Het is teleurstellend dat de grote partijen weinig praktisch geschoolden op hun kandidatenlijsten hebben staan
In de campagne voor de Tweede kamer verkiezingen van 22 november wordt er veel gesproken over een nieuwe bestuurscultuur, bestaanszekerheid en een nieuwe koers voor het land. Maar helaas kiezen de grote partijen in de peilingen alweer voor een kandidatenlijst met voornamelijk theoretisch geschoolde mensen. Als de politieke partijen écht een nieuwe wind willen laten waaien en het vertrouwen in de politiek willen herstellen, moeten er ook meer praktisch geschoolde mensen op de kandidatenlijsten komen.
Tegenwoordig stapelt het bewijs zich op: representatie binnen de politiek maakt een verschil in het beleid dat er wordt gevoerd. Zo blijkt uit onderzoek dat quota voor vrouwen in het bedrijfsleven en bij de overheid in verschillende landen ervoor zorgen dat meer mensen zich realiseren dat een gebrek aan diversiteit een probleem is. Ook is er een verschil te zien in het gevoerde beleid als de politiek meer representatief wordt. Zo is er in India is er door een quotum voor vrouwen in de politiek meer beleid gekomen dat inspeelde op de behoeften van vrouwen, zoals drinkwatervoorzieningen en meer focus op mentale gezondheid.
In Nederland is het volgens de cijfers momenteel overduidelijk dat praktisch geschoolde mensen slecht vertegenwoordigd worden door de politiek. Zo hebben ze minder vertrouwen in instituties, stemmen ze vaker op protestpartijen als PVV en stemmen ze minder vaak dan universitair geschoolden. Het nationaal kiezersonderzoek laat bijvoorbeeld zien dat hoe lager het opleidingsniveau is, hoe meer afkeer men heeft van de politiek en de wereld, zo hebben ze minder vertrouwen in eerlijke verkiezingen. Ook het nationaal kiezersonderzoek van 2012 en 2017 lieten deze trends zien. Zo liet 51% van de praktisch opgeleiden ondervraagden aan dat ze vonden dat politici niet luisteren naar mensen zoals zijzelf, terwijl dit percentage maar 20% was bij de theoretisch opgeleide keizers
Hoewel het genormaliseerd lijkt te zijn, is het slecht voor de democratie wanneer vooral mensen met een theoretische opleiding de dienst uitmaken. Om tot goed beleid te komen heb je de inzichten nodig van verschillende groepen. Zo zou een eenvoudig belastingsysteem pas écht goed kunnen werken als er inspraak is van mensen die niet theoretisch geschoold zijn, het is voor ambtenaren namelijk lastig om in te schatten of de taal duidelijk is voor mensen die laaggeletterd zijn.
Het is voor deze verkiezingen extra teleurstellend dat de grootste partijen in de peilingen weinig kandidaten op hun lijsten hebben met een mbo-opleiding of geen afgeronde opleiding. Bij GroenLinks/PvdA staan in de top 40 kandidaten slechts 6 mensen met een mbo-opleiding of waarvan de opleiding niet zichtbaar is. Ook bij de VVD en nieuwkomer NSC zijn er maar weinig kandidaten met een praktische achtergrond op de lijst. NSC heeft op zijn kandidatenlijst slechts 3 mensen met een mbo-opleiding of geen afgeronde opleiding. Bij de VVD zijn er eveneens slechts 3 kandidaten in de top 40 met een mbo-opleiding of geen afgeronde vervolgopleiding.
Zolang partijen als GroenLinks/PvdA, VVD en NSC de kloof tussen praktisch en theoretisch opgeleiden binnen hun eigen Tweede Kamerfracties niet hebben gedicht, zullen de oplossingen alhoewel goedbedoeld altijd beperkt aansluiten bij de behoeftes van veel mensen. Met het trieste gevolg dat het wantrouwen volop aanwezig zal blijven. Het is daarom belangrijk dat in de toekomst partijen zich meer gaan focussen op de groepen die niet vertegenwoordigd zijn in de politiek. Want als theoretisch geschoolde mensen de dienst blijven uitmaken in de politiek, zijn praatjes over het herstellen van vertrouwen loze beloften.
Praat mee
Reacties (7)
Allereerst: ook de term 'praktisch geschoolden' dekt de lading niet. Ik ga met veel mensen met MBO om, en deze mensen pakken zoveel dingen handig en slim aan. Spreekwoordelijk twee rechterhanden, organisatietalent, snelheid en veel overzicht. 'Hoog' opgeleiden hebben in elk geval veel verbaal IQ en dat is waarmee je schooldiploma's haalt. Dit geldt ook voor wiskundigen, want met een vier voor Nederlands hadden ze een andere opleiding moeten doen. Schrap de termen 'hoog-' en 'laag-' opgeleid. Zet handige mensen op een voetstuk zoals ik dat doe en geef daar meteen een dik salaris bij. Duur misschien, maar een samenleving met te weinig zorgpersoneel en technisch personeel heeft een immens probleem. Daar zitten we nu al in. Houd op met mensen met MBO te framen als minder slim. Ga maar eens een verhuizing regelen en uitvoeren met een theoretisch geschoold persoon en iemand met een beroepsopleiding. Ik ben benieuwd wie dat het handigst aanpakt. En ja, ervaringsdeskundigen van de werkvloer horen ook in de TK. Voorstel: Als we praten over mensen met (V)MBO, noemen we hen vanaf nu 'slim' opgeleiden! Beter nog: niet over, maar met hen praten.
Als een praktisch geschoolde zich erg aangetrokken zou voelen tot het werk van een kamerlid dan zou diegene wel een theoretische opleiding hebben gekozen. Daarnaast kun je je afvragen of het abstractieniveau, het verder kijken dan je eigen belang, complexiteit etc etc van de vraagstukken vraagt om een praktisch geschoolde of iemand die dat wat beter ligt.
Een theoretisch geschoolde kan bovenstaande natuurlijk gegarandeerd wel. Pffffff. Ik ben praktisch geschoold. En getest op hoogbegaafdheid. Dat ben ik niet over de hele breedte, maar ook zeker niet dom. Zoals ik zijn er velen. Maar aangezien er geen theoretische scholing is: ongeschikt. Bedankt voor het lachen Jozias. 😂
@nejras Niet iedereen is per definitie ongeschikt maar een gemiddeld iemand bij wie een praktische opleiding past zal doodongelukkig worden als hij of zij bureauwerk moet doen en andersom. Iemand die van de details is is prima als boekhouder maar die moet je niet neerzetten op een functie waarbij het gaat om strategische vergezichten en innovatie. Er is niets mis mee maar als je kijkt naar het kamerwerk dan is het volstrekt logisch dat bepaalde profielen zich daar meer toe aangetrokken voelen en geschikt voor zijn dan anderen.
Vakministers ... precies waar Omtzigt voor pleit en ik ben het daar enorm mee eens. Ongelofelijk hoe het merendeel der politici alleen ervaring hebben in pluche en een fabriek of kantoor alleen van plaatjes kennen.
@joop Dus Heijnsbroek op economische zaken, grapperhuis en Teeven op justitie is een goed idee? Vakministers is juist een heel slecht idee. Zijn eigen (verouderde) ervaringen zitten hem juist in de weg. Een minister is verantwoordelijk voor tig beleidsterreinen met daarbij een paar duizend inhoudelijk deskundige ambtenaren. Die kennis moet vooral ingezet worden en niet de kennis van die ene bestuurder. Die moet primair de politieke keuzes maken op basis van de inhoudelijke adviezen. Denken dat de beste uitvoerder dan ook de beste minister zal zijn is nergens op gebaseerd.
Om een goed tweede kamerlid te zijn is praktische scholing geen pre. Het is een baan die vraagt om mensen die in abstracties kunnen denken. Het optreden van politici tijdens het vragenuurtje op TV geeft eerder de indruk dat de politici te veel met alle dag bezig zijn en te weinig met de abstracties van het beleid. De enige constatering die correct is in het artikel is de constatering dat het gekozen beleid vaak slecht in elkaar zit. Dat verhelp je niet door iemand met de opleiding chauffeur beroepsgoederenvervoer in de tweede kamer te zetten. Dat verhelp je door kwalitatief beter beleid. Als je vindt dat er meer MBO-ers in de tweede kamer moeten zitten kan het feit dat iedereen een vertegenwoordiger moet hebben een argument zijn. Maar met kwaliteit heeft dat weinig te maken. In het bedrijfsleven selecteert men ook op kennis, vaardigheden en werkervaring. Niet om op iedere functie een afspiegeling van de samenleving te hebben. Ik kan mij voorstellen dat een patiënt die bij zijn huisarts komt ook niet wil dat de diagnose wordt gesteld door iemand met de kwalificatie basistechnicus voertuigen. Het beleid kan verder verbeterd worden als de kamer meer tijd besteed aan de toezichthoudende taak. En dan bedoel ik vaststellen of het beleid doet wat de bedoeling was. Dat is iets anders als controleren. Controleren gaat over de vraag hoe doen ze het? Ik zou willen dat de kamer zich beperkt tot de vragen wat is het resultaat? Was dat de afspraak?