
Een regime gefundeerd op een middeleeuws geloof zal uiteindelijk ten onder gaan. Of ze moeten het net zo doen als in Noord-Korea maar dat hoop ik niet voor het Iraanse volk.