NPO

De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Het onderwijzende element van porno

•

29-03-2013

•

leestijd 3 minuten

•

111 keer bekeken

•

Tegenwoordig heeft een 16-jarige al meer porno gezien dan zijn moeder in haar gehele leven.

Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.

In de Engelse krant the Guardian vond ik deze week het verslag van een bijeenkomst van werkers in het onderwijs over de gevolgen van porno voor jongeren. Was porno vroeger iets voor mannen die de volwassen leeftijd bereikt hadden en die nauwelijks wisten hoe ze aan opwindende foto’s moesten komen (bewegende beelden bestonden nog niet), tegenwoordig schijnt porno bij puberontwikkeling te horen. Het moet kunnen en ouders glimlachen vertederd als ze hun zoons horen praten over pornosites en wat je daar allemaal kunt zien.

Toen ik veertien was bestonden er alleen naturistentijdschriften die de sigarenboer verkocht. Daar zaten bruinpapieren wikkels omheen waar mogelijk iets van borst of erger nog te zien was. Dat is duidelijk veranderd en de lerarenconferentie was bedoeld om stil te staan bij wat de enorme toegankelijkheid tot porno voor invloed heeft op de verwachtingen van tieners ten aanzien van seks. Tegenwoordig heeft 90 procent van de zestienjarigen namelijk al meer porno gezien dan hun moeder in haar gehele leven.

De deelnemers aan de conferentie waren het unaniem eens dat er een ‘onderwijzend’ element in porno zit: het leert namelijk aan mensen hoe seks verloopt en dat draagt bij aan normaliseren van allerlei gedrag dat gebruikelijk is in een pornofilm. Maar een pornofilm is nu niet bepaald het echte leven. Even voor de niet zo goed verstaanders: Porno leert tieners dat seks begint met een zoen, al snel overgaat in het koortsachtig uittrekken van elkaars zondagse kleding, waarna men elkaars geslachtsdelen voor zover dat mogelijk is in de mond neemt. Vervolgens wordt elke lichaamsopening benut om het mannelijke geslachtsorgaan met wrijving heen en weer te laten gaan, inclusief openingen waar doorgaans de ontlasting naar buiten komt, waarna de heer des huizes het niet meer houdt, zijn ding terugtrekt en zijn goedje in het gezicht van zijn geliefde deponeert, alsof dat wel de allergrootste traktatie van de wereld is.

Ook worden relaties waarin men elkaar uitdaagt via pijn, dreiging en marteling genormaliseerd. Dat men daarbij veel leer draagt is tot daar aan toe en dat er veel mensen op geen andere manier aan hun gerief komen ook, maar is het normaliseren van zulke gewoontes alsof het bij de alledaagse wip hoort wel zo wenselijk? De aanwezigen op de conferentie in Liverpool vinden van niet en denken dat er tegengewicht moet worden geboden. Meisjes hoeven niet te gaan geloven dat ze dingen moeten doen waar ze geen zin in hebben, mannen in openingen ontvangen die ze liever behouden voor het leegmaken van de darmen en Nivea is misschien beter voor de behandeling van de jonge huid. Wie kan in onze samenleving houvast geven over de verwachtingen die we van elkaar, intimiteit en seks mogen hebben? Ouders? Zeker, maar hoe doe je dat? Leerkrachten? Ja, vonden de aanwezigen in Liverpool. Maak daar echter maar eens een curriculum voor: debunking porno mythes .

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Het vorige weetje: Snoep en wilskracht

Het nieuwe boek van Ivan Wolffers is: Het gezonde lifestyleboek

Meer over:

Delen:

Praat mee

onze spelregels.

0/1500

Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Reacties (1)

Sorteren op:

Antonb

Antonb29 mrt. 2013 - 10:03

De bekende thema's sex, pret en drugs liggen erg onder het vergrootglas de laatste tijd, en de verdachtmakerij rond deze thema's kent weinig kritiek. Voorbeelden, anekdotes, aannames, conclusies, het wordt allemaal met erg veel nonchalance gehanteerd en in losse redeneringen aan elkaar geplakt vanuit een ideaal van wat im Grunde toch een diep religieus maatschappijbeeld is. Ten eerste denk ik dat jongeren vrij goed het onderscheid kunnen maken tussen fantasie en realiteit. De relatie tussen bijvoorbeeld geweld in films en internet en echt geweld blijkt in recent onderzoek nauwelijks aantoonbaar. Het is erg makkelijk te stellen dat wat men in porno ziet normaal gaat vinden; dat wordt ook nergens geclaimd, en dat het zo ervaren wordt en uitwerkt is ook helemaal niet duidelijk. De redenering gaat er zo makkelijk in, maar is nauwelijks onderbouwd. Feit is dat jongeren in Nederland best braaf en gelukkig opgroeien en helemaal niet bijzonder vroeg daadwerkelijk aan seks beginnen. De redenering dat dit een fenomeen is van nu is ook twijfelachtig. Het volume is door internet zeker toegenomen. Ik herinner me echter mijn eerste aanraking met porno toen ik rond de 12 was. Dat was in de jaren zeventig. Het Waterloopplein was een open pornomarkt, en in elke straat verscheen wel een seksshop; in de etalages werd niets afgeplakt en in die tijd was ook bijna de helft van wat open en bloot in de etalage, de bladenwinkel en de seksshop lag kinderporno, en vrij grove vormen van sm en bestialiteit, allerlei zaken die nu gewoon verboden zijn. Je herinnert je als 12 jarige goed wat toen open en bloot in de etalage lag. Laat dat idee dat vroeger alles beter was maar weg. Het idee dat jongeren beschermd moeten worden wordt tegenwoordig ook alleen maar toegepast op de religieuze kwaden sex, pret en drugs. Dezelfde beleidsmakers die op dit gebied allerlei voorstellen doen, en leeftijdsverhogingen voorstellen, verdedigen een week later dat men wel op jongere leeftijd een rijbewijs mag gaan halen, omdat jongeren van vandaag de dag dat echt wel op jongere leeftijd aankunnen. Nee laat de porno toch met rust, de achterdocht bekruipt me altijd bij deze asymmetrische verdachtmakerij op de bekende fatsoensthema's. Laten we als links toch wat meer kritisch zijn hierop, en ook op de benauwde deken van macht en toezicht waar dit soort redeneringen allemaal toe leidt. Het ideaal van een publiek domein met uitingen van gelukkige gezinnen, boeren, wapperende korenvelden en reine jeugd hoort bij communistisch China, Duitsland na de Weimar republiek en Noord Korea.

Log in om te reageren 0 Rapporteren